Καί γιατί μονίμως πράττει ὅ,τι ἀπαιτεῖται γιά νά προκαλέσῃ δολιοφθορές σέ ἐμᾶς εἰδικῶς;
Θὰ παρακάμψουμε τὴν λατρεία τῆς ἀριστερᾶς (ΚΚΕ, τΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡCIA, μΠατΣοΚ, ΝΔ) πρὸς τοὺς λαθροεισβολεῖς, ἐφ΄ ὅσον εἶδαν φρέσκο ἐκλογικὸ σῶμα καὶ ἔπεσαν μὲ τὰ μοῦτρα νὰ τὸ μοιρασθοῦν μεταξύ τους.
Θὰ παρακάμψουμε καὶ τὶς θέσεις τῆς ἀριστερᾶς γιὰ τὴν ἐκστρατεία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἐφ΄ ὅσον ἰδεολογικῶς καὶ μόνον (ἂς ποῦμε) λειτουργήσαμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες (κατ’ αὐτοὺς πάντα) ὡς ἰμπεριαλιστές. Ἀφῆστε δὲ ποὺ ὁ Λένιν κι ὁ Κεμὰλ ἦσαν τότε κολλητάρια.
Θά μποροῦσαν τά ἀνόητα καί φανατικά αὐτά κομματόσκυλα νά πράξουν διαφορετικά;
Θά μποροῦσαν οἱ καλοπληρωμένοι διαφωτιστές τους νά δράσουν ὑπέρ μας;
Δὲν νομίζω…
Πάει καιρὸς ποὺ ἐρωτούσαμε γιὰ τὴν ΕΥΠ, τὸν Ῥουμπάτη, τὴν CIA καὶ τὴν ΜΟΣΑΝΤ, ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως ἐλέγχουν τὴν χώρα ἐδῶ καὶ πολλὰ πολλὰ χρόνια. Ἕνας ἔλεγχος ποὺ συνέβαινε, γιὰ δεκαετίες, μὲ προσχήματα, ἀλλὰ ποὺ τώρα πιὰ δὲν ἀπαιτῶνται αὐτά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἐπισήμως προτεκτοράτο εἴμαστε. Γιατί λοιπόν νά τό κρύψουν ἄλλως τέ;
Μποροῦμε λοιπόν, μὲ κάθε εὐκαιρία, νὰ ἀναμασσοῦμε τὰ «περασμένα μεγαλεία» μας, νὰ τὰ διηγώμεθα γιὰ νὰ κλαῖμε…
