Πρῶτα, ὅσο κι ἐὰν αὐτὸ ἀκούγεται κάπως …παράλογον, ἐπιβάλλεται νὰ αἰσθανθῇ τὸ ἄτομον ἐλεύθερο μέσα του.

Ἡ εἰκόνα αὐτὴ στάθηκε  μία συγκλονιστικὴ στιγμὴ στὴν ζωή μου, ὅπου συνειδητοποίησα πὼς δὲν ὑπάρχει φυλακὴ ἱκανὴ νὰ κλείσῃ αὐτὸ τὸ χαμόγελο.
Διότι αὐτὸ τὸ χαμόγελο κατακτᾶται μόνον ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν πρὸ πολλοῦ κατακτήσει τὸ δικαίωμα στὴν ἐλευθερία μέσα τους καὶ  κατόπιν τούτου μποροῦν, δίχως φόβο, νὰ ἐνεργήσουν καταλλήλως, πρὸ κειμένου νὰ ἐξαπλωθῇ αὐτὴ ἡ αἴσθησις καὶ στοὺς γύρω τους, εἶτε ὡς ἐσωτερικὴ κατάστασις, εἶτε σὰν κοινωνικὴ ἐλευθερία.
Διότι ἡ πραγματικὴ ἐλευθερία εἶναι ἐκείνη ποὺ βιώνει ὁ Ἄνθρωπος ὅταν ἔχῃ ξεπεράσει τὸν φόβο καὶ ἀποδέχεται ἀκόμη καὶ τὴν ἀτομική του θυσία, ὡς τμῆμα μία  διαδικασίας ποὺ δὲν θὰ αὐξήση ἤ θὰ μειώση τὸ συναίσθημα τῆς ἐλευθερίας ποὺ ἤδη βιώνει…

Κάθε φορὰ ποὺ ἀναζητοῦμε γύρω μας συνθῆκες ἱκανὲς γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ μειώσουμε τὸ βάρος τῶν δεσμῶν μας, τῶν ἁλυσίδων μας ἤ τῶν φόβων μας, παίζουμε καὶ …χάνουμε. Διότι ὅλα ξεκινῦν ἀπὸ μέσα  μας.
Ἐὰν ἐμεῖς δὲν αἰσθανθοῦμε τώρα, αὐτὴν τὴν στιγμή, ἐτοῦτο τὸ δευτερόλεπτο, ἀπολύτως ἐλεύθεροι, τότε γιὰ ἐμᾶς θὰ εἶναι ἀδύνατον νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ μεγαλεῖο ποὺ προσφέρει ἠ αἴσθησις τῆς ἐλευθερίας καὶ ἀκόμη πιὸ ἀδύνατον τὸ νὰ τὴν κατακτήσουμε.
Κάθε ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα λειτουργεῖ παραπλανητικὰ καὶ σκιάζει τὴν ἀπολυτότητα τῆς Ἐλευθερίας.

Ἡ πραγματικὴ ἐλευθερία ξεκινᾶ ἀπὸ μέσα μας.
Ἕνας ἐλεύθερος Ἄνθρωπος, πραγματικὰ ἐλεύθερος, δὲν βαραίνει ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ ἐρεθίσματα ἤ γεγονότα. Τὰ διαχειρίζεται, τὰ ἀντιμετωπίζει μὰ δὲν τὸν καταδυναστεύουν. Εἶναι ἀδύνατον νὰ τὸν καταδυναστεύσῃ κάτι ποὺ εἶναι …πλασματικό!!!
Συνεχίζει κανονικά, σὰν νὰ μὴν πέρασε οὔτε στιγμὴ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς ἀπελευθερώσεώς του.

Ἕνας ἐλεύθερος Ἄνθρωπος εἶναι ἕνας φορέας ἐλευθερίας.
Γιὰ νὰ τὸν ἀναγνωρίσουμε θὰ πρέπη νὰ τὸν δοῦμε στὰ μάτια. Αὐτὰ πάντα ἀλήθειες ἀποκαλύπτουν.

Ἕνας ἐλεύθερος Ἄνθρωπος δὲν κρέμεται ἀπὸ ἄλλων ἔργα ἤ πράξεις ἤ λόγια.
Δρᾶ, σκέπτεται, προχωρᾶ.

Στὴν πραγματικότητα τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε, γιὰ νὰ ἀναστήσουμε ἔναν ἀκόμη ἐλεύθερο Ἄνθρωπο, εἶναι τὸ νὰ πνίξουμε τὶς ἐλπίδες μας ἤ τὰ πάθη-θέλω μας, καθὼς ἐπίσης καὶ τὶς ἐμμονές μας, καὶ νὰ ἑστιάσουμε σὲ μία πραγματικότητα ἄλλην, ποὺ ἔως σήμερα ἀντιλαμβανόμασταν ὡς κάτι …παράλογον!!!
Ὁ ἐλεύθερος Ἄνθρωπος ὑπάρχει, κρύβεται μέσα μας καὶ περιμένει ἐναγωνίως  νὰ τὸν πιάσουμε ἀπὸ τὸ χέρι, νὰ τὸν βοηθήσουμε νὰ σηκωθῇ καὶ νὰ τὸν ἀφήσουμε μόνο του νὰ …«κατακτήσῃ τὸν κόσμο»!!!

Φιλονόη

Υ.Γ. Ὅταν πραγματικὰ κάποιος αἰσθανθῇ ἐλεύθερος, τότε, μὲ ἕναν …περίεργο τρόπο, τὸν προσεγγίζουν ΜΟΝΟΝ πραγματικὰ ἐλεύθεροι Ἄνθρωποι. Σὰν νὰ τοὺς ἐνώνουν …ἀόρατοι ἱστοί!!! Καὶτότε, θέλοντας καὶ μή, ἡ ἐσωτερικὴ κατάστασις «ἁπλώνεται» καὶ …«κεντᾶ» ἀκόμη κι αὐτοὺς ποὺ τὴν ἀρνοῦνται. Τότε εἶναι ποὺ ἡ κοινωνικὴ ἐλευθερία εἶναι δεδομένη.

Ἡ εἰκόνα ἀπὸ τό:

Χαμόγελο Ἐλευθερίας…