Ἡ λυσσώδης ἐπιμονὴ πολλῶν συμπατριωτῶν μας νὰ περισώσουν κάτι ἀπὸ ὅλα αὐτά, ποὺ καθημερινῶς ἀποσαθρώνονται, θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς προβληματίζῃ σοβαρά. Κι αὐτὸ διότι ὅλα αὐτά, ποὺ ἐπιμένουν κάποιοι (διὰ τῆς βίας πλέον!!!) νὰ κρατήσουν ἐν ζωῇ, ἕνας πρὸς ἔνα, ἀποδεικνύεται πὼς ἔχουν ἐξ ἀρχῆς χρησιμοποιηθῆ γιὰ νὰ μᾶς μεγιστοποιοῦν τὸ βάρος τῶν δεσμῶν μας. Δεσμὰ πού, ἀκόμη, γιὰ πολλοὺς δὲν εἶναι κατανοητά, ἀλλὰ καὶ ὑπάρχουν καὶ μᾶς ἐμποδίζουν ἀπὸ τὸ νὰ ξεθολώσουμε τὸ βλέμμα μας καὶ νὰ διακρίνουμε, κάπως, τὸ ποῦ πλέον ἀπαιτεῖται νὰ πορευθοῦμε.
Γνωρίζω πόσο ὀδυνηρὴ εἶναι τὸ πλῆγμα, μὰ καὶ ἡ διαδικασία τῆς ἀποδοχῆς, μίας ἀπωλείας. Μά πῶς μποροῦμε νά σταθοῦμε ὄρθιοι ἐάν ἐπιμένουμε νά παραμένουμε προσδεδεμένοι σέ ὄσα μᾶς διατηροῦν ἀκινητοποιημένους; Πῶς θά μπορέσουμε νά ἐντοπίσουμε πηγές ἀντλήσεως ἐνεργείας γιά νά καταφέρουμε νά ἀναδομήσουμε τόν κόσμο μας σέ νέα, γερά θεμέλια; Πῶς θά ἐπιτύχουμε τελικῶς νά διασώσουμε αὐτά πού πράγματι χρειαζόμεθα, ὅταν κουβαλᾶμε κυρίως ἄχρηστα καί περιττά βαρίδια;
Δὲν ὑπάρχουν μαγικὲς λύσεις καὶ ἀπὸ μηχανῆς θεοὶ ὅταν ἐμεῖς ἀρνούμεθα νὰ «κουνήσουμε τὸ δακτυλάκι» μας. Δὲν ἀναμένουμε θαύματα καὶ δὲν θὰ μᾶς μεταφέρη ἕνα μαγικὸ ῥαβδάκι σὲ μίαν ἄλλην πραγματικότητα. Ὅλα, μὰ ὅλα, μόνοι μας πρέπει νὰ τὰ ἐξερευνήσουμε, νὰ τὰ ξεδιαλέξουμε καὶ νὰ τὰ ἐπαναδομήσουμε. Γιὰ νὰ συμβῇ ὅμως αὐτὸ ἐμεῖς πρῶτοι ὀφείλουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὶς ἀγκυλώσεις μας καὶ ἀπὸ τὶς ἐμμονές μας, πρὸ κειμένου νὰ ξεκαθαρίσουμε, γιὰ ἀρχή, τὰ χρήσιμα ἀπὸ τὰ περιττὰ καί, ἐν συνεχείᾳ, γιὰ νὰ μᾶς ἐπιτρέψουμε νὰ ἀπελευθερωθοῦμε ἀπὸ κάθε ἄχρηστο καὶ ἐπίπλαστο βαρίδι.
Γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε νὰ μετουσιωθοῦμε σὲ ἀνθρώπους, ἀπὸ ὁ,τιδήποτε ἄλλο εἴμαστε σήμερα, ὁδηγό μας πρέπει νὰ ἔχουμε τὴν ἀλήθεια. Μά πῶς θά συμβῆ αὐτό ἐάν ἐπιμένουμε νά κρυβόμεθα μέσα στίς πλάνες καί στά ψεύδη; Τὸ «κλειδὶ» ἐμεῖς τὸ κρατᾶμε, γιὰ τὰ πάντα. Καὶ γιὰ τὶς ἀπαντήσεις καὶ γιὰ τὰ χρήσιμα μά, κυρίως, γιὰ τὰ ἀναγκαία. Κι ὅσο καθυστεροῦμε νὰ τὸ χρησιμοποιήσουμε, τόσο αὐξάνουμε τὶς πιθανότητες ἐγκλωβισμοῦ μας.
Υ.Γ. Ἐκτὸς ἐὰν ὑποσυνειδήτως ἔχουμε ἤδη ἀποφασίση νὰ ἀφεθοῦμε κι ἐμεῖς στὸν ἀφανισμό. Τότε κακῶς συζητᾶμε…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.