Γενικό συλλαλητήριο στίς 11 Ἰουνίου;

Πάλι τά ἴδια βρέ πουλημένα τομάρια;
Πάλι στήν κοροϊδία;
Πάλι ξεπούλημα τοῦ κοσμάκη καί τῶν ἐλπίδων του;;
Πάλι μπαρουφοσυγκεντρώσεις;
Πάλι παραπλανήσεις; Συνέχεια

«Ἔχω ἕνα παιδὶ νὰ θρεύσω…»

Εἶμαι κατὰ τῆς ἀπεργίας ποὺ ὁρίζεται, καθορίζεται, καπελώνεται ἀπὸ συνδικαλιστικὰ ὄργανα, ἀπὸ κόμματα κι ἀπὸ ἀποκόμματα.
Εἶμαι ὑπὲρ τῆς ἀπεργίας ποὺ ὀργανώνεται ἀπὸ τὴν Ἀνάγκη.
Εἶμαι κατὰ τοῦ νὰ κλείνω δρόμους, τοῦ νὰ καίω, τοῦ νὰ καταστρέφω…
Εἶμαι ὑπὲρ τοῦ νὰ ἀπέχω ἀπὸ κάθε διακίνησι, πρὸ κειμένου νὰ μὴ κάνω τζίρους καὶ νὰ προσφέρω ἄρτον καὶ θεάματα.
Εἶμαι κατὰ τοῦ νὰ ἀπεργοῦν οἱ πολλοί, ἤ οἱ λίγοι, καὶ οἱ ὑπόλοιποι νὰ περιμένουν ἀπὸ αὐτοὺς νὰ βγάλουν τὸ φίδι ἀπὸ τὴν τρύπα.
Εἶμαι ὑπὲρ τοῦ νὰ συμβαίνουν τὰ πάντα καθολικά, στὸ σύνολον… Συνέχεια

…καί ὅμως εἶναι ἀλήθεια

Ἡ πορεία ξεκίνησε….
Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό , ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.

Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω.

Δίπλα του η ξαδέρφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.
Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα στρατηγού.
Παραδίπλα ο Συνέχεια

Ὁ πανικὸς τοῦ …συνδικαλισμένου!!!

Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν παρευρέθην σὲ μίαν συνάντησιν ἑτεροκλήτων ἀνθρώπων, ποὺ ὁ κάθε ἕνας ἐξ αὐτῶν εἶχε κάτι, ἐνδιαφέρον ἤ ἀδιάφορον, νὰ καταθέσῃ στὴν ὁμήγυρη. Γενικὰ θέματα… Πολὺ γενικά.
Ἀπέφυγα λοιπὸν νὰ λάβω μέρος στὶς συζητήσεις, ἀρχικῶς, διότι τὰ θέματα μοῦ φαίνονταν τοὐλάχιστον πολυσυζητημένα…
Παρακολουθοῦσα ὅμως τὰ λεγόμενα, ἄλλοτε μετὰ προσοχῆς κι ἄλλοτε …ἀδιαφορῶντας, συμμετέχοντας σὲ μικρότερα «πηγαδάκια».
Βλέπετε, μέσα στὴν ὁμήγυρη παρίστατο κάποιος συνδικαλιστής, ἀπὸ τοὺς πλέον γνωστούς. Ὅταν λοιπὸν ἄνοιγε τὸ στόμα του ἀναζητούσαμε τρόπους νὰ ἀλλάξουμε θέμα.

Συνέχεια

Μία πολύ βολική ἀπεργία;

Σκοτάδι ενημέρωσης για τα περί ΕΡΤ.

Η “ευθιξία” των μεγαλοδημοσιογράφων των ιδιωτικών καναλιών να συμπαρασταθούν με επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες, εξυπηρετεί μόνον την τρικομματική Κυβέρνηση.
Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει και σε προηγούμενες παλλαϊκές κινητοποιήσεις.
Η σιγή θυμίζει- για όσους θυμούνται- εποχές “γύψου” κάθε ελεύθερης φωνής
Φαντάζομαι αν οι προθέσεις των δημοσιογράφων των ιδιωτικών καναλιών ήσαν αγαθές, θα είχαν αφήσει ένα κανάλι “υπηρεσίας” για την ενημέρωση των πολιτών. 

Γιά ποιές ἀπεργίες συζητᾶμε;

Όταν ένας λαός βρίσκεται υπό κατοχή, τα κλαδικά αιτήματα και οι συνδικαλιστιού τύπου απεργίες, δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Και ειδικά όταν γίνονται μεμονωμένα. Δηλαδή κάθε κλάδος χωριστά και μόνον όταν θίγονται τα δικά του δικαιώματα…
Το αν θα δώσουν εξετάσεις τα παιδιά δεν με προβληματίζει τόσο, όσο το ό,τι τα παιδιά δεν έχουν σωστή παιδεία και κυρίως ό,τι όποια σχολή και να βγάλουν, δούλοι και ραγιάδες θα είναι…

Συνέχεια