Γιὰ νὰ ξαναθυμηθοῦμε λίγο τὰ περὶ ΕΛΙΑΜΕΠ, μήπως καὶ καταλάβουμε τὸ πόσο σοβαρὸ ῥόλο ἔχει παίξῃ στὰ ἐθνικά, πολιτικὰ καὶ πεπαιδευτικὰ δρώμενα στὴν χώρα μας…
Παραμένει δῆλα δή, δίχως κάποιος νὰ τὸ ἀγγίζῃ, βασικὸς πυλὼν στηρίξεως τοῦ συστήματος ποὺ ὑποτιθεται, ἀντιμαχόμεθα.
Μελετῆστε τὰ πολὺ καλὰ καὶ ἀναζητῆστε ἐπίσης ὅλους αὐτούς, ὀργανισμούς, ὑπηρεσίες, χρηματοδότες, ὑπαλλήλους, ἰδιῶτες, ἐντολεῖς, ποὺ σχείζονται μαζύ του. Τὸ τὶ θὰ ἀνακαλύψετε δὲν περιγράφεται!!! Συνέχεια
Θὰ θέσω μόνον ἕνα ἐρώτημα, ἀναφορικῶς μὲ τὸ παρακάτω κείμενον:
Ἡ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ἐδημιουργήθη σὲ μίαν περιοχὴ τῆς Ἑλλάδος, τὴν Ἐλευσίνα, ὅπου οὐσιαστικῶς ἐτελοῦντο πάσῃς φύσεως ἱερουργίες-μυστήρια στὴν ἀπωτάτη ἀρχαιότητα. Αὐτὸ ἴσως σὲ κάποιους νὰ εἶναι γνωστό. Τὸ λιγότερον γνωστόν εἶναι ὅμως ἡ ἴδια ἡ περιοχή. Ἡ «ἱκανότης» αὐτοκαθάρσεώς της καὶ τὸ εἶδος τῶν τελετῶν ποὺ συνέβαιναν ἐκεῖ, διότι «κάτι» ἔλεγε. Κάτι «ἔδιδε» στὸν συμμετέχοντα.
Γιά ποιόν λόγο λοιπόν ἐπροτιμήθῃ ἡ Ἐλευσίνα; Μία περιοχὴ πανέμορφη, ἐν τελῶς παρθένος ἀπὸ κάθε παρέμβασι καὶ ὑψηλῶν «μυστηριωδῶν» ἐνεργειακῶν πεδίων; Τί προσπάθησαν νά ἀλλοιώσουν ὅλοι αὐτοί, καὶ οἱ Ἀγγελόπουλοι ἐπίσης, στό τοπίον τοῦ Θριασίου πεδίου; Καί τί κατάφεραν; Τελικῶς, ἡ ἄγνοια ἢ ἡ Συνέχεια
Δεν στέκομαι στις γνωστές πολιτικές απόψεις του συγγραφέως του κειμένου που θα διαβάσετε.
Το σωστό είναι να μείνουμε στο τι αναφέρει το κείμενο, αν και πώς το τεκμηριώνει ο συγγραφέας κι από εκεί κι ύστερα αν θέλουμε το δεχόμαστε αν όχι …..στα σκουπίδια.
Τὸ νὰ ἀκούω τὸν Τσίπρα, κύριο ἐκπρόσωπο, τῆς ἀριστεροκουλτουριάρικης πλευρᾶς τῆς κοινωνίας μας, νὰ ἐκθειάζῃ τὸν μίστερ «ἡ Κύπρος κεῖται μακράν» μὲ πιάνει σύγκρυο!!!
Ὁ Καραμανλῆς καὶ ἐγνώριζε καὶ συνέπραξε καὶ συνήργησε στὸ αἱματοκύλισμα τῆς Κύπρου.
Οὐδέποτε κάποιος ἔντιμος ἄνθρωπος, ποὺ ἀντιλαμβάνεται τὰ στοιχειώδη, δὲν θὰ ἐπέτρεπε στὸν ἑαυτόν του νὰ συγχωρέσῃ τὸν Καραμανλῆ.
Οἱ μόνοι ποὺ θὰ τὸ ἔπρατταν θὰ ἦταν ἐκεῖνα τὰ πρόσωπα ποὺ καμμίαν σχέσιν δὲν ἔχουν μὲ τὴν ἐντιμότητα καὶ τὸ ἦθος.
Φτάνει πια!
Με το δήθεν «έπος» του Πολυτεχνείου θα ασχοληθούμε σήμερα («λόγω της ημέρας») Δηλαδή, με την μεγαλύτερη απάτη της νεοελληνικής ιστορίας. Μια απάτη που την φούσκωσαν κάποιοι επιτήδειοι μετά το ’74, ξεφούσκωνε όμως χρόνο με τον χρόνο κι έχει πλέον στις ημέρες μας απαξιωθεί πλήρως. Ήταν επόμενο. Βλέπετε, το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια…
Μποδοσάκης λοιπὸν σήμερα. 