Περὶ τῶν παρὰ τοῖς Ἕλλησι Γραμμάτων ἐκ Κάδμου καὶ Φοινίκων
Ἡ λέξις «φοίνιξ», καὶ ἡ παρ᾿ Ἠροδότῳ χρῆσις αὐτῆς, ἔδωσαν τὴν χρυσὴν εὐκαιρίαν εἰς τοὺς πάσης φύσεως ὀπαδοὺς τῆς φιλοσοφίας «ἀρκεῖ νὰ μὴν εἶναι ἑλληνικὸν» τῆς συμβατικῆς γλωσσολογίας, νὰ δαιμονοποιήσουν τὴν προέλευσιν τῆς γραφικῆς ἀναπαραστάσεως τῶν φωνημάτων τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, γνωστῆς ὡς «ἀλφαβήτου» καὶ νὰ θεωρήσουν τὰ ἑλληνικὰ γράμματα ὡς μὴ προϊὸν τῆς ἑλληνικῆς διανοίας … Συνέχεια