Τὰ ἱερὰ ὅπλα τῶν Ἑλλήνων

τοῦ Κωνσταντίνου Ποταμιάνου

Τὸ βιβλίο ποὺ ἀποκαλύπτει τὰ μυστικὰ τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων!

  • Τὰ φοβέρα ὄπλα τῶν παναρχαίων Ἑλλήνων, ἡ χρῆσις τους στὶς παγκόσμιες συγκρούσεις, στὸν τρωικὸ πόλεμο καὶ στοὺς περσικοὺς πολέμους.
  • Ἡ σχέσις τῶν ἱερῶν ὁπλῶν μὲ τὰ ἑλληνικὰ μυστήρια.
  • Τὸ φοβερὸ μυστικό της τρομερᾶς αἰγίδος καὶ πῶς Θεοὶ καὶ ἥρωες καθίσταντο ἀόρατοι.
  • Τί ἦταν τὸ θεϊκὸ νέφος ποὺ ἐκάλυπτε Θεοὺς καὶ ἥρωες καὶ ποία εἶναι ἡ σχέσις του μὲ τὸ περιβόητο σύγχρονο πείραμα τῆς Φιλαδελφείας.
  • Τὰ χωρίς…..κυβερνῆτες πλοῖα τῶν Φαιάκων τὰ ὁποία ἐγνώριζαν τὰ πάντα.
  • Τὰ παράδοξά της ἐκστρατείας τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου καὶ πολλὰ ἄλλα.

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο:

Εἶναι ἐνδιαφέροντα αὐτὰ ποὺ ἀναφέρει ὁ Μ. Ἀβογκάντρο σὲ ἄρθρο του στὸ περιοδικὸ ΗΛΙΟΣ μὲ τὸν τίτλο «Εὑρέθησαν Θερμαὶ Διαβάσεις Ὑπὸ τὸν Παγωμένον Ὠκεανὸν (τεύχ. 533, 18 Σεπτεμβρίου 1954) καὶ πιθανότατα τὸ στενὸ ῥεῖθρο ἀπὸ τὸ ὁποῖο διήρχετο ἡ Ἀργὼ δὲν ἦταν τίποτα ἄλλο παρὰ μία ὑποθαλασσία θερμὴ διάβασις.» 

Γράφει, λοιπόν, ὁ Μ. Ἀβογκάντρο γιὰ μία σοβιετικὴ ἀποστολὴ ποὺ εἶχε ὀργανωθῆ ἀπὸ τὸν καθηγητὴ Λόπωφ, καὶ ἡ ὁποία ἐπέρασε κάτω ἀπὸ τοὺς πάγους τοῦ Πόλου μὲ ὑποβρύχιο.
Παραθέτω ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ πολὺ ἐνδιαφέρον αὐτὸ ἄρθρο:

«Τὸ μικρὸ αὐτὸ εὔχρηστον ὑποβρύχιον, καλῶς ἐξωπλισμένον παρέπλευσε τὰς ἀρχὰς τοῦ Δεκεμβρίου τοῦ 1953 ὄλας τὰς γνωστὰς ἀκτὰς ἀπὸ τὴν θάλασσαν τοῦ Μπάρεντς μέχρι τῶν νήσων Βράγγελ, διερχομένον διὰ τοῦ ἀκρωτηρίου Τσελιούσκιν. Κατόπιν πολλῶν ἀκάρπων ἀναγνωρίσεων, ἀνεκάλυψε τὴν εἴσοδον ὑπογείου διώρυγος ποὺ ἐξηκολούθει ὑπὸ τὰ παγόβουνα μὲ μίαν θάλασσαν «ἀεριζομένην», δηλαδὴ θάλασσαν ποὺ ἐπέτρεπε μεταξὺ αὐτῆς καὶ τοῦ θόλου τῶν πάγων χῶρον ἀναπνευσίμου ἀέρος. Ἄλλοτε τὸ ὑποβρύχιον ἦτο εἰς θέσιν νὰ πλέῃ εἰς τὴν ἐπιφανείαν, ἄλλοτε δὲ ἔπρεπε νὰ βυθισθῇ διὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν ἐπικίνδυνον γειτονίαν ἑνὸς παγωμένου ὄγκου ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἔπρεπε νὰ προστατευθῇ.

Ἡ διάβασις ἐφαίνετο προσανατολισμένη ἀπὸ ἀνατολῶν πρὸς δυσμᾶς καὶ συχνὰ διηρεῖτο εἰς διακλαδώσεις, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἡ ἐκλογὴ ἐφαίνετο δύσκολος. Πολλὲς φορὲς ὁ πλοίαρχος ἐβύθιζε τὸ σκάφος του μεταξὺ δύο τοίχων πάγου, διὰ νὰ διαπιστώσῃ τελικῶς, ὅτι κάτω ὡρισμένου βάθους, ὅλαι αὐταὶ αἳ διώρυγες ἐπικοινωνοῦν μεταξὺ των.

Ἦτο ἀρκετὸν νὰ βυθισθῇ τὸ σκάφος τριάντα μέτρα, διὰ νὰ εὑρεθῇ εἰς τὸ ἐλεύθερον νερό. Ὁ πάγος τῶν παγοβούνων ἔλυωνεν εἰς τὸ βάθος αὐτὸ ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῆς ὑδροστατικῆς πιέσεως, ὅποια καὶ ἂν ἦτο ἡ θερμοκρασία τοῦ ὕδατος. Ἐξ ἄλλου, ἡ θερμοκρασία αὐτή, ἀνήρχετο ἄνω του μηδενός, ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῶν ῥευμάτων θερμοῦ ὕδατος, τῶν ὁποίων ἡ γενικὴ κατεύθυνσις διετηρεῖτο ἀπὸ νότου πρὸς βοῤῥᾶν. Τὸ βάθος τῆς θαλάσσης ποτὲ δὲν ἔφθανε τὰ 300 μέτρα, ἐνῶ συνήθως περιωρίζετο εἰς τὰ 25 ἕως 30 μέτρα …»

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄ «Ἀργῶ», ἕνα ἱπτάμενο -καὶ ὄχι μόνο-πλοῖο.
Σελίδες 134-135.

γιὰ τὴν μεταγραφὴ Πανορμίτης Σπανὸς

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply