Ἐκεῖ στὸ Σύνταγμα ἡ Ἑλλὰς ἀναγεννᾶται. Ἐκεῖ στὸ Σύνταγμα οἱ Ἕλληνες ξαναβρίσκουν τὸν ἑαυτό τους. Ξαναγράφουν τὴν ἱστορία τους, μὲ τὸν μοναδικό τρόπο ποὺ ἐκεῖνοι γνωρίζουν. Τὴν ἀλήθεια. Τὸ φῶς. Τὴν φυσικὴ διαδρομή πετῶντας κάθε ἐπίκτητο καὶ ἱκανὸ νὰ τους ἀλλοιώσῃ τὸ βλέμμα καὶ τὸν δρόμο. 

Εἶδα κι ἔζησα κάτι πάρα πολὺ περίεργο…

Εἶδα ὁμᾶδες καὶ ὁμᾶδες νὰ ἔχουν ὅλες τὰ δίκαιά τους. Εἶδα ἀνθρώπους μὲ ντουντοῦκες καὶ μὲ μικρόφωνα νὰ μᾶς ἐνημερώνουν καὶ νὰ πασχίζουν μὲ κάθε τρόπο νὰ μᾶς κάνουν νὰ «ξυπνήσουμε»…

Εἶδα ἀγωνία στὸ πρόσωπά τους… Ἀγωνία νὰ αἰσθανθοῦν πὼς τοὺς ἀκοῦν κι ἄλλοι…..

«Αὐτὸ τὸ σύνθημα θὰ ποῦμε  τώρα… »

«Σὲ 15 λεπτὰ θὰ μιλήσῃ ὁ τάδε…»

«Σὲ 35 λεπτὰ θὰ ψηφίσουμε (μόνον ὅσοι συμφωνοῦν μαζί μας) γιὰ τὸ ἐὰν ἡ κυβέρνησις εἶναι ἀνίκανος ἢ δοσίλογος..»

«Μὴν πηγαίνῃς ἀπό ἐκεῖ, ἐδῶ, μαζί μας, θὰ σοῦ δείχνουμε τὸν δρόμο ἐμεῖς… δὲν ξέρεις ἐσύ…»

«Ἐδῶ ὑπογράφουμε γιὰ νὰ ζητήσουμε ἔκπτωσι 80% στὴν παράστασι ἡ ἀνάστασις τοῦ Στάλιν…»

«Ἐδῶ ὑπογράφουμε γιὰ νὰ ζητήσουμε δωρεὰν εἴσοδο στὴν παράστασι  ἡ κλωνοποίησις τοῦ Χίτλερ…»

«Ἐδῶ  ὑπογράφουμε γιὰ νὰ διώξουμε αὐτοὺς ποὺ εἶναι μέσα τώρα καὶ νὰ πάρουμε ἐμεῖς τὴν θέσι τους…»

«Ἐδῶ, ποῦ πᾶς; Μὴν φεύγεις καὶ χαθεῖς… Ἐκεῖνοι εἶναι κακοί… Ἐμᾶς θὰ ἀκοῦς…»

  «Ἐδῶ, σὲ ἐμᾶς νὰ ἔλθῃς, μαζί μας νὰ κάτσῃς… Ἐμεῖς μποροῦμε νὰ σὲ σώσουμε…»

Τί  μᾶς λέτε μωρέ; Γιατί πρέπει κάποιοι ἄλλοι ἐκτὸς ἀπὸ ΕΜΑΣ τοὺς ἰδίους νὰ μᾶς σώσουν; Γιατί πρέπει νὰ μᾶς σώσῃ κάποιος ὁπωσδήποτε; Γιατί δὲν μποροῦμε ἐπί τέλους νὰ σωθοῦμε  ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!!!! Τί σκατά πᾶτε πάλι νὰ μᾶς κάνετε καὶ δὲν μᾶς ἀφήνετε ΜΟΝΟΥΣ ΜΑΣ;;;;; Πόσα παίρνετε; Πόσα σᾶς ἔταξαν; Πόσα πιστεύετε πὼς θὰ σᾶς ἀφήσουν νὰ ἀγγίξετε τὰ ἀφεντικά σας;

Ἐὰν ὅπως ἰσχυρίζεστε ἀγαπᾶτε αὐτὸν τὸν  τόπο, παραμερῖστε… Φύγετε… Διότι ὄσο παραμένετε, ἐπιβεβαιώνετε τὶς χειρότερες μας σκέψεις…

Στὴν κάτω μεριὰ τῆς πλατείας εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν κατάργησι τῶν συνόρων, κοινωνίες ἄνευ ἐθνικῆς ταὐτότητος, κατάργησι τοῦ κεφαλαίου, ἄμεσο δημοκρατία τώρα,  παύσι τῆς βουλευτικῆς ἀσυλίας, τιμωρία ὅλων αὐτῶν ποὺ ἔφαγαν ἔως σκασμοῦ, τερματισμὸ τῆς κομματοκρατίας. Ἀλλὰ θεωροῦν πὼς αὐτοὶ οἱ ἴδιοι εἶναι ἡ λύσις τοῦ προβλήματος. Μόνον αὐτοί.

