Εἶναι λίγο αὐτό ποὺ γράφω!
Ντρέπομαι!
Ἐγὼ τὸν Τοῦρκο δὲν τὸν μισῶ. Δὲν τὸν φοβᾶμαι. Ἀλλὰ ξέρω καὶ τὰ κακὰ ποὺ ἐπισύρει ἡ παρουσία του! Ξέρω καλά! Ἀπὸ χέρι Τούρκου χάθηκε παραπάνω ἀπὸ τὴν μισὴ μας γενιά! Κι αὐτὸ δὲν τὸ λησμονῶ! Δὲν πρέπει στοὺς παποῦδες μου νὰ γίνῃ τέτοια προσβολή! Σὲ κανέναν νεκρό μας!
Ἑγώ τοὺς Τούρκους δὲν τοὺς μισῶ. Ἀλλὰ δὲν τοὺς θέλω καὶ στὴν ζωή μου. Θυμᾶμαι τὴν Κύπρο. Τοὺς ἀγνοουμένους καὶ πονάω. Σὰν νὰ ἦταν ὁ πατέρας, μου ἡ μάνα μου, τὸ παιδί μου ἐκεῖ. Κι αὐτὰ δὲν ἔγιναν πρὸ 100 ἐτῶν. Ἔγιναν τώρα. Οἱ ζωντανοί μας ἀκόμη θυμοῦνται τὶς κτηνωδίες!
Ἐγὼ λοιπὸν τὸν Τοῦρκο δὲν τὸν μισῶ. Ἁπλῶς δὲν τὸν θέλω κοντά μου. Λυπᾶμαι ποὺ κάποιοι «συμπατριῶτες» μου, στὸν βωμό του χρήματος, θυσιάζουν τόση μνήμη! Λυπᾶμαι!
Χιώτικη απόβαση στη Σμύρνη
Αλλά προχώρησε και παρακάτω. Αποδεικνύοντας την οργανική ένταξή του στην μεγάλη χορεία των φιλελλήνων και ειρηνιστών Τούρκων (Τσιλέρ, Ετζεβίτ, Μουσταφά Κεμάλ, Αμπντουλχαμίτ, Μπαρμπαρόσα, Τζένγκις Χάν…) δήλωσε πως επιθυμεί «το Αιγαίο να μην είναι μια θάλασσα που μας χωρίζει αλλά μια θάλασσα που μας ειρηνεύει. Θέλουμε στο Αιγαίο αντί να ακούμε τα πολεμικά αεροπλάνα, να ακούμε τους γλάρους, τα αλιευτικά και τα τουριστικά σκάφη. Για αυτό θα συνεχίσω την κάμπανια που για χρόνια κάνω, να μην πετάνε πολεμικά αεροπλάνα στο Αιγαίο». Έ, κάπου εκεί ο Ζαννίκος ένιωσε μέσα του να σκιρτούν όλοι οι γενναίοι του πρόγονοι. Σκούπισε το δάκρυ που αυλάκωσε το μάγουλό του και δήλωσε περήφανα: «Πλέον δεν πρέπει να κλεινόμαστε στους εαυτούς μας. Οι Τούρκοι δεν μας φοβίζουν πια! Ακόμα και αν τα τουρκικά αεροπλάνα πετάνε από επάνω μας, δεν μας φοβίζουν. Το αν θα πετάνε τα αεροπλάνα εσείς το ξέρετε, βενζίνη ξοδεύετε, δεν μας αφορά. Εμείς πρέπει να κοιτάμε μπροστά και να αναπτύξουμε διάφορες συνεργασίες»!
Κείνη τη στιγμή, λέει, ακούστηκε ένα εξώκοσμο τρίξιμο στην αίθουσα. Να ήταν τα κόκκαλα των 52.000 σφαγμένων Χιωτών του 1822; Των πεταλωμένων Ιώνων παπάδων του 1922; Του Καραθανάση, του Βλαχάκου και του Γιαλοψού; Ως «Αντιφωνητής» δεν μπορούμε να αποφανθούμε με βεβαιότητα.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.