Ζητεῖται Ἄνθρωπος.

Ἐτοῦτες τὶς δύσκολες ἡμέρες ποὺ διανύουμε κάποιοι ἔχουν ἴσως μεγαλυτέρα ἀνάγκη ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ φροντίδα καὶ προστασία.
Αὐτοὶ οἱ κάποιοι, οἱ πιστοί μας φίλοι, οἱ πιστοί μας σύντροφοι, οἱ πιστοί μας φύλακες, ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια ταλαιπωροῦνται ἄσκημα καὶ κακό-περνοῦν, διότι ἡ κρίσις πρῶτα κτυπᾶ τὰ ἀθῶα αὐτὰ ζωντανὰ τῆς φύσεως καὶ μετὰ τοὺς ἀνθρώπους…

Ἄλλος λοιπὸν γιατὶ ἐφοβήθη, ἄλλος διότι ἀδυνατοῦσε, ἄλλος διότι ἁπλῶς ἐβαρέθη, ἐγκατέλειψαν τὰ ζωάκια τους στὸ ἔλεος τῶν στοιχείων τῆς φύσεως, στὶς ὀρέξεις  κάθε τρικοσμικοῦ, ποὺ λαχταρᾶ τὸ κρέας τους ἀλλὰ καὶ στὸν παράγοντα κακὴ τύχη, ποὺ διαρκῶς μεγαλώνει, ὅσο κυλοῦν οἱ μῆνες. Συνέχεια

Τὰ κτήνη ἐν δράσει!

Τὸ τὶ ἔχω αἰσθανθεῖ μὲ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς εἰκόνες, εἰλικρινῶς, ἀδυνατῶ νὰ τὸ περιγράψω!
Εἶναι τοὐλάχιστον ὀργή, μαζὺ μὲ πόνο, μαζὺ μὲ πόθο γιὰ νὰ πράξω τὰ ὅμοια σὲ αὐτὰ τὰ κτήνη!
Ἀπὸ τὴν μία κρεμοῦν σὲ τσιγκέλια ἀγαθὰ κι ἄκακα ζωντανά, μέσα στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, δηλώνοντας ἐπισήμως πὼς εἶναι «καθαρότερον τὸ κρέας τοῦ σκύλου ἀπὸ αὐτὸ τοῦ χοίρου» κι ἀπὸ τὴν ἄλλην καταπατοῦν κάθε ἔθος καὶ κάθε ἦθος τῆς χώρας ποὺ τοὺς φιλοξενεῖ!

Συνέχεια