Πυρκαϊές… Νεκροί… Ἄστεγοι…
Καταστροφὲς δίχως ἀρχὴ καὶ τέλος…
Μαυρίλα καὶ σκοτεινιὰ παντοῦ…

Κάθε χρόνο τὰ ἴδια… Καὶ ἕνας ὑπεύθυνος, ἕνας μόνον… ἀνύπαρκτος καὶ πουθενά…
Θάνατος ζωντανῶν πλασμάτων δίχως ἠθικοὺς καὶ οὐσιαστικοὺς αὐτουργούς…
Κυβερνήσεις μαριονέττες καὶ ἐκπρόσωποι τύπου παπαγάλοι…
Ὑπονοούμενα καὶ μισόλογα μὰ καθαρὲς κουβέντες οὐδέποτε…
Χαζὸς λαός, ποὺ δὲν πρέπει νὰ γνωρίζῃ τὰ αἴτια τῶν δεινῶν του…

Πόλεμοι, γενοκτονίες, ἀθῴων αἷμα…
Σφάγια στὸ θυσιαστήριο πολυεθνικῶν συμφερόντων…
Γενοκτονίες λόγῳ μυστικῶν οἰκονομικῶν συναλλαγῶν μὲ ἐπικάλυμμα θρησκευτικοὺς παροξυσμούς. 
Φανατισμοὶ – βιτρίνες γιὰ νὰ σκιάσουν καὶ  νὰ ἀλλοιώσουν τὴν ἀλήθεια…
Καὶ ἕνας ὑπεύθυνος, ἕνας μόνον… ἀνύπαρκτος καὶ πουθενά…

Ἱστορικοὶ ποὺ ὡς ἄλλοι, ἀπολύτως συμφωνοι, συνεργοὶ σιωποῦν κουνώντας τὸ κεφάλι, ἀφήνοντας ὑπονοούμενα κάπου-κάπου, ἀλλὰ οὐδέποτε καταθέτουν ὅλην τὴν ἀλήθεια…
Σιωπή… Σιωπή…
Χαζὸς λαὸς ποὺ δὲν πρέπει νὰ γνωρίζῃ τὰ αἴτια τῶν δεινῶν του…

Μνημόνια, λεηλασίες, δουλοποιήσεις πληθυσμῶν.
Μυστικὰ καὶ ψέμματα.
Ἀσυλία ἀπόλυτος καὶ ἀδιαπραγμάτευτος γιὰ τοὺς (φερομένους ὡς) ἐγκεφάλους-βιτρίνες.
Τόκος, χρέος, δάνειον ὡς κάτι ἀδιαπραγμάτευτον ποὺ οὐδέποτε θίγεται γιὰ νὰ μὴν φανερωθῇ ἡ πλαστότης του…
Μία χώρα ὅμηρος ἑνὸς ψέμματος, μίας πλάνης, μίας ἀπάτης γιὰ νὰ μὴν διακρίνεται ἡ πραγματικὴ αἰτία τῆς παραστάσεως ἀπὸ τοὺς χαχόλους…
Καὶ ἕνας ὑπεύθυνος, ἕνας μόνον… ἀνύπαρκτος καὶ πουθενά…

Θάνατοι ἄμεσοι κι ἔμμεσοι…
Αύτοκτονίες, ξεῤῤιζωμοί, διάλυσις οἰκογενειῶν…
Καταστρατήγησις κάθε ἐλευθερίας καὶ δηλητηρίασις κάθε αὐτονόμου σκέψεως…
Προπαγάνδα ὡς κύριος μηχανισμὸς ἀποσαθρώσεως τῶν ἀντιλήψεων…
Κοινωνικὲς ἀποδομήσεις καὶ βασιλεια τοῦ «διαίρει καὶ βασίλευε»…
Ὑφαρπαγὴ στέγης μὲ νομότυπες διαδικασίες…
Ἀργὸς θάνατος αὐτός, ἀλλὰ πιὸ ὕπουλος…
Καὶ σιωπή… Σιωπή… Παραπληροφόρησις, τρομοκρατία, ἀνυπαρξία Δικαίου, μυστικά, ψέμματα, ἀσάφειες…
Χαζὸς λαὸς ποὺ δὲν πρέπει νὰ γνωρίζῃ τὰ αἴτια τῶν δεινῶν του…

Ἀρκεῖ… Αὐτὴ  ἡ παράστασις φθάνει στὸ  πέρας της…
Τὸ ἔγκλημα δὲν μπορεῖ γιὰ πολὺ ἀκόμη νὰ παραμένει ἀτιμώρητον…
Μόνον ποὺ ἡ πλέον δὲν συζητᾶμε γιὰ ἀντεκδικήσεις καὶ αὐθαίρετες ἀποδόσεις δικαίου, ἀλλὰ γιὰ ἐπαναφορὰ ἰσοῤῥοπιῶν σὲ ἄλλες βάσεις καὶ μὲ ἀπολύτως καθορισμένα Ὅρια.
Ἂς τελειώνουμε μὲ τὶς ἐλπίδες ποὺ διαρκῶς διαψεύδονται καὶ  ἂς πατήσουμε λίγο λίγο στὰ πόδια μας, ὁ καθεὶς ἐξ ἡμῶν μόνος του γιὰ ἀρχή, ἔως ὅτου νὰ ἀνακαλύψουμε, ἕναν πρὸς ἕναν, τοὺς πραγματικούς μας συντρόφους.
Ὅλα τὰ ἂλλα, τὰ εὐχολόγια, οἱ πιστώσεις χρόνου, οἱ ἀναβολὲς εἶναι γιὰ νὰ καθυστεροῦμε.

Ἔχουμε πόλεμο ἐδῶ καὶ  αἰῶνες μὲ κάτι ποὺ κρύβεται στὶς σκιὲς ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀνύπαρκτον ἢ ἀόρατον. Καὶ ὄνομα καὶ  ὑπόστασιν διαθέτει. Δὲν εἶναι ἄγνωστον καὶ …ὑπέρτατον!!!
Εἶναι ἐδῶ, ἀπέναντί μας, μέσα μας, γύρω μας καί, ἐπὶ τέλους, ὀφείλουμε νὰ τὸ περιορίσουμε στὰ σκοτάδια του ὁριστικῶς.

Ξεκινώντας ἀπὸ τὴν Εὐθύνη, τὴν ἀτομικὴ γιὰ ἀρχή, ἀλλὰ καὶ τὴν συλλογικὴ στὴν συνέχεια, μποροῦμε νὰ ἀλλάξουμε τὶς ἰσοῤῤοπίες. Ξεκινώντας στὴν πραγματικότητα ἀπὸ  τὸ Ἄλφα, ἀναζητοῦμε, ἐπαναδομοῦμε καὶ ὁριοθετοῦμε τὴν Ἀξιοπρέπεια…
Καὶ αὐτὸ μόνον γιὰ ἀρχή…

Μακρὺς δρόμος, ἀνηφορικός, δύσβατος ἀλλὰ μονόδρομος.

Φιλονόη

εἰκόνα