Ἀντὶ στεφάνι δάφνινο, ἕνας συνάδελφός σας
γράφει δυὸ λόγια φτωχικὰ γιὰ τὸ μνημόσυνό σας.
Ἐσεῖς θυσιαστήκατε γιὰ τὴν γλυκιὰ πατρίδα,
εἴχατε πίστη στὸν Θεὸ καὶ στὴν καρδιὰ ἐλπίδα.
Σὰν λεοντάρια πέσατε μέσ᾿ στὴ σκληρὴ τὴ μάχη,
στὴν ἔνδοξη πατρίδα μας τὴν λευτεριά της νἄχει. Συνέχεια
Ο Δημήτρης Λιαντίνης (23 Ιουλίου 1942 – 1998) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, φιλόσοφος και συγγραφέας. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός το 1998, οπότε και η υπόθεση της εξαφάνισής του απασχόλησε την κοινή γνώμη. Τελικά η σορός του βρέθηκε το 2005 σε μία σπηλιά κοντά στην κορυφή του Ταϋγέτου… Γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1942.
Το επώνυμό του ήταν Νικολακάκος, το οποίο άλλαξε για να τιμήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Λιαντίνα της Λακωνίας….. Τελείωσε το εξατάξιο γυμνάσιο της Σπάρτης. Το 1966 αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Από το 1968 μέχρι το 1970 υπηρέτησε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση στους Μολάους Λακωνίας.
Συνέχεια
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
Ιστορικού – ερευνητή
booksonthesites.blogspot.com
«Αυτοί που πρέπει
θα καθίσουν στο δείπνο.
Μόνον αυτοί και όχι οι άλλοι,
της συνομοταξίας του κτήνους.
Αυτοί που λιμοκτόνησαν
χωρίς να μάθουν ποτέ την αιτία.
Αυτοί που σφαγιάστηκαν
και Συνέχεια
Τὸ ζήτημα τῶν ἑλληνικῶν ἐδαφικῶν διεκδικήσεων στὸ μακεδονικὸ χῶρο στὰ τέλη τοῦ 19ου αἰώνα καὶ ἡ τύχη τοῦ ἑλληνισμοῦ τῆς Μακεδονίας κατὰ τὴν ἴδια χρονικὴ περίοδο ἦταν ἄμεσα συνδεδεμένο μὲ τοὺς στόχους τῆς Ἐθνικῆς Ἐταιρείας, ἡ ὁποία ἰδρύθηκε τὸ 1894 καὶ ἀποτέλεσε τὸ ἀπαραίτητο ἀντίβαρο στὴ χλιαρὴ καὶ ἄτολμη ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους.
Τὰ ἐπαναστατικὰ σχέδια τῆς Ἐθνικῆς Ἐταιρείας καὶ τοῦ μακεδονικοῦ κομιτάτου δὲν ἄφησαν ἀδιάφορους τοὺς μάχιμους πυρῆνες τοῦ μακεδονικοῦ ἑλληνισμοῦ. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πρωταγωνιστὲς τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1878, εἶχαν καταφύγει στὴ Θεσσαλία καὶ σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα κατάρτισαν μὲ τὴ συνδρομὴ τῆς Ἐθνικῆς Ἐταιρείας ἔνοπλα σώματα, ποὺ πέρασαν στὴ Μακεδονία γιὰ νὰ συνεχίσουν ἐκεῖ τὴ δράση τους. Συνέχεια
Ἡ Μακεδονία, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐστάθη πόλος ἕλξεως πολλῶν κατακτητῶν.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἐξ αὐτῶν, καὶ τῶν Σλαύων συμπεριλαμβανομένων, συμπεριεφέρθησαν τόσο βιαίως στοὺς κατοίκους πού, τελικῶς, κατέληξαν στὰ ὅρια τῆς γενοκτονίας οἱ διώξεις.
Ἀποκορύφωμα βέβαια ἐστάθη ἡ παρουσία τῶν Βουλγάρων ποὺ ὀρέγοντο μίαν Μακεδονία δική τους, ἀπὸ ἀρχῆς τῶν Βαλκανικῶν πολέμων. Ὅταν διεπίστωσαν πὼς κάτι τέτοιο δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπέτρεπαν οἱ Ἑληνικοὶ πληθυσμοί, διότι οὐδέποτε ἐπεζήτησαν τὴν ἐλευθερία τους γιὰ νὰ χάσουν τὴν ταὐτότητά τους, τότε ἐξεκίνησαν οἱ Συνέχεια
Μία οὐδόλως γνωστὴ πτυχὴ τῆς ἱστορίας μας, ποὺ συνέβῃ λίγα χρόνια πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐπαναστάσεως, ἦτο ἡ ἐπίθεσις ποὺ ἐδέχθῃ ἡ Λευκάδα ἀπὸ τὸν Ἀλῆ πασσᾶ, τὸν Μάϊο τοῦ 1807.
Μεταξὺ τῶν πολλῶν περιοχῶν ποὺ ὁ Ἀλῆ πασσᾶς προσπάθησε νὰ προσαρτήσῃ στὸ μεγάλο του βασίλειον, ἦταν καὶ τὰ Ἑπτάνησα. Ἄλλως τε οἱ κατ’ ἐξακολούθησιν ἐπιθέσεις του στὴν Πρέβεζα καὶ στὴν Πάργα ἀποδεικνύουν πὼς ὀνειρεύετο ἕνα μεγάλο βασίλειο, ἱκανὸ νὰ ἀνατρέψῃ καὶ τὸν ἴδιον τὸν σουλτάνο, μὲ Συνέχεια
