Οι Βαυαροί, (Γερμανοί) που ήρθαν με τον Όθωνα και κυβέρνησαν την Ελλάδα απολυταρχικά επί τριάντα ολόκληρα χρόνια (1833-1862), θα περιφρονήσουν και θα αγνοήσουν και τους φτωχούς λαϊκούς αγωνιστές του ’21, που είχαν ποτίσει με ποταμούς αιμάτων το δέντρο της λευτεριάς και που τώρα ζητούσαν αποκατάσταση.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Γεώργιος Καραϊσκάκης
Τώρα ποὺ θὰ γυρίσῃ, θὰ τοὺς γ@μήσῃ…
Τὸ εἶπε, διὰ χειρὸς Καλογεροπούλου καὶ διὰ στόματος Παπακωνσταντίνου.
Τὸ εἶπε καὶ λίγες στιγμὲς πρὶν φύγει…
Ἀλλὰ κι ἔτσι νὰ μὴν τὸ ἔλεγε, τώρα ποὺ ξεκίνησε, διότι ξεκίνησε, κι ἔρχεται, καὶ στέλνει μηνύματα σὲ παλληκάρια καὶ κοπελιές, θὰ μᾶς τὰ πῇ ὁ ἴδιος…
Συνέχεια
Ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν ἤ ἔγινε Κολοκοτρώνης;
Σχέδιον τοῦ Γάλλου συνταγματάρχου Voulier. Ἴσως τὸ πλέον ἀξιόπιστον καὶ πιστὸν πορτρέτον τοῦ Γέρου μας.
«Προσκυνῶ τὴν Ἑλλάδα. Φιλῶ τὸ χέρι τῆς λευτεριᾶς».
Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια χαιρέτιζε ὁ ποιητής μας Ἀντώνης Μαρτελᾶος τὸν Κολοκοτρώνη, κάθε ποὺ τὸν συναντοῦσε στὴν Ζάκυνθο.
Στὴν Ζάκυνθο ὁ Κολοκοτρώνης μορφώθηκε.
Ὅσο τοὐλάχιστον μποροῦσε νὰ μορφωθῇ κάποιος ἐκεῖνα τὰ σκοτεινὰ χρόνια.
Κατὰ πῶς λέει κι ὁ ἴδιος, μόνον τὸ ὄνομά τους, κάποιοι παλαιοὶ κοτζαμπάσηδες, ἤξεραν νὰ γράφουν. Οἱ παπᾶδες μόνον «κατὰ πράξιν» ἤξεραν τὰ ἐκκλησιαστικά.
Ἀμόρφωτος, συνειδητὰ κρατημένος στὸ σκότος ὁ λαός.
Στὶς 6 Ἰανουαρίου 1821 πάτησε τὰ πόδια του στὸν Μοριά. Οὔτε κἄν ἐγνώριζε ἀκόμη τότε πὼς ἦταν ὁ ἡγέτης αὐτοῦ τοῦ τόπου. Νὰ ἀγωνισθῇ ἐγύρευε. Εἶχε μπεῖ στὸ μυστικὸ τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας ἀπὸ τὸ 1818. Νὰ παλέψῃ, νὰ πολεμήσῃ, νὰ σκοτωθῇ γιὰ τὴν λευτεριὰ τοῦ τόπου μας.
Ὁ Κολοκοτρώνης ποὺ ἐμεῖς γνωρίζουμε, ἀκόμη δὲν εἶχε γεννηθῇ. Ἐκκολάπτετο. Ὄχι διότι δὲν εἶχε τὴν Φύσιν. Ἐὰν δὲν τὴν εἶχε δὲν θὰ γινόταν αὐτὸ ποὺ γνωρίζουμε. Σαφῶς καὶ εἶχε τὴν Φύσιν. Δὲν εἶχε ὅμως δύο πολὺ σοβαρὰ στοιχεῖα. Δὲν εἶχε τὴν παιδεία καὶ τὴν συνειδητότητα. Δῆλα δὴ δὲν εἶχε προλάβῃ νὰ κάνῃ τὰ ἀπαραίτητα βήματα γιὰ νὰ γίνῃ ὁ γνωστὸς καὶ πολυαγαπημένος μας Γέρος. Ἀκόμη…
Τὸ πήδημα τῆς καπετάνισσας…
φωτογραφία
Ὁ Νίκηζας Μπότσαρης, κατεβαίνοντας ἀπὸ τὰ Θοδώριανα, προηπάντησε τὰ λείψανα τοῦ Ζαλόγγου. Ὅλη ἡ φάρα τῶν Μποτσαραίων ἦταν ἀνήσυχη γιὰ τὴν τύχη της. Ὁ ὁπλαρχηγὸς Κώστας Πουλῆς, ποὺ τοὺς ἔταζε πὼς θὰ εὕρισκαν κάθε βοήθεια καὶ πὼς θὰ μποροῦσαν νὰ φτιάσουν καινούργιο Σούλι κατὰ τὰ μέρη τῶν Ἀγράφων, ὄχι μόνον εἶχε χαθῆ τώρα, μά, ὅπως θὰ ἰδοῦμε, κρυφὰ ἑτοίμαζε σῶμα στὰ Γιάννενα, μαζὺ μὲ ἄλλα ὄργανα τοῦ Ἀλῆ, νὰ ἔβγῃ νὰ τοὺς κτυπήσῃ. Ὁ Μάρκος Μπότσαρης, παιδὶ τότε, ὅπως εἴδαμε, εἶχε ὁρκισθῆ νὰ τιμωρήσῃ αὐτὴν τὴν ἀτιμία, βγάζοντας τρίχα τρίχα τὸ μουστάκι τοῦ Πουλῆ. Καὶ κράτησε τὸν λόγο του. Τοῦ ‘καμε, ὅταν μεγάλωσε, μία δημόσια προσβολὴ τόσο βαρειά, ποὺ ὁ Πουλὴς δὲν μπόρεσε νὰ ζήσῃ. Πέθανε ἀπὸ τὸ κακό του. Ὁ τάφος του βρίσκεται στὴν αὐλὴ τοῦ μοναστηριοῦ τῶν Μηλατῶν.
Ἔρωτες καὶ πάθη τὸ 1821
H μία πλευρά του εθνικού ξεσηκωμού το 1821, αυτή που όλοι διδασκόμαστε στα σχολικά βιβλία, αφορά τις μάχες και τον αγώνα για την ανεξαρτησία. H άλλη, αυτή που δεν διδάσκεται στα σχολεία, είναι αυτή που έχει να κάνει με την προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών της. Kαι προσωπική ζωή χωρίς ποδόγυρο δεν γίνεται.
Τίς ἐπιστολές τοῦ στρατηγοῦ ποιός θά τίς ἀγοράσῃ;
Ἐδῶ ἄφησαν ὁλόκληρον παλίμψηστον νὰ τὸ ἀγοράσῃ ὁ Γκέιτς. Στίς ἐπιστολές θά σταθοῦν;
Ὅταν μάλιστα αὐτὰ τὰ πράγματα τοὺς φέρνουν στὴν μνήμη πὼς ἔχουν πρὸ πολλοῦ ξεπουλήσει τὰ πάντα, σιγὰ μὴν ἀσχοληθοῦν μὲ τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Καραϊσκάκη ποὺ βγαίνουν σὲ δημοπρασία.
Μά καλά;
Ὑπάρχει ἄλλο τέτοιο Καφριστάν στόν πλανήτη, πού ἐπιτρέπει νά φθάνουν στό ὅριον τῆς δημοπρασίας τέτοια ἱστορικά Συνέχεια