Ὁ Μανιχαϊστικὸς συμβολισμὸς τῶν «κυρώσεων» καὶ ἡ γνωστικὴ γεωπολιτική.

Γράφει  ο  Θεόδωρος  Λάσκαρης
Το φαινόμενο είναι πλέον σύνηθες:  Μόλις μία χώρα τολμήσει να πράξει ή να σκεφθεί διαφορετικά από αυτό που επιθυμεί η γνωστική-φιλελεύθερη Δύση, αμέσως της επιβάλλονται κυρώσεις διαφόρων μορφών (οικονομικές, διπλωματικές, πολιτικές κλπ).Εκτός από την αυτονόητη πίεση που αυτά τα μέτρα θα δημιουργήσουν στην χώρα θύμα, υπάρχει και ένας άλλος λόγος, πιο κρυφός,  για τον οποίο γίνεται η πομπώδης, σχεδόν τελετουργική ανακοίνωση, ότι σε αυτήν την χώρα θα επιβληθούν  «κυρώσεις»: η γνωστική πολιτική ήταν πάντα μανιχαϊστική• δημιουργούσε (και δημιουργεί)  άξονες του «καλού» και του «κακού», συνασπισμούς του «φωτός» και συνασπισμούς του «σκότους».

Συνέχεια

Ἡ Γεωπολιτικὴ σήμερα, ὁμιλία τοῦ Alain de Benoist

Ἀπὸ τὸ πρόσφατο συνέδριο μὲ τίτλο The end of Present World. Post-American future, στὸν Λονδίνο, 12.10.2013. Μπορεῖτε νὰ κατεβάσετε τὸ πρωτότυπο γαλλικὸ κείμενο ἢ τὴν ἀγγλικὴ μετάφραση. Συνέχεια

Τί κρύβει ἡ 2α ἐπίσκεψις Ἀλεξέι Μύλλερ – Gazprom – στήν Ἑλλάδα σέ 10 ἡμέρες;

   γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Πώς να το ερμηνεύσεις τώρα αυτό;
Οι Ρώσσοι αποφάσισαν να εντείνουν τις πιέσεις τους;
Αποφάσισαν να εντείνουν την παρουσία τους;
Ν’ αποδείξουν ότι το ενδιαφέρον τους είναι όντως ειλικρινές;
Ήταν άραγε καθαρά συμβολική η επίσκεψη του «Ισχυρού Ανδρός» ; Ή περιλάμβανε κι άλλα «κρυφά πιάτα το μενού»;
Είχε προκαθοριστεί – είπαν από την κυβέρνηση – η (επαν)έλευσή του από την προηγούμενη φορά.
Κι ένα τόσο ισχυρό (από πλευράς «συμβολικής δυναμικής») γεγονός έμεινε «πολιτικά ανεκμετάλλευτο» επί δέκα ημέρες;
Πολύ μικρότερα γεγονότα τα «εξαντλούν επικοινωνιακά» έτσι που τα έχουν κάνει μαντάρα με τα μνημόνια.
Κι αυτό το «άφησαν έτσι»;
Μάλλον ξαφνική ήταν λοιπόν η «(επαν)επίσκεψη». Πράγμα που την κάνει ακόμη πιο «κρίσιμη».
Αν πάμε στις πιθανές αιτίες αυτής της ασυνήθους και ξαφνικής επανεπίσκεψης, το τοπίο είναι πάρα μα πάρα πολύ θολό. Πρόσφορο λοιπόν για εικασίες. Άλλωστε, αν δεν ήθελαν εικασίες, ας πρόσεχαν όλοι. Να το διαχειρίζονταν πιο προσεκτικά. Και όχι με τόση «έκπληξη», «ταραχή», «σύγχυση» και «μυστικοπάθεια». Αυτά ως προς την Κυβέρνηση.
Πως το διαχειρίστηκαν τα ΜΜΕ τώρα:

Ἡ Μόσχα ἐπιδιώκει νά ξανακάνῃ τήν Ἑλλάδα στρατηγικό σύμμαχο

Τέρμα τα γκάζια από τους Ρώσσους για επενδύσεις

Τις προθέσεις των Ρώσσων να αναδείξουν την Ελλάδα σε νέο εταίρο τους στη ΝΑ Ευρώπη μαρτυρούν οι μη δεσμευτικές προσφορές τους στον διαγωνισμό για την αποκρατικοποίηση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Εθνους της Κυριακής», το συνολικό ποσό που προσφέρουν ανέρχεται στα 2,7 δισ. ευρώ, ενδεικτικό του θερμού ενδιαφέροντός τους

Στρατηγικό της σύμμαχο επιδιώκει να κάνει εκ νέου την Ελλάδα η Μόσχα στα σχέδιά της για είσοδο στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Το γεωπολιτικό ενδιαφέρον των Ρώσσων εκδηλώνεται μέσα από τη συμμετοχή εταιρειών-κολοσσών στις εν εξελίξει αλλά και στις επικείμενες αποκρατικοποιήσεις ελληνικών επιχειρήσεων. Επιστρέφουν έξι χρόνια μετά την πρώτη χείρα συμμαχίας που είχαν τείνει με τη Συνέχεια

Εὐρασιατική Ἕνωσις!!!

Ἡ πρώην Σοβιετική Ἕνωσις μεταμορφώνεται σέ Εὐρασιατική καί μπαίνει ξανά στό γεωπολιτικό παιχνίδι τῆς περιοχῆς. Σιγά σιγά ξεκαθαρίζει τό τοπίο. 

Εἶναι ἡλίου φαεινότερον γιατί ἦρθε ὁ σοσιαλήσταρχος GAP στήν Ἑλλάδα καί τί συμφέροντα ἐξυπηρετοῦσε. 

Τό τραῖνο τό χάσαμε. Εἴμαστε πολύ μικροί γιά νά σηκώσουμε τό ἀνάστημά μας καί ὅπως ὅλα δείχνουν θά παραμείνουμε «μικροί» ἄν δέν ἐξαφανιστοῦμε, τελείως, γιά πολλούς καί διάφορους λόγους….Τούς ἔχουμε ἀναλύσει, ἄλλωστε σέ ἄλλα κείμενα…….. Συνέχεια

Ὁ ἐσωτερικός γεωπολιτικός πόλεμος στήν ΕΕ κατά τῆς Ελλάδος καί οἱ αἰτίες

Τα χαρακτηριστικά ενός άτυπου πολέμου κτυπημάτων «κάτω από τη μέση» κατά της χώρας μας αρχίζουν να παρουσιάζουν οι χειρισμοί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε διάφορα κρίσιμα θέματα. Ενός πολέμου που – αν και μοιάζει έντονα με μάχη οπισθοφυλακής – αποσκοπεί στην απαξίωση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας και των αδιαμφισβήτητων πλεονεκτημάτων που αυτή παρέχει. Η εκτίμηση μπορεί να φαίνεται υπερβολική όμως μία σειρά από γεγονότα που έλαβαν χώρα πρόσφατα συνιστούν ισχυρές ενδείξεις οι οποίες θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη από την ελληνική κυβέρνηση.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα στη σειρά είναι η Cosco.
Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012, παρουσία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ανακοινώθηκε μία εξαιρετικά σημαντική συμφωνία μεταξύ του αμερικανικού γίγαντα της πληροφορικής (και όχι μόνο) Συνέχεια