Ἤμουν παιδάκι 10 χρόνων ὅταν ἔφτασαν στὴν περιοχή μας οἱ πρῶτοι(;) Πόντιοι ἀπὸ τὴν Ἕνωση Σοβιετικῶν Σοσιαλιστκῶν Δημοκρατιῶν…
Μιὰ οἰκογένεια στὴν ἀρχή. Πολύτεκνη, σιωπηλή, σκυθρωπὴ οἰκογένεια ποὺ ἐκύτταζε τὴν δουλειά της.
Ὁ πατέρας μαραγκὸς (ἀπὸ τοὺς ἐξαιρετικούς) ἄνοιξε ἀμέσως ἕνα ξυλουργεῖο ὅπου ἐργάζονταν ὅλοι. Ἡ μητέρα, μία χλωμὴ ξανθιὰ κυρία, ποὺ κύτταζε κάτω καὶ περπατοῦσε πάντα βιαστικά.
Τὰ παιδιά…Ἒ αὐτὰ ἤταν χαρὰ θεοῦ. Χαβαλεδιάρικα δυνατὰ παιδιὰ μέσα στὸ γέλιο καὶ τὸ παιγνίδι.
Ἔπαιζαν ὦρες ἀτελείωτες καὶ μαζεύονταν στὸ σπίτι μετὰ τὸ σούρουπο.
Ὑπῆρχε καὶ μία γιαγιά, τὸ Head office θὰ λέγαμε σήμερα, ἡ κυρὰ Πολυξένη, ἡ μόνη ποὺ ὁμιλοῦσε ἄψογα Ἑλληνικὰ καὶ ἡ ὁποία συντόνιζε τὰ πάντα στὸ διώροφόο, ποὺ (οἱ Πόντιοι) εἴχαν κτίσει μὲ τὰ χέρια τους καὶ μὲ τὴν βοήθεια ὅλων τῶν ἄλλων Ποντίων τῆς περιοχῆς… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Δ.Δ.
Κάτι σὰν (θερινός) ἐπίλογος…
Ὅλοι (ἐμεῖς) οἱ Ἑλληνόψυχοι, ἀλλὰ καὶ οἱ «ἄλλοι» -ἔδω ποὺ τὰ λέμε- κάθε καλοκαίρι ἀναβαπτιζόμαστε, στὴν ἁγνότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ τοπίου, τῆς Θαλάσσας, τοῦ Βουνοῦ καὶ τοῦ Κάμπου (ποὺ λέει ὁ λόγος)…
Κάτι, σ’ αὐτές τις ἔρμες κυτταρικὲς μας μνῆμες (χημικὲς κατὰ τὸ μᾶλλον, ψυχικὲς κατὰ τὸ ἦττον) μεταφυσικὲς ἐν γένει, μᾶς ὠθεῖ σχεδόν, βίαια στην ἀπομάκρυνσί μας ἀπὸ τὸ κλιματιζόμενον ἄστυ.
Ἐντάξει…Εἶναι καὶ ἡ ἐκπεμπομένη δυσωδία ἀπὸ τὴν λυματολάσπη στὶς οἰκολογικὲς χωματερὲς τῶν Ἄνω Λιοσίων, ἡ διαφεύγουσα ὀσμὴ τῶν ἀερίων ὑδρογονανθράκων ἀπὸ τὰ (κατά)πράσινα διϋλιστήρια τοῦ Ἀσπροπύργου, τῆς Ἐλευσῖνος καὶ τῆς Κορίνθου, οἱ «γείτονες» ἀπὸ τὸ καφρικιστάν που «πιάνουν» τὸ παλαιὸ πλατύσκαλο ἀπέναντι καὶ ζουζουνίζουν σάν τις σφῆγκες γύρω ἀπ’ τὸ αἷμα τοῦ λαθραία σφαγμένου σκύλου…Τὰ (γαμημένα) κουνούπια… Ὁ ἀριστερὸς βλᾶκας μὲ τὸ μπουζούκι, ἀπέναντι στὸν δεύτερο, ἡ «call me baby» στὸ ῥετιρὲ μὲ τὰ πασούμια νὰ κτυποῦν κάθε φορά ποὺ τραγουδᾶ τὸ κινητὸ της… Συνέχεια
Τὸ …Χρυσὸ Ἀριστοτέλη!!!
Ἔφυγε ὁ Κριαράς, δὲν θὰ τὸν ἀφήσουμε ὅμως ἄκριτον.
«τιμήθηκε ἀπὸ τὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μὲ τὴν ἀνώτατη τιμητική του διάκριση, τὸ Χρυσὸ Ἀριστοτέλη»
Αὐτὸ «τὸ χρυσὸ Ἀριστοτέλη», τί γένους εἶναι;
Ἀρσενικοῦ ἢ οὐδετέρου;
Ἔργο του Κριαρᾶ αὐτὴ ἡ ἁπλοποίησις. Συνέχεια
Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς …ἀγαπημένους μας εἰσβολεῖς.
(Δὲν ὑπάρχουν νόμιμοι παλινοστοῦντες ἢ μετανάστες στὴν Ἑλλάδα. Ὑπάρχουν μόνον παράνομα ἑλληνοποιημένοι λαθροεισβολεῖς, σὲ ποσοστὸ 99%…
Ζητῶ συγγνώμη ἀπὸ τὸ ὑπόλοιπον 1%…
…ἐὰν ὑπάρχῃ!!!)
Πρὶν ξεκινήσω νὰ γράφω γιὰ τὸ ζήτημα τῶν μεταναστῶν στὴν Ἑλλάδα, σᾶς ἐνημερώνω πὼς ἔχω ἐργασθεῖ στὴν Ἀφρικὴ (οἱ βίζες στὰ διαβατήριά μου τὸ ἀποδεικνύουν) καὶ γνωρίζω, ἀπὸ πρῶτο χέρι, τὶς ἰδιαιτερότητες τῆς μαύρης Ἠπείρου, ἀλλὰ καὶ τῶν κοινωνιῶν της…
Ἐνίοτε δέ, ἔχω γίνει ἀποδέκτης καὶ μάρτυς τῆς φιλοξενίας καὶ τῆς εὐγενοῦς συμπεριφορᾶς τῶν ἀρχῶν καὶ τῶν κατοίκων, πολλῶν ἀπὸ τὶς χῶρες ποὺ πρὸ ἀνέφερα. Συνέχεια
Ποιό καλό κορίτσι, γνωστῆς οἰκογενείας, θά πάη στήν συνάντησιν τῆς Bilderberg;
Ἡ γυναίκα μὲ τὰ τεράστια φρύδια, στὴν ἐτησία συνεύρεσι τῆς λέσχης βίδελβερτ…
Ἡ γυναῖκα πού, ἂν τί γιὰ καθαρὸ νερὸ δίδει στοὺς νέγρους τῆς Ἀφρικῆς ἀναλγητικὰ ἀπὸ τὶς φαρμακοποθῆκες τοῦ Γάλλου συζύγου της…
Ἡ γυναῖκα ποὺ μαζεύει τὰ φράγκα σας, γιὰ τοὺς ἀράπηδες καὶ τὰ κάνει μασοῦρι στὴν Ἐλβετία….
Πάει νὰ συνευρεθῇ μὲ τὰ ἄλλα φρικιὰ τῆς λέσχης τῶν τεράτων…
(Ἄλλως τὲ δὲν εἶναι τυχαία τὰ τερατώδη φρύδια της…!). Συνέχεια