Δὲν ἔχει σημασία, ποιὰ νομίσματα ἢ εἰκόνες ἔχω βγάλη στὶς ἑκατοντάδες ἀναρτήσεις μου ἕως τώρα. Σημασία ἔχει, ὅτι τὸ κάθε νόμισμα καὶ εἰκόνα ἀπὸ αὐτά, μποροῦν νὰ πλαισιωθοῦν ἀπὸ δεκάδες ἄλλα! Καὶ οὕτω κὰθ ἑξῆς βέβαια. Φανταθεῖτε νὰ εἴχατε πανοραμικὴ ἀπὸ μνήμης (ἄλλος τρόπος δὲν ὑπάρχει) ἄποψη στὰ ἀμέτρητα νομίσματα καὶ εἰκόνες καὶ νὰ μπορούσατε νὰ ἀνασύρετε τὰ κατάλληλα κατὰ βούλησιν! Αὐτόματα, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ἱστορίας, δὲν θὰ εἶχε μυστικὰ ἀπὸ ἐσᾶς!
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Τσίντσιφος Ἀστέριος
Ἱερὰ Ἁρμονία τῶν Μινωϊτῶν
Τὰ δίσεκτα ἁρμονικὰ μινωϊκὰ χρόνια 
Μὲ τὴν τελεία ἐναλλαγὴ στοὺς μῆνες, μὲ ἀπόλυτο ἁρμονία ποὺ δὲν ἐπετεύχθη ἀκόμη καὶ σήμερα, ἐβάδιζαν οἱ Μινωΐτες στὰ δίσεκτα ἱερὰ χρόνια καὶ ὄχι μόνον, σὲ ἕναν τέλειο ὑπολογισμὸ τοῦ χρόνου.
Στὰ κανονικὰ χρόνια ὁ Φεβρουάριος εἶχε 29 ἡμέρες καὶ στὰ δίσεκτα 30. Τότε ἡ ἐναλλαγὴ τῶν μηνῶν ἦταν συμμετρικὴ καὶ ἄρα ἁρμονική. Ἀπαραίτητος προϋπόθεσις ἦταν αὐτὴ γιὰ νὰ χαρακτηρισθῇ ἕνα ἔτος ἱερό.
Συνέχεια
Δίσκος Φαιστοῦ, νομισματολογία καὶ ἀποκαλύψεις (συνέχεια κι ἐμβάθυνσις – β)
«Ἐμβαθύνοντας στὸν Δίσκο τῆς Φαιστοῦ», θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ὁ σημερινός μας τίτλος, ἀλλὰ τελικῶς ἀπεφάσισα νὰ χρησιμοποιήσω τὸν παραπάνω, ἀπολύτως σχετιζόμενον, μὲ τὸν Ἀστέριο Τσίντσιφο τίτλο, γιὰ νὰ εἶναι ἐμφανὴς ἡ συνέχεια (καὶ ἐμβάθυνσις) τῆς ἐρεύνης του.
Γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ λοιπόν, μὲ τὸν δικό του, τὸν «μαγικὸ τρόπο», ὁ Ἀστέριος Τσίντσιφος μᾶς «ἀπογειώνει» καὶ μᾶς μεταφέρει σὲ ἕναν ἄλλον κόσμο. Τὸν κόσμο τῆςἀληθοῦς Γνώσεως.
Συνέχεια
Ἱερὰ (καὶ ἄγνωστος) Βισαλτία
Εἰσαγωγὴ στὴν πραγματικὴ Ἱστορία 
Μίαν φορὰ κι ἕναν καιρό, ὅταν ἡ πρώτη γῆ ἐξεπήδησε ἀπὸ τοὺς ὠκεανούς, αὐτὴ ἦταν ἡ σημερινὴ πραγματικὴ Μακεδονία. Ἀπὸ τὴν διαδικασία λοιπὸν τοῦ τεκτονισμοῦ ἀνεδύθη ἡ Πελαγονικὴ μάζα (σύχρονος ὀνομασία), πού, κατ’ ἐπέκταση ἐκάλυψε ὅλην τὴν ἀρχικὴ Ἑλλάδα. Ἐπρόκειτο γιὰ μίαν ἑνιαία ἠπειρωτικὴ χώρα, ἀπὸ τὸν Αἷμο ἔως τὴν Κρήτη καὶ τὸ Ἰόνιον’Πέλαγος ἔως τὴν Μικρᾶ Ἀσία. Ὀμφαλὸς αὐτῆς τῆς γῆς ὑπῆρξε ἡ Μακεδονία.
Συνέχεια
Ἑλλὰς Μακεδονία
Εἶναι σὲ ὅλους γνωστό, ὅτι οἱ Σάρδεις τῆς Λυδίας ἀπηλευθερώθησαν ἀπὸ τὸν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ τὸν ΜΑΚΕΔΟΝΑ. Ἀπὸ τότε πῆρε χαρακτήρα ἡ πόλις καὶ οὐδέποτε τὸν ἔχασε, ἕως καὶ τὰ ῥωμαϊκὰ χρόνια ποὺ ἐκόπη αὐτὸ τὸ νόμισμα.
Γύρω ἀπὸ τὴν Ἑκάτη ὁ κόσμος μας
Σάτυροι καὶ κυνοκέφαλοι
Γιὰ νὰ εἶναι τὸ σῶμα σὲ ἑτοιμότητα καὶ νὰ γυμνάζεται ἀκίνητο, οἱ σάτυροι τοῦ Διονύσου ἐπέλεγαν τὸ βαθὺ κάθισμα. Ἔτσι ἀπεικονίζονται στὰ Διονυσιακὰ νομίσματα τοῦ 6ου π.Χ. αἰῶνος.
