Σημείωσις εἰσαγωγική:
Στὴν πραγματικότητα «βιτρίνες» σὰν τὸν (κάθε) μελισσανίδη «…πληρώνουν τὸ μάρμαρον» ἐὰν «κάτσῃ ἡ στραβὴ στὴν βάρδια τους»!
Θαυμάζω πάντα, κάθε δυναμικό, εὐφυὴ καὶ εὑρηματικὸ «Μελισσανίδη», ποὺ ἀπὸ τὸ τίποτα ἔκτισε πολλά, ξεκινῶντας ἀπὸ τὸ μηδὲν κι ἀποκτῶντας τὰ πάντα, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν συμφωνῶ ἤ ὄχι μὲ τὶς μεθόδους καὶ τὶς τακτικές του κι ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἐγὼ δὲν θὰ ἔκανα τὶς ἐπιλογές του.
Εὔγε του καὶ Ζήτω του λοιπόν…
Ὅμως… Ἀπὸ τὸ κτίζω (μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο) μίαν οἰκονομικὴ αὐτοκρατορία, ἔως τὸ κτίζω μὲ ναρκεμπόριον καὶ μὲ ὁπλεμπόριον καὶ μὲ μεταφορὲς μισθοφόρων, ὑπάρχει μία τεραστία ἀπόστασις ποὺ λέγεται Ζωή. Κι αὐτὴν τὴν Ζωὴ κατ’ ἐμὲ ὀφείλουμε ἅπαντες νὰ ὑπηρετοῦμε.
Ἔτσι, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε καλλίτερα τὸ ποιοὶ ἔχουν καὶ τὸ μαχαίρι ἀλλὰ καὶ τὸ …πεπόνι.
Καὶ γιὰ νὰ ξεκαθαρίζουμε τὸ τὶ ἐννοῶ, ἄς ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους.
Αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὴν χώρα, γενικῶς, στὴν Εὐρώπη, ἀκόμη πιὸ …γενικῶς, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλον τὸν πλανήτη γενικότερα, συμπεριλαμβάνονται στὴν ἐξῆς πρότασιν: «κρᾶτα μὲ νὰ σὲ κρατῷ, νὰ ἀνεβοῦμε τὸ βουνό».
Τί ἐννοῶ; Συνέχεια