Καλὸ θὰ ἦταν, ἐπὶ τέλους, νὰ κατανοήσουμε πὼς ἄλλο ἡ κοινωνική, οἰκονομικὴ καὶ ἀτομικὴ ἀσφάλειά μας κι ἄλλο ἡ ἐξόντωσις κάθε …«ἐν δυνάμει ἐχθροῦ». Κι ἀκριβῶς ἐπ΄ αὐτοῦ καλούμεθα νὰ τοποθετηθοῦμε ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, ὄχι μόνον τώρα, ἀλλὰ γενικότερα. Καὶ τὸ «γενικότερα» αὐτὸ ἀφορᾶ στὸ τί θέλουμε (ἢ καὶ δὲν θέλουμε) γιὰ τὸν πλανήτη καὶ τὴν ἐπ΄ αὐτοῦ ἔκφρασιν τῆς ζωῆς. Συνέχεια