Σὲ στιγμὲς σὰν κι αὐτές, ἔχουν τὸ θράσσος καὶ βγαίνουν, ὅλος ὁ παρακμιακὸς καὶ ἐκφυλιστικὸς συρφετὸς τῶν ὀπαδῶν τοῦ ἀντιευρωπαϊκοῦ ἐθνομηδενισμοῦ καὶ τοῦ ἰσλαμικοῦ ἐποικισμοῦ, ὅλοι οἱ liberals – cultural marxists – «προοδευτικοί» μηδενιστές, λματ ἀστοκαπιταλομαρξιστὲς γιακωβίνοι, μπουρζουάδες καὶ Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Μπουρλᾶς Φειδίας
Οἱ Ὁμηρικὲς εἰκόνες τοῦ 1940
Αὐτὴ ἡ πολὺ γνωστὴ φωτογραφία ἀπὸ τὸ ᾿40 εἶναι κατ᾿ εὐθείαν βγαλμένη ἀπὸ τὸν Ὅμηρο (ἡ σκηνὴ μὲ τὸν Ἕκτορα καὶ τὸν μικρὸ Ἀστυάνακτα ποὺ στρέφει τὸ κεφάλι φοβισμένος ἀπὸ τὴν περικεφαλαία τοῦ πατέρα του.) Κατ᾿ εὐθείαν ἀπὸ τὸν Ὅμηρο, κι ὅμως, σκηνὴ ζωντανὴ ἐμπρός μας – προχθὲς μόλις. Ἀλλὰ φυσικά. Ἀφοῦ ἐκεῖνες οἱ μεγάλες στιγμές, ἔκαναν τοὺς παπποῦδες μας (ἴσαμε χθὲς ζοῦσαν ἀκόμη, δίπλα μας, καθημερινοὶ Ἕλληνες), ἥρωες – καὶ τὸ ἕπος ποὺ ἔγραψαν στὶς βουνοκορφὲς τῆς Πίνδου, αἰώνιο.
Συνέχεια
Ἀνακοίνωσις τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἰ. Μεταξᾶ πρὸς τοὺς ἰδιοκτήτας καὶ ἀρχισυντάκτας τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Τύπου εἰς τὸ Γενικὸν Στρατηγεῖον (ξενοδοχεῖον «Μεγάλη Βρεταννία») εἰς τὰς 30 Ὀκτωβρίου 1940
«Ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς κατὰ τὸν Δεύτερον Παγκόσμιον Πόλεμον – Ὁ Ἑλληνοϊταλικὸς Πόλεμος 1940-41 – Ἡ Ἰταλικὴ εἰσβολὴ 28/10/1940 μέχρι 13/11/1940», ἔκδοσις ΓΕΣ/ Διεύθυνσις Ἱστορίας Στρατοῦ, 1960.
Ἡ εἰσαγωγὴ καὶ οἱ σημειώσεις εἶναι τοῦ Γιάννη Λ. Μπακούρου, ἀπὸ ἀναδημοσίευση τῆς ἀνακοινώσεως Μεταξᾶ, στὸ περιοδικὸ «Πολιτικά Θέματα», 27 Ἰαν. 1995, «Κείμενα Ἑλλήνων».) Συνέχεια
Τό μνημόνιο ΔΕΝ προσβάλλει εὐθέως τά δικαιώματα, τίς ἀξίες καί τίς πολιτικές σας ἀρχές;
Τὸ μνημόνιο δὲν προσβάλλει εὐθέως τὰ δικαιώματα, τὶς ἀξίες, τὶς πολιτικές σας ἀρχὲς καὶ προτεραιότητες: Συνέχεια
Μήπως εἶσθε …ΠαΣοΚ;
– Μπορεῖ νὰ πιστεύετε στὴν ἐκσυγχρονιστικὴ μεταρρύθμισι μέσῳ τῶν εὐρωπαϊκῶν θεσμῶν καὶ στὴν πρόοδο τῆς χώρας στὴν κοινὴ εὐρωπαϊκὴ οἰκογένεια – καὶ νὰ ψηφίσατε ΝΔ. Συνέχεια
Ἡ Ἀθηνᾶ τοῦ Παλαμᾶ.
Ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς, γράφοντας λίγο μετὰ τὸ 1897, φαντάζεται τὴν «σκεπτομένη Ἀθηνᾶ» νὰ συλλογίζεται τὴν σκοτεινὴ μοῖρα τῆς Ἑλλάδος.
Θὰ προσθέσω ὅμως ἐγὼ αὐτὸ ποὺ εἶπε ἑξῆντα χρόνια ἀργότερα ὁ Ἀντρὲ Μαλρώ, λογοτέχνης καὶ Ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ τότε τῆς Γαλλίας:
«Γιὰ τὸν κόσμο ἡ Ἑλλάδα εἶναι πάντα ἡ σκεπτόμενη Ἀθηνᾶ ποὺ ἀκουμπάει στὸ δόρυ της. Καὶ ποτὲ πρὶν ἀπὸ αὐτὴν ἡ τέχνη δὲν εἶχε συνενώσει τὸ δόρυ μὲ τὴν σκέψη.»
(André Malraux, «Ἀφιέρωμα στὴν Ἑλλάδα». Ἐξ ὀνόματος τῆς γαλλικῆς κυβερνήσεως, γιὰ τὴν πρώτη φωταγώγησι τῆς Ἀκροπόλεως, Ἀθῆναι, 28 Μαΐου 1959.)