Οἱ ἀριστερὲς παρθένες τῆς μεταπολιτεύσεως.

Εἶναι καλὰ τὰ ἐγκλήματα κατὰ τῶν χρυσαυγιτῶν ἤ κατὰ τῶν ἀστυνομικῶν ἤ κατὰ ἀθώων πολιτῶν, ἐὰν προέρχονται ἀπὸ τὴν κάθε παράταξι τοῦ ἀριστεροῦ κατεστημένου. Καὶ εἶναι -σκέτο- κατακριτέα ἐγκλήματα τὰ προαναφερθέντα, ἐὰν προέρχονται ἀπὸ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ.
Ἡ περίπτωσις νά εἶναι ΟΛΑ ἐγκλήματα παίζει;  Ἤ μήπως ἡ λοβοτομή μας, ὡς κοινωνίας, εἶναι τέτοια, πού τελικῶς ἔχουμε χάσῃ τήν στοιχειώδῃ λογική καί δέν θά τήν ξαναβροῦμε, ὅσο κι ἐάν κτυπηθοῦμε; Συνέχεια

Ἡ τάξις τοῦ 1940.

Κύττα νὰ δῇς τὶ σκέφθηκα τώρα…
Εἶναι κάποιες φορές, στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, ποὺ λὲς καὶ ἡ Γῆ, ἡ Ἐποχή, τὸ Σύμπαν ὁλόκληρο «παίζει» μὲ τὴν ἱστορία.
Εἶναι κάποιες στιγμές, σὲ ὅλην τὴν ἱστορία τῆς Ἀνθρωπότητος, ποὺ ξαφνικά, ἀπὸ τὸ πουθενά, ἐκεῖ ποὺ ἔχουν ὅλα προγραμματιστῇ, ἐκεῖ ποὺ ὅλα δείχνουν νὰ πηγαίνουν στὴν καταστροφή, ξαφνικὰ κάτι ἀλλάζει κι ὅλα ἀνατρέπονται.
Εἶναι κάποιες παραξενιές, τῆς ἰδίας τῆς διαβιώσεως, ποὺ μᾶς «δένουν» ἰσοβίως σὲ κάποια ἅρματα καὶ δὲν μποροῦμε, ὅσο κι ἐὰν θέλουμε, νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὴν Μοίρα μας… Συνέχεια

Εἴχαμε κάποτε μία ὡραία Ἑλληνικὴ γλῶσσα!

Τα ελληνικά  ήταν και παραμένουν μία δύσκολη γλώσσα. Υπήρχε, όμως, στα παλαιότερα χρόνια μία ηθική υποχρέωση των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης να μιλούν και να γράφουν σωστά ελληνικά.

Για να δείχνουν τον σεβασμό τους προς την πανάρχαια γλώσσα μας και για να γίνονται παράδειγμα προς μίμησιν από τον λαό. Σήμερα δυστυχώς ακούμε και διαβάζουμε σοβαρά γλωσσικά ολισθήματα από –υποτίθεται- μορφωμένους ανθρώπους. Καταγράφω χαρακτηριστικά τα ακόλουθα: Συνέχεια

Ἡ Μελίνα τῆς …ἀντιστάσεως καὶ τοῦ …πολιτισμοῦ.

Η Μελίνα την εποχή των αγώνων

Δὲν εἶμαι αὐτὴ ποὺ θὰ κρίνῃ τὴν Μελίνα γιὰ τὸ ταλέντο της. Προσωπικῶς δὲν μοῦ ἄρεσε, ὥς ἠθοποιός, ἀλλὰ σαφῶς δὲν εἶμαι καὶ ὁ καλλίτερος κριτής. Γοῦστα εἶναι αὐτά. (1) Ὁπωσδήποτε ὅμως ὥς θηλυκό, ἐὰν θὰ μπορούσαμε νὰ τὴν κρίνουμε, ἦταν πάντα μέσα στὰ κορυφαῖα. Ὥς ἐπαναστάτρια πάλι… Τί νά σᾶς πῶ; Δὲν ξέρω… Ἀπὸ ἐπαναστάσεις τέτοιου εἴδους οὐδέποτε κατάλαβα…
Σήμερα ὅμως θὰ ἀναφερθῶ σὲ δύο ἔργα …πολιτισμοῦ, γιὰ τὰ ὁποῖα ἡ Μελίνα ἦταν ὑπεύθυνη καὶ τὰ γνωρίζω ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὰ βίωσαν.

