Ὁ τοῖχος.

Όλοι στον τοίχο. Πίσω από αυτόν, πάνω σ’ αυτόν αλλά οι περισσότεροι μπροστά από αυτόν. Στημένοι και έτοιμοι για τον τελικό ήχο που θα κάνει εμάς να σωπάσουμε και τους απέναντι να γελούν. Το μόνο που μάς έμεινε είναι ακόμη αυτό που κρύβει ο κάθε Ελεύθερος άνθρωπος στο κεφάλι του και αυτό που μπορεί να βγάλει από το στόμα του άλλοτε ευθαρσώς και άλλοτε συνειδητά. Το τέλος και για τους δύο θα είναι το ίδιο: Στον Τοίχο. Αλλά σημασία δεν έχει η κατάληξη των σκέψεων, των λόγων και των επιλογών μας αλλά μόνο η στιγμή και η απόφαση της επιλογής μας.  Συνέχεια

Παρθενογενέσεις καὶ παρθενογραφίες.

Ξέρετε τί θά μποροῦσε πράγματι νά μέ διασκεδάσῃ ἄνευ ὁρίων; Ἕνα πρᾶγμα…
Θυμᾶστε τό ’89 τήν κυβέρνησι καθάρσεως, πού τελικῶς καθάρησε λίγα ἀκόμη ἐκατομμύρια ἀπό τό πορτοφόλι μας; Ἔ, τότε εἴχαμε τὴν περίφημο συνεργασία ἀριστερᾶς δεξιᾶς. Διότι, γιὰ νὰ λέμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, ἀριστερὰ καὶ δεξιά, ἤ τοὐλάχιστον αὐτοῦ τοῦ τύπου ἡ δεξιά, σὰν τὴν ΝΔούλα, οὐδέποτε ἦταν ἐχθρὸς τῆς ἀριστερᾶς. Καὶ τὸ ἀνάποδον. Ὁ πραγματικὸς ἐχθρὸς τῆς ἀριστερᾶς εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἀριστερά!!!
Ὤ, ναί… Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικότης.
Θυμηθεῖτε τὸ μένος, μὲ τὸ ὁποῖον ἡ Ἀλέκα ἀπαντοῦσε στὶς προσκλήσεις-προκλήσεις Τσίπρα. Παρατηρεῖστε τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον ἀντιμετωπίζουν οἱ ἐργατοπατέρες τοῦ ΠΑΜΕ τοὺς ἐργατοπατέρες τοῦ ΣΥΡΙΖΑ…. Συνέχεια