Ἡ πιό μακρόχρονη πολιορκία τῆς Ἱστορίας

Ἡ ἅλωσις τῶν Χανίων ὑπό τῶν τούρκων στίς 22 Αὐγούστου 1645 ὑπῆρξε βαρύ πλῆγμα γιά τούς Βενετούς πού κατεῖχαν τήν Κρήτη ἀπό τό 1204. Οἱ τοῦρκοι ἑδραιώθηκαν, ἐνισχύθηκαν μέ νέες ἐπικουρίες καί τό θέρος τοῦ ἑπομένου ἔτους ἐστράφησαν κατά τοῦ Ῥεθύμνου, μέ ἀρχηγό τόν Ντελῆ Χουσεΐν. Ἡ πολιορκία ἄρχισε τά τέλη Σεπτεμβρίου καί διήρκησε 45 ἡμέρες περίπου. Στίς 13 Νοεμβρίου 1646 τό Ῥέθυμνο παρεδώθη. Ἡ μισή Κρήτη ἦταν κιόλας στήν κατοχή τῶν τούρκων.

Τό ἑπόμενο βῆμα τοῦ κατακτητή ἦταν ὁ Χάνδακας. Τό σχέδιο Συνέχεια

Ἡ κορυφή τῆς Κρητικῆς θυσίας

17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά!  Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους.  Τώρα, μόνον Νενέκοι……                                                      

 Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή).  Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος.  Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..

Συνέχεια

Τὸ ἱστορικό τῆς γενοκτονίας μὲ λίγα λόγια…

Τὸ ἱστορικό τῆς γενοκτονίας μὲ λίγα λόγια...

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.

Συνέχεια

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Θράκης.

Σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ἔχουμε τὴν ἐπέτειο… Ἂς μὴ  τὴν πάθουμε ὅπως ὁ Ντεντὲ καὶ λέμε κοτσᾶνες.

Ἢ ἀκόμη χειρότερα, νὰ καθόμαστε  καὶ νὰ ἀκοῦμε τύπους σὰν κι αὐτόν, μὴ δυνάμενοι νὰ ἀπαντήσουμε καὶ νὰ βάλουμε τὰ πράγματα στὴν θέσι τους.

Φιλονόη.


Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Θράκης. 14 Μαΐου 1920.

Ἀπὸ τὴν συντακτικὴ ὁμάδα Ἀθανάσιος Μυρλίδης. 

Το κείμενο είναι από την ομιλία του Μαλαμίδη Θωμά εκ του ιστορικού Θουρίου   Προέδρου του Συλλόγου Θρακών Ν. Μαγνησίας.

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ 

Συνέχεια

Ἰδιαίτερα μαθήματα ἀπὸ Βουλγάρους πρὸς «ἑλληνική» κυβέρνησι!

Ποῦ εἶναι καλὲ οἱ κουδουνίστρες μας; Μήπως καὶ μάθουν κάτι χρήσιμο;

Τὴν πληροφορία διαβάζω  στὴν σελίδα τοῦ Γιώργου χέδωρου.

Με ομόφωνη απόφαση, 125 ψήφοι υπέρ, οι βουλευτές του βουλγαρικού κοινοβουλίου υποστήριξαν την προτεινόμενη απόφαση «για την διευθέτηση εκκρεμών ζητημάτων μεταξύ Βουλγαρίας και Τουρκίας».

Διαβάσατε καλὰ τὸ «ὀμόφωνη»; Τὰ καταφέρατε; Τί ἔκαναν οἱ γείτονες; Ψήφισαν τὴν αἴτησι ἀποζημιώσεων ἀπὸ τοὺς Τούρκους; Ὁμόφωνα; Ἢ ὄχι;

Συνέχεια

Νάουσα, τὸ ἄλλο Ζάλογγο.

Μαζὺ  μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες, στοὺς ἀγῶνες συνέπραξαν καὶ πόλεις ποὺ δὲν ἀπηλευθερώθησαν ἀμέσως.

Μία ἀπό αὐτές, ἡ Νάουσα, παρὰ τοῦ ὄ,τι εὐημεροῦσε, ἐπανεστάτησε τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1822, κατὰ τῶν δυνάμεων κατοχῆς. (Ἕνα δεῖγμα τῆς ἀνάγκης γιὰ ἀπελευθέρωσι ΟΛΩΝ τῶν Ἑλλήνων. Κι ὄχι μόνον τῶν καταπιεσμένων!)

Συνέχεια