Κι ἔχουν ἀπόλυτο δίκαιον σὲ ὅσα πιστεύουν καὶ σὲ ὅσα παλεύουν νὰ κερδίσουν. Ἔχουν κάνει τσαντίρ μαχαλᾶ τὸ Σύνταγμα διότι τὸ θεωροῦν δική τους ὑπόθεσι.

Στὴν κάτω μεριὰ τῆς πλατείας ἔχουν στήσει μικροφωνικές, μεγάφωνα, ἠχεῖα, ντουντοῦκες, πηγαδάκια, χειροκροτήματα, παραστάσεις… Τὸ ἔχουν ὀργανώσει θαυμάσια. Ἐξαιρετικὴ ἐργασία. Σὲ λίγο ἴσως θὰ κόβουν καὶ εἰσιτήριο!! 

Ζητοῦν ἐλευθερία, δημοκρατία, συμμετοχή (ἴσως καὶ συνενοχή) διότι αἰσθάνονται ἀδικημένοι, μὲ καταπατημένα δικαιώματα, βιασμένοι ἠθικά, κοινωνικά, οἰκονομικά. ἐπαγγελματικά… Εἴπαμε… Ἔχουν ἀπόλυτον δίκαιον σὲ ὅσα διεκδικοῦν… Δὲν μπορῶ ὅμως νὰ καταλάβω κάτι… 

Ζητοῦν τὸ δίκαιον τοῦ συνόλου ἢ μόνον τὸ δικό τους; Διότι σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖον τοὺς εὑρίσκω κάπως …ὑποκειμενικούς…. Γιατί τὸ δικό τους δίκαιον νὰ εἶναι καί δικό μου ἄλλως τε; Γιατί αὐτοὶ, ποὺ ὑποτίθεται διεκδικοῦν τὴν ἐλευθερία τους, δὲν σέβονται τὴν δική μου; Γιατί αὐτοὶ  ποὺ θέλουν νὰ γίνουν ἐλεύθεροι δὲν μοῦ ἐπιτρέπουν κι ἐμένα νὰ γίνω ἐλεύθερη; Γιατί ἡ δική τους ἀλήθεια πρέπει νὰ εἶναι ἀπαραιτήτως καὶ ὁ δικός μου δρόμος;

Στὴν ἐπάνω μεριὰ τῆς πλατείας εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ δὲν θέλουν κατάργησι τῶν συνόρων, ἐπιθυμοῦν κοινωνίες μὲ ἐθνικὴ ταὐτότητα, κατάργησι ἢ διατήρησι τοῦ κεφαλαίου μὲ συνθῆκες δικαιοσύνης ὅμως, ἄμεσο δημοκρατία τώρα,  παύσι τῆς βουλευτικῆς ἀσυλίας, τιμωρία ὅλων αὐτῶν ποὺ ἔφαγαν ἔως σκασμοῦ, τερματισμὸ τῆς κομματοκρατίας. Ἀλλὰ θεωροῦν πὼς αὐτοὶ οἱ ἴδιοι εἶναι ἡ λύσις τοῦ προβλήματος. Μόνον αὐτοί.

Κι ἔχουν κι αὐτοὶ ἀπόλυτον δίκαιον σὲ ὅσα πιστεύουν καὶ σὲ ὅσα παλεύουν γιὰ νὰ κερδίσουν. Δὲν ἔχουν κάνει τσαντὶρ μαχαλᾶ τὸ Σύνταγμα ἀκόμη, ἀλλὰ κοντεύουν κι αὐτοὶ νὰ τὸ κάνουν. 

