Μία καλημέρα ἀπὸ τὸ Ἐλαφονήσι.

Ελαφονήσι….
και για να θυμόμαστε και λίγη ιστορία…. λένε πως το κοκκινωπό χρώμα της άμμου του οφείλεται στο αίμα των 850 γυναικόπαιδων που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους το 1824 όταν κατέφυγαν στο νησάκι για να βρουν καταφύγιο.

Συνέχεια

Ἀνδροῦτσος ἤ Κολανδροῦτσος Γεώργιος. Ὁ Ναύαρχος τῶν Σπετσῶν.

Γεώργιος Ἀνδροῦτσος

Ανδρούτσος ή Κολανδρούτσος Γεώργιος (1782; -1849): ο ναύαρχος των Σπετσών Μία από τις σημαντικότερες μορφές του ναυτικού Αγώνα του 1821, ο Γεώργιος Ανδρούτσος, γνωστότερος σαν Κολανδρούτσος, γεννήθηκε στις Σπέτσες γύρω στα 1782. Ιδιοκτήτης του βρικιού «Παγκρατίων», που ναυπήγησε στις Σπέτσες το 1813, ασχολήθηκε δραστήρια με το ναυτεμπόριο της εποχής αποκτώντας παράλληλα την απαραίτητη για τον κατοπινό αγώνα εξαιρετική ναυτική εμπειρία.

Στις 3 Απριλίου 1821, αμέσως μετά την κήρυξη της Επανάστασης στις Σπέτσες, ο Κολανδρούτσος γίνεται μέλος της Επιτροπής η οποία διοίκησε στη διάρκεια του Αγώνα το νησί και διηύθυνε τις πολεμικές επιχειρήσεις του. Ο «Παγκρατίων» τον συνόδευσε σχεδόν σε όλες τις ναυτικές αποστολές του. Στις επιχειρήσεις του τρινήσιου ελληνικού στόλου στον Αργολικό, το Σεπτέμβριο του 1822, ηγήθηκε της ναυτικής μοίρας του νησιού του ως ναύαρχος, ενώ στα 1823 και 1824 εκλέχθηκε και επανεκλέχθηκε ναύαρχος των Σπετσών, διατηρώντας το αξίωμα αυτό μέχρι το τέλος του Αγώνα.

Παρά τους όχι και τόσο κολακευτικούς χαρακτηρισμούς των τοπικών ιστοριογράφων, του Αν. Ορλάνδου, ο οποίος περιγράφει τον Κολανδρούτσο ως «άνδρα γενναίον μεν, τίμιον και σοβαρόν, αλλ’ ουχί ι­κανότητος αναλόγου προς την ναυαρχικήν θέσιν…», και του Αν. Χατζη-Αναργύρου, ο οποίος τον χαρακτηρίζει Συνέχεια

Φωττάκος ἤ Φώτιος Χρυσανθόπουλος.

 

Αγωνιστής του 1821, υπασπιστής του Θ. Κολοκοτρώνη και απομνημονευματογράφος. Ο πατέρας του ήταν ο ιερέας παπα – Γιαννάκης,  γι’ αυτό και τ’ αδέρφια του (Αναγνώστης, Κων/νος, Παναγιώτης και Νικόλαος) ονομάσθηκαν Παπαγιαννακόπουλοι, ενώ ο Φωτάκος διατήρησε το πατρικό επώνυμο Χρυσανθόπουλος. Στην ιστορία  έμεινε γνωστός ως Φωτάκος.

 

Γεννήθηκε στα Μαγούλιανα* Γορτυνίας. Διδάχτηκε τα πρώτα του γράμματα στο χωριό του με δάσκαλο τον Αγάπιο. Κατόπιν πήγε στη Βυτίνα, όπου είχε δάσκαλο τον Παρθένιο. Επειδή όμως ήταν πολύ ζωηρό, σκληρό και φιλόνικο παιδί, ο πατέρας του φοβούμενος μη φιλονικήσει με τους Τούρκους, τον έστειλε στη Ρωσσία, στο Κισνόβι της Βεσσαραβίας ως εμποροϋπάλληλο. Ήταν η εποχή που η Φιλική Εταιρεία όλο και δυνάμωνε με τη μύηση στο μυστικό πολλών ομογενών. Ο Φωτάκος εγκαταλείπει τη δουλειά του και μεταβαίνει στην Οδησσό, όπου το 1814 είχε ιδρυθεί η Φιλική Εταιρεία, και γίνεται φιλικός. Στη συνέχεια παίρνει εντολή να μεταβεί στα Λαγκάδια Γορτυνίας, για να συναντήσει τον πρόκριτο Κανέλλο Δεληγιάννη και να τον ενημερώσει για τις εξελίξεις και για την ημέρα του γενικού ξεσηκωμού. Συνέχεια

Ἀποστόλης Νικολῆς. Ὁ ναύαρχος τῶν Ψαρῶν.

«Χρηστός και ήσυχος πολίτης, τίμιος άνθρωπος και φιλόπατρις εις το άκρον», ανέφερε στη νεκρολογία του Νικολή Αποστόλη η «Γενική Εφημερίς» στις 23 Απριλίου 1827. Ο χαρακτηρισμός αυτός ανταποκρίνεται απόλυτα στον αρχηγό της ναυτικής μοίρας του ηρωικού νησιού των Ψαρών, του οποίου ο βίος και η όλη δράση διακρίνονται για τη γενναιότητα και μεγαλοψυχία του, τη φιλοπατρία και ανιδιοτέλειά του.

Ο Νικολής Αποστόλης γεννήθηκε στα Ψαρά το 1770 και καταγόταν από παλιά ναυτική οικογένεια του Συνέχεια

Ἡ «ἐφιαλτικὴ» ἀπὸ τοὺς κυβερνῶντες Ἀντιμετώπισις τῶν Ἀγωνιστῶν τοῦ 1821

Οι Βαυαροί, (Γερμανοί) που ήρθαν με τον Όθωνα και κυβέρνησαν την Ελλάδα απολυταρχικά επί τριάντα ολόκληρα χρόνια (1833-1862), θα περιφρονήσουν και θα αγνοήσουν και τους φτωχούς λαϊκούς αγωνιστές του ’21, που είχαν ποτίσει με ποταμούς αιμάτων το δέντρο της λευτεριάς και που τώρα ζητούσαν αποκατάσταση.
Συνέχεια

1 Δεκεμβρίου 1913, Ἕνωσις τῆς Κρήτης με τήν Ἑλλάδα


KAI TA ΠPO AYTHΣ ΔIAΔPAMATIΣΘENTA ΓEΓONOTA

 Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν.

Μέσα στο πνεύμα της φράσης αυτής, που κινείται μεταξύ εθνικής επιταγής και εξορκισμού, θα γραφτούν λίγα λόγια μια που σήμερα συμπληρώνονται 87 χρόνια από την επίσημη Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το Νησί μας είναι πολύμορφα σημαδεμένο από το χρόνο και την Ιστορία. Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Γενουάτες, Βενετοί, Τούρκοι και Γερμανοί στηριζόμενοι στη λογική της υπεροχής τους χρησιμοποιούν τους θαλάσσιους και εναέριους δρόμους και μακριά από φραγμούς και ηθικές αναστολές την καταλαμβάνουν.
Τα πέτρινα χρόνια της προτελευταίας κατοχής καλύπτουν το χρονικό διάστημα Συνέχεια