Τὸ καλοκαίρι ἐγνώρισα μίαν συμπαθεστάτη κυρία. Ἡ κυρία αὐτή, κατηγομένη ἐκ τῆς Χίου, ἔχοντας ὅμως φύγη ἀρκετὰ χρόνια ἀπὸ τὸ νησί της καὶ διαμένοντας ὡς μόνιμος κάτοικος πλέον στὴν Θεσσαλονίκη, ἀντεμετώπισε τελευταία ἕνα πρόβλημα μὲ τὸ πατρικό της στὴν Χίο.
Συνέχεια
Διότι ἀπειλεῖται σοβαρότατα ἀπὸ νέους «ἐθνοσωτῆρες» κάθε εἴδους, ποὺ ἔχουν ἁρπάξη ντουντοῦκες, μικρόφωνα καί, κυρίως, ἑλληνικὲς σημαῖες, γιὰ νὰ ἐπιτύχουν νὰ χειραγωγήσουν, πρὸς ὄφελός τους, κάτι τὸ ὁποῖον οὔτως ἢ ἄλλως, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, χαρακτηρίζει τὴν Ἀνθρωπότητα, ἰδίως σὲ κρίσιμες περιόδους. Καί, φυσικά, ὅλοι αὐτοὶ δὲν χρειάζεται νὰ εἶναι μόνον ὅσοι ἀποδεδειγμένα προέρχονται ἀπὸ τὶς γνωστές μας -μία ἐπὶ τῆς οὐσίας- οἰκογένειες…
Τὰ ὀνόματά τους ἴσως νὰ τὰ ἀλλάζουν, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα τὸ μόνον ποὺ ἀλλάζουν εἶναι αὐτά. Οὐδέποτε τὶς τακτικές τους.
Τὸ διάβασα καὶ δὲν τὸ πίστευα.
Ἡ Ἐλενίτσα μας ἡ Κουντουρᾶ, ἡ πρόθυμος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ δάνειο τῶν 830.000 εὐρὼ ποὺ ἔχει πάρη ἀπὸ τὴν Ἐθνική.
Καὶ τὸ ὁποῖο-μὲ κυβερνητικὴ παρέμβαση- ἐρύθμισε.
Πῶς λέτε;
Πληρώνοντας δόση …600 εὐρῶ τὸν μῆνα. Συνέχεια
Ἡ ἐκτίμησις ποὺ ἔχουν οἱ ἑκάστοτε «δημοκρατικὲς» ἡγεσίες γιὰ τὸν ἑλληνικὸ λαὸ ἀποδεικνύεται περίτρανα ἀπὸ τὸ γεγονός, ὅτι ἀνοίγουν τὰ ταμεῖα καὶ μοιράζουν χρήματα ἀφειδῶς (ξένα εἶναι ἔτσι κι ἀλλοιῶς) γιὰ νὰ τὸν ἐξαγοράσουν.
«Αὒτὸ ποὺ ἔγινε ἐχθὲς στὰ Σκόπια καὶ προξενεῖ ἀλγεινὴ ἐντύπωση σὲ ὅσους, λίγους, διατηροῦν ἀκόμη κάποια ψήγματα ἀξιοπρεπείας, γίνεται σὲ μεγαλύτερο καὶ καθημερινὸ ῥυθμὸ στὸ εὐρωπαϊκὸ κοινοβούλιο.
Οἱ Βρυξέλλες εἶναι ἕνα ἀπέραντο χωριὸ δικηγορικῶν γραφείων, τὰ ὀποῖα ἐνασχολοῦνται ἀποκλειστικῶς μὲ τὸ λόμπυϊνγκ. Συνέχεια
Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Δεκέμβριος του 1982 ή του 1983 ήταν που ναυάγησε το «Χρυσή Αυγή» και πνίγηκαν κάμποσοι.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που πνίγηκαν και ο αδελφός ενός που διεσώθη.
Αυτόν τον διασωθέντα και κάποιους άλλους τους περισυνέλεξε ένα ρωσσικό εμπορικό πλοίο και εγώ (επειδή ήμουν γάτα από τότε) μίλησα μαζί τους, από το γραφείο μου στα ΝΕΑ, μέσω του «Ελλάς Ράδιο».
