ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ:
Συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς Ἀρτέμιδος καί τοῦ Ἀπόλλωνος.
Ἄρτεμις κτείνει δέ μετ᾿ οὐ πολύ καί Ττυόν, ὅς ἦν Διός υἱός καί τῆς Ὀρχομενοῦ θυγατρός Ἐλάρης, ἥν Ζεύς, ἐπειδή συνῆλθε, δείσας Ἥραν ὑπό γῆν ἔκρυψε, καί τόν κυοφορηθέντα παῖδα Τιτυόν ὑπερμεγέθη εἰς τό φῶς ἀνήγαγεν. Οὗτος ἐρχομένην εἰς Πυθώ Λητῶ θεωρήσας, πόθῳ κατασχεθείς ἐπισπᾶται· ἡ δέ τούς παῖδας ἐπικα
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: θεὰ Ἄρτεμις
Περὶ Ἀρτέμιδος καὶ Ἀπόλλωνος…
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ:
Συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς Ἀρτέμιδος καί τοῦ Ἀπόλλωνος.
Ἄρτεμις κτείνει δέ μετ᾿ οὐ πολύ καί Τιτυόν, ὅς ἦν Διός υἱός καί τῆς Ὀρχομενοῦ θυγατρός Ἐλάρης, ἥν Ζεύς, ἐπειδή συνῆλθε, δείσας Ἥραν ὑπό γῆν ἔκρυψε, καί τόν κυοφορηθέντα παῖδα Τιτυόν ὑπερμεγέθη εἰς τό φῶς ἀνήγαγεν. Οὗτος ἐρχομένην εἰς Πυθώ Λητῶ θεωρήσας, πόθῳ κατασχεθείς ἐπισπᾶται· ἡ δέ τούς παῖδας ἐπικαλεῖται καί κατατοξεύουν αὐτόν. Κολάζεται δέ καί μετά θάνατον· γῦπες γάρ αὐτοῦ τήν καρδίαν ἐν Ἅιδου ἐσθίουσιν.
Ἀπέκτεινε δέ Ἀπόλλων καί τόν Ὀλύμπου παῖδα Μαρσύαν. Οὗτος γάρ εὑρών αὐλούς, οὕς ἔρριψεν Ἀθηνᾷ διά τό τήν ὄψιν αὐτῆς ποιεῖν ἄμορφον, ἦλθεν εἰς ἔριν περί μουσικῆς Ἀπόλλωνι. Συνθεμένων δέ αὐτῷν ἵνα ὁ νικήσας ὅ βούλεται διαθῇ τόν ἡττημένον, τῆς κρίσεως γινομένης τήν κιθάραν στρέψας ἠγωνίζετο ὁ Ἀπόλλων, καί ταὐτό ποεῖν ἐκέλευε τόν Μαρσύαν· τοῦ δέ ἀδυνατοῦντος εὑρεθεῖς κρείσσον ὁ Ἀπόλλων, κρεμάσας τόν Μαρσύαν ἐκ τινός ὑπερτενοῦς πίτυος, ἐκτεμών τό δέρμα οὕτως διέφθειρεν.
Ὠρίωνα δέ Ἄρτεμις ἀπέκτεινεν ἐν Δήλῳ. Τοῦτον γηγενῆ λέγουσιν ὑπερμεγέθ
Ἄρτεμις καὶ Ἀπόλλων.
Τῷν δὲ Κοίου θυγατέρῳν Ἀστερία μὲν ὁμειωθεῖσα ὄρτυγι ἑαυτὴν εἰς θάλασσαν ἔρριψε, φεύγουσα τὴν πρὸς Δίαν συνουσίαν· καί πόλις ἀπ᾿ ἐκείνης Ἀστερία πρότερον κληθεῖσα, ὕστερον δὲ Δῆλος. Λητῶ δὲ συνελθοῦσα Διί κατὰ τὴν Γῆν ἅπασαν ὑφ᾿ Ἥρας ἐλαύνετο, μέχρις εἰς Δῆλον ἐλθοῦσα γεννᾷ πρώτην Ἄρτεμιν, ὑφ᾿ ἧς μαιωθεῖσαι ὕστερον Ἀπόλλωνα ἐγέννησεν. Ἄρτεμις μέν οὖν τά περί θύραν ἀσκήσασα παρθένος ἔμεινεν, Ἀπόλλων δὲ τὴν μαντικὴν μαθών παρά Πανός τοῦ Διός καί Θύμβρεως ἧκεν εἰς Δελφούς, χρησμῳδούσης τότε Θέμιδος· ὡς δέ ὁ φρουρῶν τό μαντεῖον Πύθων ὄφις ἐκώλυεν αὐτὸν παρελθεῖν ἐπὶ τὸ χάσμα, τοῦτον ἀνελῶν τὸ μαντεῖον παραλαμβάνει. Συνέχεια
Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν Γαλλία.
Στὴν ΓΑΛΑΤΙΑ εἶναι ἀναμφισβήτητος ἡ Ἑλληνικότητα τῆς Μασσαλίας (Φωκαεὶς 600 π.χ.). Ἀφοῦ πήραν ἀπὸ ἱερὸ τῆς Ἐφέσου εἴδωλο τῆς Ἀρτέμιδος ἐπεβιβάσθησαν στὰ πλοῖα τοὺς καὶ μετέβησαν στὶς Γαλατικὲς ἀκτές.
Γενάρχης τῶν Γαλατῶν ἤταν ὁ ΓΑΛΑΤΗΣ, ὡς γνωστὸν υἱὸς τοῦ Ἠρακλέους, μὲ ἐντόπια πριγκίπισσα.
Ἡ πρώτη φροντίδα τῶν Φωκααίων ἤταν νὰ κτίσουν ἱερὸ πρὸς τιμὴ τῆς Θεᾶς, τὸ ὁποῖο ἔκτισαν στὴν ἄκρη τοῦ βράχου, ὅπου σήμερα ὑψώνεται ὁ Καθεδρικὸς Ναὸς τῆς πόλεως!! Συνέχεια
Τὰ μαρμάρινα παιδιὰ τῆς Ἀρτέμιδος…
Εἶναι αὐτὰ τὰ παιδικὰ πρόσωπα, τὰ χαμογελαστά, ποὺ σχηματίζουν τὴν πομπὴ τῆς Θεᾶς ἡ ὁποία τὰ προστατεύει ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς γέννησής τους.
Εἶναι οἱ μικρὲς ἄρκτοι, (ὅπως τὶς ὀνόμαζαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι)· αὐτὰ τὰ μαρμάρινα κορίτσια τοῦ 4ου π.Χ. αἰ. μὲ τὸ τρυφερὸ βλέμμα καὶ τὶς πλεξοῦδες στὰ μαλλιά. Πέφτουν ἀνάλαφρα οἱ πτυχωτοὶ χιτῶνες πάνω τους καὶ ὀρισμένα κρατοῦν ζωάκια στὰ χέρια τους. Σχηματίζουν πομπὴ πρὸς τὴ θεὰ Ἄρτεμη… Συνέχεια
Ἄθως, ἀπὸ τὴν ἀρχαία λατρεία στὰ σημερινὰ μοναστήρια.
Ἄθως…
Μία χερσόνησος ἄβατον.. Ἀλλά γιατί ἄβατον; Ποιά ἡ ἱστορία του;
Πόσο αἷμα κρύβει πίσω ἀπό τήν κουρτίνα αὐτῆς τῆς ἱστορίας πού μᾶς ἔμαθαν;
Θὰ διαβάσετε παρὰ κάτω τὴν σύντομο περιγραφὴ τοῦ Γερασίμου Σμυρνιωτάκη, ἀναφορικῶς μὲ τὴν «μετατροπὴ» τοῦ Ἄθωνος ἀπὸ ἄβατον τῆς Ἀρτέμιδος σὲ ἄβατον τῆς Παναγίας.