Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας.

Ἀπεφάσισα νὰ σᾶς ἐνοχλήσω διότι, ὡς πολίτις νοιώθω ὅτι βάλλομαι ἀπὸ κάθε πλευρά. Πρωτίστως ὅμως νοιώθω ὅτι βάλλεται ἡ ἀξιοπρέπεια καὶ ἡ λογική μου.

Κατάγομαι ἀπὸ Ἕλληνες πρόσφυγες τοῦ Πόντου. Γνωρίζω, ὅσο λίγοι δυστυχῶς, τὸ τί σημαίνει νὰ βάλεται ἡ ἀνθρώπινος ἀξιοπρέπεια καὶ ἡ ἐλευθερία. Γνωρίζω καὶ κατανοῶ ὅσο λίγοι ἴσως στὴν Πατρίδα μου, κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, τὸν κατατρεγμό. Γνωρίζω κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας τὸν διωγμό, τὴν πτώχεια, τὴν πείνα. Γνωρίζω τί σημαίνει ἀπώλεια γονέως σὲ μάχη. Ὁ πατέραςμου εἶναι ὀρφανὸς κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, ἀπὸ τὰ ὀκτώ του χρόνια. Γιατί ὁ δικός του πατέρας ἐπότισε μὲ τὸ αἷμα του τὰ ἅγια χώματα τῆς Μακεδονίας μας.

Ὅλα ὅσα περιγράφω δὲν τὰ γνωρίζω ἐκ προσωπικῆς πείρας, ἀλλὰ ἀπὸ ἀνθρώπους, πολλοὺς ἀνθρώπους, ποὺ μοῦ τὰ εἶπαν καὶ μοῦ τὰ ξανὰ εἶπαν, τόσες πολλὲς φορές, ποὺ εἶναι σὰν νὰ τὰ ἔζησα κι ἐγὼ μαζύ τους. Δὲν κουβαλῶ μίσος στὴν καρδιά μου κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Πόνο καὶ θλίψι μόνον ἔχω. Καὶ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ τὰ ἔζησαν καὶ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ τὰ ἐσκηνοθέτησαν.

Ἔχω ζήσει ἐπίσης κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, καὶ τὴν οἰκονομικὴ μετανάστευσι. Ὁ πατέρας μου, γιὰ πολλὰ χρόνια, ἐπέλεξε νὰ ἐργασθῇ ἐκτὸς Ἑλλάδος, πρὸ κειμένου νὰ ζήσῃ κι ὁ ἴδιος καὶ ἡ οἰκογένειά του. Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ζήσαμε ἀρκετὰ χρόνια ΝΟΜΙΜΑ, σὲ περιβάλλοντα ξένα, ἀλλόγλωσσα, συχνὰ ἐχθρικά. Ὅμως ὁ στόχος ἦταν ἕνας. Νὰ ζήσουμε. Καὶ ζήσαμε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας μὲ ἀξιοπρέπεια καὶ μὲ τὴν Ἑλλάδα στὴν καρδιά μας. Ποτὲ δὲν προσβάλαμε ὅ,τι δήποτε ἀπὸ τὶς χῶρες ποὺ μᾶς ἐφιλοξένησαν. Ποτὲ δὲν εὑρεθήκαμε ἐκεῖ παρανόμως, δίχως ἰατρικὲς ἐξετάσεις κι ἐμβολιασμούς, ποτὲ δὲν κάναμε κάτι ποὺ θὰ προκαλοῦσε τὶς ἐκεῖ ἀρχὲς καὶ τὸν τρόπο ζωῆς. Ἀντιθέτως. Ζήσαμε εἰρηνικῶς, οἱ γονεῖς μου ἠργάσθησαν σκληρά, σὲ ἰσλαμικὸ περιβάλλον, μὲ πολὺ μεγάλο πόνο ψυχῆς γιὰ τὴν ἀπουσία τους ἀπὸ τὴν Πατρίδα, ἀπὸ τὴν οἰκογένεια καὶ ἀπὸ τοὺς φίλους.

Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικής Δημοκρατίας. Ἐδιάβασα τὸ βιογραφικό σας στὴν προσπάθειά μου νὰ ἐπικοινωνήσω μαζύ σας. Δὲν ἔμαθα πολλὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα ἤδη ἐγνώριζα. Ὅπως ἐπίσης δὲν ἐδιάβασα πουθενὰ στὸ βιογραφικό σας γιὰ τὴν μεγάλη ἀγάπη ποὺ δείξατε, λίγο καιρὸ πρὶν τὴν ἐκλογή σας, πρὸς τὴν γλῶσσα καὶ τὴν διατήρησί της. Πληροφορία ποὺ μὲ κάνει νὰ πιστεύω ὅτι κατὰ βάθος, ὁ Κάρολος Παπούλιας καὶ μᾶλλον ὄχι ὁ πρῶτος πολίτης αὐτῆς τῆς χώρας, διατηρεῖ μνήμη, διατηρεῖ συνείδησι, διατηρεῖ ἐλπίδα. Δὲν προσβάλλω μὲ τὴν προηγουμένη μου φράσι τὸν Πρόεδρο ἀλλὰ θίγω τὴν ἀδυναμία τοῦ Προέδρου νὰ δράσῃ οὐσιαστικῶς λόγῳ πολλαπλῶν ἐπεμβάσεων διαφόρων κυβερνήσεων ποὺ ἐπέρασαν ἀπὸ τὸν τόπο μου. Ἐπίσης, κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, γνωρίζω τὴν μεγάληἀγάπη ποὺ διατηρεῖτε γιὰ τὸν τόπο σας καὶ ἰδίως γιὰ τὴν Ἤπειρο.

Ὅμως, κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Είσ=θε νομικὸς καὶ κατέχετε, γνωρίζετε. Εἶσθε ἕα πρόσωπο μὲ πολιτικὴ δράσι σὲ αὐτὸν τὸν ῥημαγμένο τόπο. Εἶσθε ἕνας ἄνδρας ποὺ ἕδρασε δίπλα στὸν Ἀνδρέα Παπανδρέου καιὶ τὸν ἀκολουθήσατε μὲ σύνεσι καὶ μέτρο. Εὑρεθήκατε ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν ποὺ ἐσέβετο καὶ τὴν Ἱστορία τῆς Πατρῖδος του καὶ τὴν ἀξιοπρέπεια τῶν συμπολιτῶν του ποὺ τὸν εἶχαν ἐκλέξη.

Ὅλα αὐτὰ κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ὅμως συνέβαιναν ἔως ἐχθές. Σήμερα κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, προετοιμάζεσθε νὰ μίαν δευτέρα θητεία στὴν Προεδρία καί, συγχαρητήρια γιὰ αὐτό. Θὰ ἤθελα ὅμως ὡς πολίτις νὰ σᾶς θέσω ἕνα καίριο ἐρώτημα. Τί ἀκριβῶς ἐκπροσωπεῖτε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας; Μήπως ἕναν λαό πού κινδυνεύει νά χάσῃ τήν ταὐτότητά του; Μήπως ἕναν λαό πού ἀπό παντοῦ βάλλεται καθημερινῶς, τήν μία μέ οἰκονομικά μέτρα πού τόν κάνουν πτωχότερον, τήν ἄλλην μέ ἄθλια τηλεοπτικά προγράμματα πού τόν κάνουν ὅλο καί πιό ἄσκεπτο, τήν ἄλλην μέ διαρκεῖς προσβολές ἐπί τῶν ἐθνικῶν του θεμάτων, τήν ἄλλην μέ διαρκῆ εἰσροή ΛΑΘΡΟ-μεταναστῶν πού ἁλώνουν ἐκ τῶν ἔσῳ τήν ἐθνική του ὑπόστασι; Τί ἀκριβῶς λοιπόν ἐκπροσωπεῖτε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας; Ἐξ ὅσων γνωρίζω, θεωρητικῶς καὶ βάσει Συντάγματος, ἐκπροσωπεῖτε τὸν Ἑλληνικὸ λαό. Μήπως ὅμως τόν εἴδατε κάπου κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας; Μήπως αὐτόν τόν καταβασανισμένο καί κουρασμένο λαό χρειάζονται κάποιοι γιά νά ἐξακολουθοῦν νά πράττουν τά ὅσα πράττουν; Μήπως κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας πιστεύσατε, ἔστῳ καὶ γιὰ μίαν στιγμή, ὅτι εἶσθε Πρόεδρος μίας ἄλλης χώρας δίχως ταὐτότητα καί δίχως ἱστορία; Μήπως κύριε Πρόεδρε ὅλο τό σύστημα τῆς διαβρώσεως σᾶς ἔχει δηλητηριάσει κι ἐσᾶς μέ τόν τρόπο του καί μέ τίς μεθόδους του; Γιατί, ἐὰν συμβαίνῃ κάτι τέτοιο κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, μᾶλλον διαπράττω ἕνα μέγιστον λάθος γράφοντας αὐτὴν τὴν ἐπιστολή. Καὶ πρὸς ἐσᾶς, γιατί σᾶς προσβάλλω, ἀλλὰ καὶ πρὸς ἐμέναν γιατί μὲ ἐκθέτω.

