Ὅσοι τὸ χάλκεον χέρι
βαρὺ τοῦ φόβου αἰσθάνονται,
ζυγὸν δουλείας, ἂς ἔχωσι·
θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην
ἡ ἐλευθερία. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ὀδυσσέας Ἐλύτης
Ὁ Ἐλύτης στὸ μέτωπο τῆς Βορείου Ἠπείρου
Ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης (Ἡράκλειο Κρήτης 2-11-1911 -Ἀθήνα 18-3-1996) στὸ Ἀλβανικὸ Μέτωπο, 1941.
…Ποιᾶς φυλῆς ἀνύπαρχτης ὁ γόνος νά ‘μουν
τότε μόνο ἐννόησα
ποὺ ἡ σκέψη τοῦ Ἄλλου
διαγώνια σὰν ἀκμή γυαλιοῦ
καὶ Ὀρθόν ὥς πέρα μὲ χάραζε!..
Εἶδα μέσα μου στὰ σπίτια καθαρά σὰν νὰ μὴν ἦταν τοῖχοι
μὲ τὸ λύχνο στὸ χέρι νὰ περνοῦν γερόντισσες
Συνέχεια
Ἐπιτύχαμε ὡς γένος ἀλλὰ ἀποτύχαμε ὡς κράτος.
— Ζητεῖται ἡ γνώμη σας, κύριε Ἐλύτη, ἡ ἐντελῶς ἀνεπιφύλακτη καὶ ἀδέσμευτη, ἐπάνω σὲ ὅ,τι θεωρεῖτε ὡς τὴν πιὸ κεφαλαιώδη κακοδαιμονία τοῦ τόπου. Ἀπό τί κυρίως πάσχουμε καί τί πρωτίστως μᾶς λείπει; Ποιά θά ὀνομάζατε «πρώτη μάστιγμα» τῆς νεοελληνικῆς ζωῆς;
Συνέχεια
Συνέχεια
Ἀναλόγως τοῦ πόση εὐγένεια παράγουν…
Πόση εὐγένεια παράγουν.
Να μποροῦσαν καὶ τὴν σημασία τῶν λαῶν νὰ τὴν μετροῦν ὄχι μὲ τὸ πόσα κεφάλια διαθέτουν γιὰ μακέλεμα, ὅπως συμβαίνει στὶς ἡμέρες μας, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ πόση εὐγένεια παράγουν, ἀκόμη καὶ κάτω ἀπὸ τὶς πιὸ δυσμενεῖς καὶ Συνέχεια
Σαπφὼ
«…γρήγορα ἡ ὥρα πέρασε, μεσάνυκτα κοντεύουν,
πάει τὸ φεγγάρι πάει κι ἡ Πούλια ἐβασίλευσαν
καὶ μόνο ἐγὼ κείτομαι δῶ μονάχη κι ἔρημη
ὁ Ἔρωτας ποὺ βάσανα μοιράζει
ὁ Ἔρωτας ποὺ παραμύθια πλάθει
μοῦ ἄρπαξε τὴν ψυχή μου καὶ τὴν τράνταξε
ἴδια καθῶς ἀγέρας ἀπὸ τὰ βουνὰ
χυμάει μέσα στοὺς δρῦς φυσομανῶντας…» Συνέχεια
Γρήγορα ἡ ὥρα πέρασε…
Γρήγορα ἡ ὥρα πέρασε,
μεσάνυκτα κοντεύουν,
πάει τὸ φεγγάρι πάει κι ἡ Πούλια βασιλέψανε
καὶ μόνο ἐγὼ κείτομαι δῶ μοναχὴ Συνέχεια