Ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεώς του ὁ Ἄνθρωπος εἶχε ἕνα προσόν: ἀγνοοῦσε τὸ αὔριο.
Μὰ ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ ἄγνοια εἶναι καὶ τὸ πλεονέκτημά μας, διότι ἀφ΄ ἑνὸς μποροῦμε νὰ δημιουργοῦμε ἔργα σημαντικά, ὡς Ἀνθρωπότης, ἐφ΄ ὅσον δὲν γνωρίζουμε τὸ τέλος, ἀλλὰ ταὐτοχρόνως αὐτὴ ἡ ἄγνοια δίδει τροφὴ στὴν ἀνάγκη τῆς ἐξερευνήσεως, τῆς ἀνακαλύψεως καὶ τῆς ἐφευρετικότητος.
Καὶ ἡ ἐξερεύνησις εἶναι  τὸ «ἅλας τῆς ζωῆς» μας.

Πολλοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀρνοῦνται νὰ τολμήσουν κάτι νέο καὶ διαφορετικό, διότι ὁ φόβος τοῦ ἀγνώστου καταλαμβάνει μεγαλύτερο τμῆμα μέσα τους, ἀπὸ τὴν ἀνάγκη τῆς δημιουργίας.
Ἄς μὴν τοὺς δίδουμε ὅμως περισσότερο χῶρο, ἀπὸ ὅσον ἤδη καταλαμβάνουν στὶς κοινωνίες μας.
Ἡ ἀνάπτυξις, ἡ ἀνανέωσις καὶ ἡ ἐξέλιξις βασίζονται στὴν δημιουργία, δῆλα δὴ στὴν ἄγνοια.
Τὰ γνωστά, τὰ παγιωμένα, τὰ σίγουρα εἶναι κι αὐτὰ ποὺ ἔχουμε ἤδη, ὡς κοινωνίες, δοκιμάσει καὶ ἀποῤῥίψει. Συνεπῶς ὀφείλουμε πλέον νὰ τολμήσουμε τὰ βήματα πρὸς τὸ ἄγνωστον, δίδοντας ἐνέργεια στὴν δημιουργικότητα καὶ κτίζοντας νέες εὐκαιρίες καὶ διαδρομές.
Διαδρομὲς τέτοιες, ποὺ θὰ μᾶς ἀνοίξουν νέους ὁρίζοντες.

Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν θὰ λαθέψουμε.
Σημασία ἔχει νὰ τολμήσουμε καὶ νὰ ξεκολλήσουμε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ θεωροῦμε πλέον ὡς δεδομένα, ἀλλὰ ποὺ τελικῶς ἀποσυντίθενται.
Δὲν ὑπάρχει κάτι δεδομένον στὴν Φύσιν.
Τὰ πάντα, πάντα, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ξεκινοῦν, ὅταν οἱ κύκλοι ὁλοκληρώνονται.

Φιλονόη

εἰκόνα