Ποῦ εἶναι ὁ τᾶφος τοῦ Νικηταρᾶ;

 

Ὁ Νικήτας ἦταν πάντα ἀπὸ τοὺς ἀγαπημένους μου ἥρωες. Ἀπὸ τὰ πρόσωπα ποὺ πάντα ἐθαύμαζα γιὰ τὴν ἀκεραιότητα, τὸν ἄδολον πατριωτισμό τους καὶ τὸἦθος τους. 

Γνωρίζουμε φυσικὰ πὼς πέθανε πάμπτωχος. Αὐτὸ ποὺ δὲν γνωρίζουμε εἶναι τὸ ποῦ εἶναι ὁ τᾶφος του.
Ἦταν  λοιπόν τόσο ἀσήμαντος ὥςτε νά μήν ἐνδιαφερθῇ κανεῖς πρό κειμένου νά βάλῃ ἕνα σημάδι; Τί στό καλό; Γιὰ τὸν Νικηταρᾶ μιλᾶμε. 

Ἀναζητῶντας λοιπὸν κάποιο στοιχεῖο γιὰ τὸν τάφο τοῦ Νικήτα ἔπεσα στὸ παρακάτω ἄρθρον τοῦ Ἀγγέλου Συνέχεια

Ἦταν ὁ Μωάμεθ ὁ πορθητής χριστιανός;

χω διαβάσει πάρα πολλά γι ατ τ θέμα κα οπόψεις διίστανται. Κάποιοι τν χαρακτηρίζουν ς κρυπτοχριστιαν κα κάποιοι λλοι πλς φίλα προσκείμενον.
πως κι ἐὰν εχαν τ θεολογικά του μως, χει μεγάλο νδιαφέρον παρακάτω νάρτησις, διότι προσθέτει π πλέον στοιχεα, γνωστα στος πολλούς.

Πάντως παραμένει τρώτημα: άν ταν χριστιανός, τότε γιατί ταν κρυπτοχριστιανός καί δέν θησε τόν λαό νά λλαξοπιστήσ
άν πάλι  δέν ταν χριστιανός, τότε πώς δικαιολογεται τόσο μεγάλη του πεποίθησις, τν ποίαν πιβεβαιώνουν κα τ διάφορα κχωρητήρια, ,τι ταν μόνος κληρονόμος τς νατολικς ωμαϊκς ατοκρατορίας; 
Κι άν ντως εναι τσι, δλα δή κληρονόμος, μήπως ατό δικαιολογε καί τήν στάσιν του ναντι τοδερατείου; Μήπως τσι ξηγονται καί κάποια λλα ρωτήματα πού οδες τολμ νά θέσ κι χουν νά κάνουν μέ τά ποίμνια; Συνέχεια

Οἱ καστροηρώισσες τοῦ Αἰγαίου!

Ἡ Μαρούλα τῆς Λήμνου μᾶς ἔχει ἀπασχολήσει ἐπίσης στὸ παρελθόν (ἐδῶ). 

Τὶς ὑπόλοιπες ὅμως ἡρωΐδες μας τὶς παρουσιάζει μὲ μοναδικὸν τρόπο ὁ Γιῶργος Λεκάκης. 

Τὸν εὐχαριστοῦμε ἀπὸ καρδιᾶς. Συνέχεια

Ἡ Μαρούλα τῆς Λήμνου!

 Μία γυναίκα μόνη μπορεῖ νὰ ἀνατρέψῃ μίαν στρατιά;

Ναί, ἐὰν εἶναι κάποια Μαρούλα ἀπὸ τὴν Λῆμνο. 

Πόσες καὶ πόσες Μαροῦλες δὲν πέρασαν ἀπὸ ἐτοῦτον τὸν τόπο…

Ἂς τὶς θυμόμαστε κάπου κάπου… Συνέχεια

540 χρόνια σκλαβιᾶς…..

Δὲν εἶναι λίγα βέβαια… Καὶ ἰδίως ὅταν κάποια ἀπὸ αὐτὰ ἦταν τὰ χειρότερα λόγῳ σφαγῶν, διώξεων καὶ δηώσεων. 

Ἡ Δράμα καὶ τὸ Δοξᾶτο της… Πολύ αἷμα… Πολὺς πόνος… 

Φιλονόη.

1 ΙΟΥΛΙΟΥ 1913 – ΜΕΤΑ ΑΠΟ 540 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΙΑΣ Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ Συνέχεια

Ἡ κορυφή τῆς Κρητικῆς θυσίας

17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά!  Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους.  Τώρα, μόνον Νενέκοι……                                                      

 Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή).  Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος.  Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..

Συνέχεια