Ἐὰν ὅμως κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας δὲν διαπράττω λάθος. Ἐὰν ὅλα αὐτὰ ποὺ προανέφερα καὶ θὰ ἀναφέρω παρακάτω ἀληθεύουν, τότε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, ὀφείλετε, ἔχετε ἱερότατο χρέος πρὸς τοὺς προγόνους σας, πρὸς τοὺς συμπολῖτες σας καὶ πρὸς τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος, τῆς ὁποίας Πρόεδρος εἶσθε, νὰ λάβετε θέσι. Νὰ ἐνημερωθεῖτε καὶ νὰ σκεφθεῖτε. Νὰ πράξετε ὅπως θὰ ἔπραττε οἱοσδήποτε Ἕλλην ἀρχηγὸς (ἔστω καὶ τύποις) πρὸ κειμένου νὰ διατρανώσῃ ὅτι οἱ ἀξίες ποὺ ὑποτίθεται ἐκπροσωπεῖ, εἶναι ἀξίες Ἕλληνος στρατιώτου, μαχίμου ἐκ τοῦ χώρου ἐφ’ ᾣ ἐτάχθη. Ἐὰν κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ἐξακολουθεῖτε νὰ διατηρεῖτε ἔστω καὶ μέρος τῶν ἀξιῶν σας, ὀφείλετε, χρωστᾶτε στοὺς συμπολῖτες σας τὴν λήψι θέσεως καὶ τὴν ἐνημέρωσί τους. Ὀφείλετε τὴν λήψι ἀποφάσεων.

Γνωρίζω ὅτι σᾶς ζητῶ τὰ μέγιστα κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Γνωρίζω ὅτι ἡ θέσις ποὺ κατέχετε εἶναι ἀδύναμος  ἀπὸ πολιτικῆς πλευρᾶς. Ἀπὸ πλευρᾶς λόγου ὅμως κύριε Πρόεδρε; Εἶναι ἀδύναμος; Ὁ κύριος Μίκης Θεοδωράκης ἔλαβε θέσι. Ὁ κύριος Στέφανος Ληναῖος ἔλαβε θέσι. Ἐγὼ καὶ χιλιάδες συμπολῖτες μας ἐλάβαμε θέσιν. Ζητᾶμε τὴν πατρίδα ποὺ μᾶς ἄφησαν οἱ πρόγονοί μας ὁλόκληρο κι ὄχι κουτσουρεμένη. Ζητᾶμε νὰ κατοικεῖται ἡ Ἑλληνικὴ ἐπικράτεια ἀπὸ Ἕλληνες. ΕΛΛΗΝΕΣ  κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας.  Αὐτοὺς τοὺς ξυπολύτους ποὺ ἔφτιαξαν πολλάκις πολιτισμοὺς καὶ τοὺς ἐχάρισαν σὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Γιατί ἐπιτρέπετε ἐσεῖς κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας τὴν ἐκ τῶν ἔσω ἅλωσι; Γιατί δὲν μᾶς σέβεσθε; Γιατί δὲν ἔχετε μνήμη; Γιατί κύριε πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Ἕλληνας σημαίνει μεγάλος. Ἀγαθός. Καλός. Δημιουργὸς πολιτισμῶν καὶ ἀνθρωπιᾶς. Εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀγκάλιασε κάθε πρόσφυγα ποὺ ἔφθασε σὲ αὐτὸν τὸν τόπο γιατί κι ὁ ἴδιος ὑπῆρξε πολλάκις πρόσφυγας. Εἶναι αὐτὸς ποὺ ἐμοιράσθη μὲ κάθε πεινασμένο τὸ παξιμάδι του γιατί κι ὁ Ἕλλην πολλάκις ὑπῆρξε πεινασμένος. Εἶναι αὐτὸς ποὺ περιέθαλψε κάθε κατετρεγμένο γιατί κι ὁ Ἕλλην πολλάκις ὑπῆρξε κατετρεγμένος. Εἶναι αὐτὸς ποὺ συγχώρησε κάθε κακία εἰς βάρος του γιατί ὁ Ἕλλην πάντα ἦταν μεγαλόψυχος. Πάντα ἦταν ἀγαθὸς καὶ φιλότιμος. Πότε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ἐλάβαμε ἐμεῖς κάτι ἀνάλογο; Πότε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κάποιος  ἦταν τόσο μεγαλόψυχος καὶ τόσο ἀδικημένος ὅσο ὁ Ἕλληνας;