Τὸ πρῶτο θέμα …πολιτισμοῦ, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς μΠα(τ)ΣοΚικῆς της βασιλείας ἀφορᾷ στὶς ἐνάλιες ἀρχαιότητές μας.
Ὅταν ὁ Κουστῶ «μέτρησε πόντο πόντο» τοὺς βυθούς μας, μὲ τὸ βαθυσκάφος του, καὶ κατὰ κάποιες καταγγελίες-μαρτυρίες αὐτοπτῶν μαρτύρων, τοὺς …ξαλάφρωσε ἀρκούντως, μαζύ του ἦσαν κι Ἕλληνες δύτες. Αὐτοὶ οἱ Ἕλληνες δύτες, ἐφ΄ ὅσον συνόδευαν τὸν Κουστῶ, ὁ ὁποῖος κι ἔκανε τὶς ἔρευνές του μὲ κρατικὲς ἄδειες, σφραγίδες κι …ἐπιβραβεύσεις, κατάφεραν νὰ μαζέψουν αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποῖα ὁ Κουστῶ …ἀδιαφοροῦσε. (2)
Συνέχεια

Ἐλαιόλαδον. Ἰσχυρὰ προστασία ἀπὸ καρδιαγγειακὲς παθήσεις, καρκῖνο καὶ φλεγμονές.

Οι διατροφολόγοι  αναγνωρίζουν πλέον ότι ένας από τους πιο ισχυρούς τρόπους που μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας κατά των εκφυλιστικών ασθενειών και του πρόωρου θανάτου είναι η μεσογειακή διατροφή.1

Σε αντίθεση με την τυπική αμερικανική διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε κορεσμένα και τράνς λιπαρά , που φράζουν τις αρτηρίες ,η μεσογειακή διατροφή διαθέτει το ελαιόλαδο ως κύρια πηγή διαιτητικού λίπους.

Το ελαιόλαδο είναι πλούσια πηγή μονοακόρεστων λιπών, τα οποία μειώνουν τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων μειώνοντας τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα, οπότε μειώνοντας την απόφραξης των αρτηριών.1

Συνέχεια

Ἡ ἱστορία τῆς πολιτικῆς ὀρθότητος.

Ἡ «πολιτικὴ ὀρθότης» εἶναι μία καταναγκαστικὴ κατάστασις, βάσει τῆς ὁποίας ἀπαγορεύεται νὰ ἐκφέρῃ κάποιος λέξεις ἤ φράσεις, οἱ ὁποῖες, θεωρητικῶς πάντα, θίγουν κάποιες ὁμάδες. Δὲν μπορεῖ, γιὰ παράδειγμα, νὰ ἀναφερθῇ ἡ λέξις «μητέρα» ἤ «πατέρας» καὶ ἀντικαθίστανται ἀπὸ τὰ «θηλυκὸς γονέας» καὶ «ἀρσενικὸς γονέας» ἀντίστοιχα, διότι θίγονται κάποιες ὁμάδες. Τὸ ἐὰν μία τέτοια θεώρησις καταστρατηγῇ τὴν κοινὴ λογική, εἶναι ἄλλο ζήτημα. Τὸ ἀπαιτούμενον, αὐτὸ δῆλα δὴ ποὺ ἔχῃ ἤδη ἐπιβληθῇ σὲ «προοδευτικὲς κοινωνίες» εἶναι ἡ ἀπαλοιφὴ λέξεων καὶ φράσεων ποὺ «θίγουν» γενικῶς.
Μποροῦμε δῆλα δὴ νὰ ποῦμε τὴν φράσι: «οἱ ἔγχρωμοι ἤ οἱ ἀλλοδαποὶ ἤ ἡ μετανᾶστες καταλαμβάνουν τὸ 70% τῶν φυλακῶν μας» ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε: «οἱ ἰσλαμιστές ἤ οἱ ἀφγανοὶ ἤ οἱ μαῦροι, καταλαμβάνουν τὸ 70% τῶν φυλακῶν μας», ἀκόμη κι ἐὰν πράγματι, τὸ 70% τῶν φυλακισμένων εἶναι μόνον πακιστανοὶ ἤ ἀφγανοὶ ἤ σομαλοί. 
Συνέχεια