Ἄν μοῦ ἔλεγε κάποιος ὅτι στὸ Μόναχο κυκλοφορεῖ ἀκόμη αὐτὴ ἡ σακαράκα τοῦ ἑξῆντα, δὲν θὰ τὸν ἐπίστευα.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἕρμιππος Ἑρμιππίου
Ῥεαλισμὸς
Ἡ λέξις «ῥεαλισμός» εἶναι ἀκόμη μία λέξις ποὺ ὑπέστη τεραστία φθορὰ τὰ τελευταία χρόνια τῆς κρίσεως.
Ταυτίσθηκε μὲ τὸν ἐνδοτισμό, τὴν ὑποχωρητικότητα, τὴν ζητιανιά, τὴν ἀποδοχὴ τῆς ἀδυναμίας, τὴν ἀπώλεια τῆς ἀξιοπρεπείας, γιὰ τὶς ἀνάγκες τοῦ ψωμιοῦ μας κ.ο.κ. Ἀπέκτησε ἔτσι ἕνα ἀρνητικὸ πρόσημο, ἀπεχθὲς στὸν πολὺ κόσμο. Τὸ ἄκουσμά του παραπέμπει στὴν διαρκὴ ταπεινωτικὴ ὀπισθοχώρηση, «γιὰ νὰ μὴν πάθουμε χειρότερα», ὅπως λὲν καὶ οἱ μόνιμοι ἐκφραστές του. Συνέχεια
Γερμανικὸ πρότυπο ὑπὸ …ἀπαγόρευσιν!
Τὸ μήνυμα ποὺ ἐδόθη τὸ 2015 στὰ πέρατα τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν γελοιότητα τῆς Μέρκελ ἦταν:
«πηγαίνετε καὶ ἂν καταφέρετε νὰ μπεῖτε πιάσατε τὴν καλή, δὲν σᾶς κουνᾶ καὶ θεὸς ὁ ἴδιος. Ἐὰν μάλιστα ἔχετε καὶ πολλὰ παιδιὰ θὰ περνᾶτε μπέηδες χωρὶς νὰ δουλεύετε».
Γιὰ νὰ ἀναστραφῇ πλέον αὐτὸ παίρνει καιρό. Ἡ ἐλπίδα στὸν ἄνθρωπο πεθαίνει τελευταία καὶ τὸ εὐρωπαϊκὸ ὄνειρο (εἰδικὰ τὸ γερμανικό) παραμένει ζωντανὸ σὲ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους σὲ ὅλον τὸν κόσμο. Συνέχεια
Βαποράκια καὶ …ναρκόπλοια!!!
Λυπηρότατον καὶ ἀπολύτως προσβλητικό, γιὰ μίαν Ἑλλάδα ποὺ βάλλεται ἀπὸ παντοῦ, τὸ νὰ συλλαμβάνεται ἕνα νέο κορίτσι γιὰ ἐμπόριο ναρκωτικῶν. Θὰ μπορούσαμε νὰ γράψουμε καὶ νὰ ποῦμε πολλά, ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι μία: ὁ κάθε ἄνθρωπος στρώνει μόνος του τὸν δρόμο του. Τὰ ὅρια ὅλοι μας τὰ γνωρίζουμε. Τὸ πότε θὰ τὰ ξεπερνᾶμε εἶναι ἐπιλογή μας καὶ μόνον. Ἐπιλογὴ τὴν ὁποίαν ἢ θὰ κληθοῦμε νὰ πληρώσουμε ἢ θὰ φθάσουμε στὸ νὰ ἀπολαύσουμε. Συνέχεια
Γερμανικός ἐξευτελισμός πρός τούς Ἕλληνες ἤ…;
Πρὶν ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες πέρασα τὰ Γερμανοαυστριακὰ σύνορα στὸ Kufstein. Σένγκεν καὶ ξερὸ ψωμί. Τὸ ὄνειρο τοῦ κάθε εὐρωπαϊστοῦ. Ἡ γερμανικὴ Α93 μεταπίπτει ὁμαλὰ στὴν αὐστριακὴ Α12, τόσο ὁμαλά, ποὺ ἐὰν ἀφηρημένος δὲν προσέξῃς τὶς πινακίδες γιὰ τὴν εἴσοδο στὸ Kufstein καὶ δὲν δῇς τὴν πόλη στὰ ἀριστερά σου, οὔτε ποὺ καταλαβαίνεις ὅτι ἄλλαξες χώρα. Συνέχεια
Ψευδαισθήσεις διασώσεως μίας τελειωμένης χώρας
Ὅσοι ὑπεστήριζαν ὅτι τὸ κράτος θὰ ἔπρεπε νὰ χρεωκοπήσῃ τὸ 2010, χωρὶς τὶς ἀνοησίες καὶ τὶς ἀπάτες τῶν δῆθεν διασώσεων, ἦσαν παράφρονες καὶ ὑστερικοί. Ἔ; Πληρῶστε τώρα. Ὅπως πληρώνετε πέντε χρόνια. Οἱ σωτηρίες στοιχίζουν.
Ἀπὸ τὴν ἀρχή, καμμία ἑλληνικὴ κυβέρνησις δὲν εἶχε ἄλλο σχέδιο, πλὴν τῆς σταδιακῆς κατασχέσεως τῆς περιουσίας τῶν πολιτῶν ὑπὲρ τῶν ἐνεργῶν καὶ συνταξιοδοτημένων δημοσίων ὑπαλλήλων (οἱ ὑπόλοιποι συνταξιοῦχοι, αὐτοὶ τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως, σώζονται κάπως ἐπειδὴ δὲν μποροῦν οἱ κυβερνήσεις νὰ τοὺς διαχωρίσουν ἀπὸ τοὺς ἀντιστοίχους δημοσίους ὑπαλλήλους). Συνέχεια