Καὶ τώρα κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας βιώνουμε μία ἰσοπέδωσι. Τώρα κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας δὲν ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ ζήσουμε τὰ παιδιά μας. Πάντα σὲ αὐτὸν τὸν τόπο οἱ ἄνθρωποι ἦσαν φτωχοί. Ὅμως εἶχαν ὄνειρα. Ἐμεῖς εἴμαστε πιὸ φτωχοὶ ἀπὸ ποτέ. Μᾶς λείπει καὶ τὸ χρῆμα καὶ ὁ χρόνος καὶ τὰ ὄνειρα. Δὲν ἔχουμε τὴν ἱκανότητα  νὰ σκεφθοῦμε γιατί ἡ τηλεόρασις καὶ ἡ παραπληροφόρησις μας νανουρίζουν γλυκά.  Δὲν ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ μάθουμε στὰ παιδιά μας τὴν ἱστορία τους καὶ τὴν γλῶσσα τους, καὶ γιατί δὲν μᾶς τὴν ἔμαθαν καὶ λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου, ἐπιτρέποντας  στὶς Φιλιππινέζες νὰ τοὺς μαθαίνουν τὴν δική τους. Δὲν προλαβαίνουμε γιατί ἐργαζόμαστε νυχθημερόν. Δὲν προλαβαίνουμε νὰ τὰ ἀγαπήσουμε καὶ νὰ τὰ χαροῦμε, ἔχοντας ἀπόλυτο συνείδησι ὅτι αὐτὰ τὰ παιδιὰ ὡς ἐνήλικες αὔριο τὸ λιγότερο ποὺ θὰ γίνουν εἶναι δυστυχισμένοι. Δὲν ἔχουμε τὸ κουράγιο νὰ μιλήσουμε ἢ νὰ ἀγγίξουμε ἢ νὰ δοῦμε τὸν σύντροφό μας. Δὲν γνωρίζουμε τίς ἀνάγκες μας γιατί δὲν ὑπάρχουμε ὡς ἄνθρωποι ἀλλὰ μόνον ὡς παραγωγικοὶ μηχανισμοί. Καὶ ξαφνικὰ κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ξυπνήσαμε. Δεχθήκαμε τόσα χαστούκια καὶ δὲν ἀντιδράσαμε. Ἀλλὰ τώρα ξαφνικὰ ξυπνήσαμε.

Χάσαμε τὴν χαρά μας. Χάσαμε τὴν ζωή μας. Χάσαμε τὴν οἰκογένειά μας. Χάσαμε τὰ παιδιά μας. Χάσαμε τίς ἐλπίδες μας. Ὅμως κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας τώρα κινδυνεύουμε νὰ χάσουμε τὸ ἱερότερο ὅλων. Τὴν ΠΑΤΡΙΔΑ. Κι αὐτὸ ἀπὸ μόνο του μᾶς ξύπνησε. Μᾶς θύμισε ὅτι ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ, ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΟΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Ἡ ΠΑΤΡΙΣ.

Τώρα κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ζοῦμε στὴν Πατρίδα μας ὡς διωκόμενοι. Ἐπιθυμοῦμε παιδεία γιὰ τὰ παιδιά μας μὲ στόχο τὴν ἀξιοποίησι τῆς εὐφυίας τους καὶ ὄχι τὴν ἀχρήστευσι τοῦ νοός  τους. Ἀναζητοῦμε  μία Ἑλλάδα Ἑλλάδα, ζωντανή, δίχως ρουσφέτια, προσωπικὰ συμφέροντα καὶ οἰκονομικὲς ἀτασθαλίες. Θέλουμε μία ὑγειῆ ἀγροτικὴ οἰκονομία, μία ὑγειῆ κτηνοτροφία, μία ὑγειῆ βιομηχανία. Ποῦ εἶναι ὅλα αὐτὰ κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας; Ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν ἔκαναν οἱ κυβερνῶντες καλούμεθα νὰ τὰ πληρώσουμε μὲ τὸ αἷμα τῆς ψυχῆς μας. Καλούμεθα νὰ φωνάξουμε, νὰ ἀγωνισθοῦμε, νὰ θυσιαστοῦμε, ἐὰν αὐτὸ ἀπαιτεῖται, γιὰ τὸ ἱερότερο ὅλων. Ἡ Πατρὶς κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας δὲν εἶναι κάτι ἄψυχο. Εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς. Εἶναι  οἱ παπποῦδες μας, οἱ γονεῖς μας, ἐμεῖς. Εἶναι τὰ παιδιά μας, εἶναι τὰ ἐγγόνια μας. Εἶναι ὁ ἥλιος, ἡ θάλασσα, ὁ οὐρανός, ἡ γῆ μας. Εἶναι τὸ ΚΑΛΗΜΕΡΑ καὶ τὸ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ. Εἶναι ἡ ἱστορία μας. Εἶναι τὸ χθὲς καὶ τὸ αὔριο. Ἐὰν κύριε Πρόεδρε τῆς  Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας δὲν ὑπάρχει αὔριο, δὲν ὑπάρχει ἐλπίς, τότε δὲν ὑπάρχει Πατρίς. Ἔχουμε αὐτὸ τὸ δικαίωμα κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας;

Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, ἐμεῖς οἱ πολλοί, αὐτοὶ ποὺ ψηφίζουν καὶ δίνουν τὸ δικαίωμα σὲ κάποιους, συχνάκις ἀσκέπτους, νά  μᾶς κυβερνοῦν δὲν ἔχουμε οὔτε πολιτικὲς βλέψεις, οὔτε κυβερνητικὲς θέσεις ἐπιθυμοῦμε, οὔτε μᾶς ἀρέσει ποὺ βγαίνουμε ἀπὸ τὴν ἀφάνειά μας. Εἶσθε ἔξυπνος ἄνθρωπος καὶ ἀντιλαμβάνεσθε τὰ τεκταινόμενα. Πιστεύω ὅτι ἔχετε τὴν πληροφόρησι ποὺ χρειάζεσθε γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖτε τὰ γεγονότα. Ὁ κύριος Μίκης Θεοδωράκης καὶ ὁ κύριος Στέφανος Ληναῖος εἶναι δύο ἄνδρες ποὺ ἐξετέθησαν λαμβάνοντας μία ἔντιμο θέσι ἀπέναντι στὶς τελευταῖες ἐξελίξεις. Κι ὄχι μόνον αὐτοί. Τὰ γεγονότα ποὺ ἀναφέρομαι εἶναι εὐκόλως ἀναγνωρίσιμα. Ἅλωσις ἐκ τῶν ἔσω μὲ δύο τρόπους. Παιδεία καὶ ἀλλοίωσις πληθυσμιακή. Οἱ δύο τολμηροὶ ἄνδρες ποὺ προανέφερα (καὶ τόσοι ἄλλοι) τολμοῦν νὰ μιλήσουν καὶ νὰ πάρουν θέσι γιατί δὲν προσβλέπουν κάπου. (Ἂς ἀφήσουμε τοὺς κομματικοὺς ποὺ πάντα κάπου στοχεύουν).

Κανέναν μας δὲν τιμᾶ ἡ κατάντια μας κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Οὐδεὶς ἐξ ὅσων γνωρίζω δὲν χαίρεται μὲ τὸ νὰ διδάσκονται τὰ παιδιὰ τοῦ μία μετηλλαγμένη ἱστορία.  Κανένας ἀπὸ ὅλους ὅσους ἐγεννήθησαν καὶ ἐπόνεσαν σὲ αὐτὸν τὸν τόπο καὶ γιὰ αὐτὸν τὸν τόπο δὲν γνωρίζω νὰ παρακάμπτει τὴν σοβαρότητα τοῦ νομοσχεδίου ποὺ πρόκειται νὰ κατατεθεῖ σὲ λίγες ἡμέρες. Κανένας Ἕλλην πολίτης, ποὺ γνωρίζει τὴν ἱστορία του καὶ ποὺ σίγουρα ἔχει κάποιον πρόγονο χαμένο ἢ σφαγμένο σὲ κάποια μάχη, δὲν πρόκειται νὰ δεχθῇ τὴν παράδοσι τῆς Ἑλληνικῆς ὑπηκοότητος ἄνευ λόγου κι αἰτίας, ὀμαδηδὸν καὶ ἀδιακρίτως. Πολλῷ δὲ μᾶλλον ἡ παράδοσις τῆς Ἑλληνικῆς ἰθαγενείας.

Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Σᾶς ζητῶ, σᾶς παρακαλῶ, σᾶς ἐκλιπαρῶ νὰ λάβετε μίαν ἀπόφασι. Μίαν ἀπόφασι ζωῆς. Σᾶς ζητῶ νὰ μελετήσετε, ἐκ νέου ἐὰν χρειάζεται, τὴ ἱστορία τοῦ τόπου μας. Νὰ μελετήσετε τὰ ἔως σήμερα γενόμενα. Νὰ μελετήσετε τὴν ἐκ τῶν ἔσῳ ἅλωσι τῆς ὡραίας Πατρίδος μου. Τῆς Πατρίδος σας. Καὶ τότε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας νὰ μιλήσετε. Νὰ ἀφυπνίσετε τοὺς συμπολῖτες σας ποὺ σκοταδιστικῶς καὶ ὀργαωνμένα παραμένουν ἀνενημέρωτοι. Νὰ λάβετε θέσι ὡς Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Νὰ λάβετε θέσι ὡς Ἕλλην στρατιώτης ποὺ εἶσθε. Ἐσᾶς θὰ σᾶς ἀκούσουν. Θὰ σᾶς προσέξουν καὶ θὰ σᾶς λάβουν ὑπ΄ ὄψιν τους. Γιατί εἶσθε κι ἐσεῖς ἕνας στρατιώτης κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ἕνας στρατιώτης ποὺ ἐτάχθη νὰ προασπίζεται μὲ μεγάλη εὐθύνη τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΗ Δημοκρατία. Τὴν Ἑλληνικὴ κύριε Πρόεδρε. Τὴν Ἑλληνική. ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Δὲν ἐπιθυμοῦμε παρὰ μόνον ἕνα πρᾶγμα κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Μόνον τὴν Πατρίδα μας. Καί, νομίζω ὅτι τὴν δικαιούμεθα. Τὴν ἀξίζουμε. Ἂς μὴν ἐπιτρέψουμε σὲ ἄλλον ἕναν, ἀόρατο καὶ μὲ πολὺ χρῆμα ἐχθρό, νὰ μᾶς ὑποδουλώσῃ γιὰ πολλοστὴ φορά. Ὁ Φοίνιξ παρὰ τοῦ ὅ,τι ἀναγεννᾶται ἀπὸ τὶς στάκτες του, θὰ πρέπῃ νὰ ἔχῃ ἐπίγνωσι τοῦ ὅ,τι εἶναι Φοίνιξ.

Εὐχαριστῶ πάρα πολὺ γιὰ τὸν χρόνο σας.

Φιλονόη

Μία Ἑλληνὶς καὶ μάννα ποὺ μαθαίνει στὰ παιδιά της τὴν ἑλληνικὴ Γλῶσσσα καὶ τὴν Ἑλληνικὴ Ἱστορία.

Υ.Γ.1. Δὲν γνωρίζω ἐὰν θὰ φθάσῃ ἡ παραπάνω ἐπιστολὴ σὲ ἐσᾶς. Θὰ  κάνω τὴν προσπάθειά μου ἀλλὰ δὲν γνωρίζω τὸ ἀποτέλεσμά της.

Υ.Γ.2. Τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴν κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας θὰ τὴν δημοσιοποιήσω στὸ διαδίκτυον γιὰ εὐνοήτους λόγους.

Υ.Γ.3. Δὲν εἴμαστε ῥετσιστὲς ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Εἴμαστε καλοὶ ἄνθρωποι κι ἔχουμε μνήμη. Παντοῦ ὑπάρχουν ἐξαιρέσεις. Μὲ προσβάλλει ὅμως ὅταν χαρακτηρίζεται ἕνας λαὸς μὲ τέτοια κατανόησι ῥατσιστής. Ἐσᾶς κύριε Πρόεδρε δέν σᾶς προσβάλλει;

Υ.Γ.4. Ὁ Μακρυγιάννης κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας δέν ἐγνώριζε ἱστορία. Ἐγνώριζε ὅμως τὶς πέτρες. Γιὰ αὐτὲς τὶς πέτρες ἠγωνίσθησαν οἱ ἥρωες τοῦ ’21. Νοιώθω ὅτι καὶ σήμερα, παρὰ τὸ ὅ,τι, ὑποτίθεται ὅτι γνωρίζουμε καλλιτέρα ἱστορία, γιὰ αὐτὲς τὶς πέτρες ὀφείλουμε νὰ ἀγωνισθοῦμε.

Υ.Γ. 5. Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας γνωρίζετε ὅτι σέ λίγο καιρό θά λέγεσθε Πρόεδρος τῆς Μπᾶτε – Σκῦλοι κι Ἁλέστε τήν Δημοκρατία;