Στὴν ἐπάνω μεριὰ τῆς πλατείας ἔχουν στήσει μικροφωνικές, μεγάφωνα, ἠχεῖα, ντουντοῦκες, πηγαδάκια, χειροκροτήματα, παραστάσεις… Τὸ ἔχουν ὀργανώσει κι αὐτοὶ θαυμάσια.  Αὐτοὶ βέβαια ὑστεροῦν σὲ σχέσι μὲ τοὺς κάτω διότι καθυστέρησαν λίγο νὰ πάρουν ἐμπρός…  Ἀλλὰ κάνουν φιλότιμες προσπάθειες… Ἐξαιρετικὴ ἐργασία κι ἐδῶ. Σὲ λίγο ἴσως  νὰ μποροῦν κι αὐτοὶ νὰ κόβουν εἰσιτήριο!! 

Ζητοῦν ἐλευθερία, δημοκρατία, συμμετοχή (ἴσως καὶ συνενοχή) διότι αἰσθάνονται ἀδικημένοι, μὲ καταπατημένα δικαιώματα, βιασμένοι ἠθικά, κοινωνικά, οἰκονομικά. ἐπαγγελματικά… Εἴπαμε… Ἔχουν ἀπόλυτον δίκαιον κι αὐτοὶ  σὲ ὅσα διεκδικοῦν… Δὲν μπορῶ ὅμως νὰ καταλάβω κάτι καὶ γιὰ ἐτούτους ἐπίσης… 

Ζητοῦν τὸ δίκαιον τοῦ συνόλου ἢ μόνον τὸ δικό τους; Διότι σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖον τοὺς εὑρίσκω  κι αὐτοὺς κάπως …ὑποκειμενικούς…. Γιατί τὸ δικό τους δίκαιον νὰ εἶναι καί δικό μου ἄλλως τε; Γιατί αὐτοὶ, ποὺ ὑποτίθεται διεκδικοῦν τὴν ἐλευθερία τους, δὲν σέβονται τὴν δική μου; Γιατί αὐτοὶ  ποὺ θέλουν νὰ γίνουν ἐλεύθεροι δὲν μοῦ ἐπιτρέπουν κι ἐμένα νὰ γίνω ἐλεύθερη; Γιατί ἡ δική τους ἀλήθεια πρέπει νὰ εἶναι ἀπαραιτήτως καὶ ὁ δικός μου δρόμος;

Δύο ἀλήθειες. Δύο εἰκόνες. Δύο πραγματικότητες. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, μὰ τόσο ἴδιοι… Τόσο ὅμοιοι… Τόσο ἀντίγραφα πιστὰ ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου… Τόσο μεγάλη συνέπεια στὸν πραγματική τους φύσι…. Τὴν διαφορετικὴ ὄψι τοῦ ἰδίου νομίσματος…

Τί συμβαίνει ὅμως μὲ τὸν κόσμο; Τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μόνοι τους κατεβαίνουν καὶ θέλουν νὰ ἀλλάξουν τὴν ζωή τους καὶ τὴν ζωή τῶν ἐπομένων γενεῶν πρὸς τὸ καλλίτερο; Αὐτῶν ποὺ δὲν ἔχουν διαβάσει Ἀριστοτέλη, καὶ ποὺ ἴσως νὰ μὴν τὸν καταλάβουν ποτέ καὶ ποὺ πάντα παρέμεναν στὴν σκιά καὶ τὴν ἀφάνεια; Αὐτῶν ποὺ δὲν ἐπεθύμησαν ποτὲ νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν καθημερινότητά τους, ποὺ ἔως ἐχθὲς ἴσως νὰ ἦταν συνένοχοι καὶ συμμέτοχοι σὲ κάθε ἐθνικὸ στραβοπάτημα, ἀλλὰ σήμερα, ἔχοντας συνειδητοποιήσει τὴν ἀλήθεια τους εἶναι ἐκεῖ γιὰ νὰ τὴν ἀλλάξουν; 

Τί θά γίνῃ λοιπόν; 

Διότι ἐγὼ καταλαβαίνω κάτι πάρα πολύ περίεργο…. Οἱ μόνοι ποὺ μποροῦν νὰ κατανοήσουν τὴν ἀλήθεια καὶ τῶν μέν, καὶ τῶν δέ, εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀντιμετωπίζονται ὡς ἀπαίδευτοι πολιτικά. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ πάντα κατανοοῦσαν, στήριζαν, ὑποστήριζαν, ἀνέχονταν… Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν κάνει κτῆμα τους καὶ τὶς δύο ἀλήθειες, καὶ τῶν δύο τμημάτων τῆς πλατείας καὶ τὶς ἔχουν ἐνώσει.

Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν γεμίσει τὴν καρδιά τους Ἑλλάδα καὶ τὸ βλέμμα τους Ἑλλάδα καὶ τὰ ὄνειρά τους Ἑλλάδα καὶ τὴν σκέψι τους Ἑλλάδα… 

Εἶναι αὐτοὶ ποὺ δὲν σὲ ῥωτοῦν σὲ ποιόν θεὸ πιστεύεις, ποιό κόμμα ψηφίζεις, ποιὰ ὁμάδα λατρεύεις… 

Εἶναι αὐτοὶ ποὺ κατάφεραν καὶ γεφύρωσαν μέσα τους κάθε ἀπόστασι… Ποὺ ἔβαλαν ἐπάνω ἀπό ὅλα, ἀπὸ ὅλους κι ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς τους τὴν Ἑλλάδα… 

Εἶναι αὐτοὶ ποὺ πᾶνε νὰ σᾶς ξεφύγουν κύριοι μὲ τὰ μικρόφωνα.. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἐνδιαφέρονται καὶ νοιάζονται γιὰ αὐτὸν τὸν τόπο καὶ τὰ παιδιά του.

Εἶναι αὐτοί, οἱ νοικοκυραῖοι, οἱ φιλήσυχοι, οἱ ἀμέτοχοι, τὸ «πλῆθος».. Εἶναι οἱ πραγματικοὶ πολεμιστὲς μας. Ὁ μοναδικός μας στρατός. Εἶναι οἱ μόνοι ποὺ μποροῦν καὶ θέλουν καὶ θὰ τὸ κάνουν, αὐτὸ ποὺ ξεκίνησαν… Εἶναι οἱ πραγματικοὶ Ἕλληνες.

Εἶναι αὐτοὶ ποὺ τοὺς πιάνει πονοκέφαλος μὲ τὶς ντουντοῦκες σας. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ κατεβάζουν τὰ μεγάφωνα ποὺ στήνετε ἐσεῖς. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ κάθε ἡμέρα ποὺ περνᾶ κτίζουν κι ἕνα κομμάτι Ἑλλάδα. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ φέρουν τὰ ἐπάνω κάτω. Καὶ τὰ κάτω ἐπάνω. Ποὺ μὲ τὴν στάσι τους, μὲ τὴν πίστη τους στὴν νίκη, μὲ τὸν καθημερινό τους ἀγώνα, θὰ σᾶς παρασύρουν στὴν μοναδικὴ ἀλήθεια τους. Διότι ἐὰν δὲν γίνεται κι ἐσεῖς κομμάτι τους, τότε πράγματι ἡ φυσικὴ ἐπιλογὴ θὰ σᾶς ἀφήσῃ πίσω της…. Ἡ ἴδια ἡ φύσις θὰ σᾶς ἀποβάλλῃ… Ὡς κάτι περιττό…

Τί λέω τώρα ὅμως; Πόσο θὰ ἢθελαν κάποιοι,  ἀκόμη καὶ φίλοι μου, νὰ μὲ φιμώσουν διὰ παντός….

Πρὸ μηνῶν ἔγραφα στὸν Μίκη:

 «…Ἐπίσης, δὲν μὲ ἐνδιαφέρει μία ἱστορία ποὺγράφτηκε σὲ βουνὰ καὶ φυλακές. Διότι εἶναι ἡ μισή ἱστορία τῆς Πατρίδος μου. Μὲ ἐνδιαφέρει ΟΛΗ ἡ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος! 

Τέλος, πράγματι θεωρῶ πὼς οἱ σπασμωδικὲς κραυγὲς τοῦ λαβωμένου τέρατος, ποὺ ἀργοπεθαίνει ἐπὶ τέλους,  διακρίνονται πεντακάθαρα σὲ αὐτὸ ποὺ πάει νὰ κάνῃ ὁ Μίκης στοὺς Ἕλληνες! Γιὰ ἐτοῦτο καὶ τὰ πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ κέντρα παροχῆς γνωστῶν ὑπηρεσιῶν!  Ἀλλὰ τὸ ἄλλο «τέρας», ποὺ ξυπνᾶ καὶ λέγεται γνήσιος Ἕλλην, κι ὄχι μισὸκατασκεύασμα, αὐτό πράγματι ἔρχεται! Καὶ δὲν σκοπεύει νὰ τὸ ἀναβάλλῃαὐτὴν τὴν φορά! »

Τί κρίμα τόση ἐλπίδα νὰ σβήνῃ σὲ μίαν σπίθα!

φωτογραφία ἀπό ἐδῶ