Τὰ ἀποτελέσματα ὅλων τῶν πράξεων τῆς ζωῆς μας, ἐφόσον ἀκολουθοῦν τοὺς κανόνες, συγκλίνουν καὶ ὁδηγοῦν στὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ στόχο, τὴν εὐδαιμονία. Αὐτὴ ἦταν τὸ «ἔπαθλο», στὸ ὁποῖο προσανατολίζοντο οἱ ἀρχαῖοι μετὰ ἀπὸ τὴν μύηση στὰ μυστήρια. Μέρος τοῦ ὅρκου ἦταν, ἡ συνεχὴς προσπάθεια ἐκπληρώσεως τῶν ἐπιταγῶν τῆς μυήσεως, ποὺ σκοπὸ εἶχαν τὴν κατάκτηση τοῦ τελείου (εὐδαιμονία).
Μεγάλη Ἱστορία…
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Τσίντσιφος Ἀστέριος
Ἡ «Μαγικὴ» σφαίρα
Ἡ θέσις τῆς λιθίνου σφαίρης, ποὺ εὑρέθη σὲ χῶρο τοῦ Διονύσου καὶ φυλάσσεται στὸ μουσεῖο Ἀθηνῶν, ἦταν ἐπάνω σὲ τρίποδα. Τὰ σχετικὰ νομίσματα, τὸ βεβαιώνουν αὐτό. Δὲν ἦταν τρίποδας μὲ τὴν χρήση ποὺ γνωρίζουμε, ἀλλὰ ἦταν αὐτὸς ποὺ κουβαλοῦσε τὴν μαντικὴ σφαίρα. Ὑπῆρχε ἐξασφαλισμένο ἕνα γυροσκοπικὸ σύστημα ἐπάνω στὸν τρίποδα, γιὰ νὰ περιστρέφεται καὶ νὰ ἀλλάζῃ θέσεις ἡ σφαίρα. Ἀναλόγως τῆς θέσεως ποὺ ἔπαιρνε ἡ σφαίρα, προέκυπτε ἡ μαντεῖα.
Μεγάλη Ἱστορία σὲ μικρὰ πραγματάκια
Οὐδὲν εὔρημα τῆς ἀρχαιότητος, ἀκόμη καὶ ὁμάδα εὐρημάτων, δύνανται νὰ ὑποκαταστήσουν σὲ ὄγκο πληροφοριῶν ἕνα τόσο δὰ νόμισμα.
Ἱερὲς διαστάσεις
Γιατί ὁ ἐσώτατος θάλαμος εἶναι 4,5 Χ 4,5 μέτρα; Γιατί αὐτὸς εἶναι τὸ 1/3 ἀκριβῶς τοῦ συνολικοῦ μνημείου ἀπὸ τὶς σφίγγες ἕως πίσω; Γιατί ὁ πρῶτος θάλαμος εἶναι 6 μέτρα καὶ ὁ δεύτερός του ψηφιδωτοῦ 3 μέτρα, σύνολο 9; Γιατί τὸ μέγιστο ὕψος στὸ κέντρο τοῦ θόλου εἶναι 6 μέτρα καὶ στὸν ἐσώτατο ἀπὸ τὸν κιβωτιόσχημο χαμηλὰ 9 μέτρα; Συνέχεια
Μινωϊκὴ γραφὴ
Ἀφοῦ ὅλα τὰ σύμβολα καὶ μονογράμματα ἔχουν ἑρμηνεία, μία χαρὰ μπορεῖ κάποιος νὰ βάλῃ τὰ κατάλληλα στὴν σειρὰ καὶ νὰ συνθέσῃ κείμενο. Δὲν εἶναι καθόλου δύσκολο γιὰ αὐτὸν ποὺ τὰ διαβάζει, εἶναι σὰν παιδικὸ παιχνίδι. Τὸ δύσκολο εἶναι, νὰ φτάσῃς στὸ σημεῖο νὰ τὰ διαβάζῃς! Ὅταν τὸ κάνῃς, ὁ ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ εἶναι στὴν Βεργίνα, οἱ ΑΙΓΕΣ εἶναι στὴν ΕΔΕΣΣΑ, ὁ ΦΙΛΙΠΠΟΣ εἶναι στὴν ΑΜΦΙΠΟΛΗ, ὁ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ λατρεύθηκε στὴν ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ὁ ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ δὲν εἶναι μυστήριο καὶ ὅποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Ἔδεσσα, πρωτεύουσα τῶν Μακεδόνων
Πολλὲς φορὲς τὰ ἐπιχειρήματα τὰ εὑρίσκεις ἐκεῖ ποὺ δὲν τὸ περιμένεις. Κάποια ἀπὸ αὐτὰ βασίζονται στὸν ὀρθολογισμὸ καὶ βέβαια στὴν ἀρίστη γνώση τῆς ἱστορίας.
Γιατί ὅταν οἱ Ρωμαῖοι ᾣρισαν τὴν Πέλλα Ῥωμαϊκὴ ἀποικία (27 π. Χ.), τὸ δικαίωμα Ἑλληνογράφου νομισματοκοπίας στὴν δυτικὴ Μακεδονία πῆγε στὴν Ἔδεσσα;
Ἀπάντησις: Πῆγε ἐκεῖ μὲ τὸ δικαίωμα τῆς προτέρας πρωτευούσης τῶν Μακεδόνων (Αἰγές).
Ἡ Πέλλα σὰν Ῥωμαϊκὴ πόλις πλέον, δὲν μποροῦσε νὰ εἶναι πρωτεύουσα τῶν Μακεδόνων.
