Ἰθαγενεῖς ἀποικίας…

Στὴν Νέα Ζηλανδία, οἱ ἰθαγενεῖς της βρεταννικῆς ἀποικίας λέγονται Μαορί.

Στὴν Αὐστραλία λέγονται Ἀβορίγινες.

Στὴν Κύπρο λέγονται …Ἕλληνες καὶ τώρα πανηγυρίζουν καὶ κορνάρουν σ’ ὅλην τὴν Λευκωσία, γιὰ τὸ κύπελλο τῆς Λίβερπουλ! Συνέχεια

Γενεὲς ἠλιθίων

Εἶναι πλέον γεγονὸς καὶ ἐπιστημονικὰ ἀποδεδειγμένο πὼς ὁ δείκτης εὐφυΐας (IQ) τῶν ἀνθρώπων μειώνεται στὶς ἀναπτυγμένες χῶρες.
Ὅπως ἀναφέρει τὸ ἀμερικανικὸ δίκτυο «NBC», οἱ ἄνθρωποι τείνουν νὰ γίνονται πιὸ «χαζοί». Συνέχεια

Γκλαμουράτοι θρῆνοι

Ε καλά τώρα…
Το να είσαι κωλόβλαχα και να κλαίς εδώ μέσα, επί διήμερο, για τό κάψιμο της Παναγία των Παρισίων, σου προσδίδει, όσο νάναι μια γκλαμουριά.
Συνέχεια

Τί κακό ἔχει ἡ τεχνολογία;

Ἐπειδὴ μὲ ἐρωτᾶτε τί κακὸ ἔχει ἡ τεχνολογία καὶ γιατί δὲν μοῦ «ἀρέσει» ἡ «ἐξέλιξη», μιᾶς καὶ ὡς ἐξέλιξη βλέπετε μόνο τὰ ἐπὶ πλέον pixels σὲ ὀθόνες….
…θὰ σᾶς πῶ…
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἀπασχολεῖ δὲν εἶναι τί νέες σαχλαμάρες βγαίνουν στὴν ἀγορὰ ἀλλὰ ἡ κακὴ χρήσἲς τους καὶ ἰδιαιτέρως ὅταν πέφτουν στὰ χέρια ἠλιθίων. Συνέχεια

Φύσει ἀριστερὸς κατὰ τὸ φύσει …βλάξ!!!

Ἤ φύσει κοντός… Ἤ φύσει λεπτός…

Αὐτὴν τὴν κουβέντα, τὸ «ἐμεῖς εἴμαστε φύσει ἀριστεροί», πρὸ ἐτῶν, μοῦ τὴν εἶπε δασκαλάκος κουκουρούκου.
Ὅταν προσεπάθησα, πνίγοντας τὴν ὀργή μου μὰ καὶ τὸ γέλιο μου, νὰ τοῦ ἐξηγήσω πὼς τὸ «φύσει» σημαίνει κάτι τελείως διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εὐαγγελίζετο, μὲ ἕνα ἠλίθιο χαμόγελο, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ τὴν βλακώδη (μά, κυρίως, ἀνήθικο) ἀγραμματοσύνη του (ἂν καὶ δάσκαλος, κατὰ πῶς ἐδήλωνε), κατάλαβα πὼς δὲν μᾶς φταίει κάτι ἄλλο γιὰ τὰ δεινά μας, παρὰ μόνον ἡ ἀτομική μας παραίτησις ἀπὸ τὸ αὐτονόητον: τὴν αὐτογνωσία καὶ τὴν τὴν αὐτό-πεπαίδευσιν. Ὅσο περισσότερο «κλωσσᾶμε» τὸ (κατὰ τὰ δικά μας μυαλὰ) «φύσει» τὸ μόνον ποὺ ἐπιτυγχάνουμε εἶναι νὰ προσπασθοῦμε, ἐναγωνίως, νὰ ἀποκρύψουμε τὸ φύσει βλακῶδες μας καὶ τὸ φύσει ὀλίγιστόν μας καὶ τὸ φύσει ἀνεπαρκές μας. Συνέχεια

Ὥρα νὰ …«σκοτώσουμε» τὸν μέσα μας «Κώστα»!!!

Στὴν γειτονιά μου, ἐκεῖ ποὺ πέρασα ἀρκετὰ χρόνια τῆς ζωῆς μου, ὑπάρχουν πολλοὶ γείτονες, μὲ διαφορετικοὺς χαρακτῆρες, ἀπόψεις ἢ ἀκόμη καὶ ἰδεολογίες. Κατὰ περίπτωσιν λοιπόν, ἰδίως σὲ προεκλογικὲς περιόδους, ἕνας γενικὸς ἀναβρασμὸς ἐπικρατεῖ, ἐφ΄ ὅσον οἱ μέν, θεωρώντας ὡς ἀντιπάλους τους τοὺς δέ, ἀναμένουν διαρκῶς εὐκαιρίες γιὰ νὰ ἐπιτεθοῦν -ἐπὶ τοῦ παρόντος λεκτικῶς- καὶ νὰ κατακρίνουν τοὺς -φερομένους ὡς- ἀντιπάλους τους, πρὸ κειμένου νὰ ἀποδείξουν κάτι. (Τὸ τί εἶναι προσωπική τους ὑπόθεσις…!!!) Συνέχεια