Ἡ ἄλλη ὄψις τῆς Ἁλώσεως

Περὶ Ἁλώσεως τὸ ἀνάγνωσμα…

Ὑπάρχει ἔνα βιβλίο…
Ἕνα βιβλίο ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1454 στὴν Βρεταννία ἀπὸ τὸν I.M. Neale κι ἐμεταφράσθη ἀπὸ τὸν Χ.Α. Παρμενίδου.
(Ἀντίγραφον τοῦ βιβλίου, σὲ νεωτέρα ἔκδοσιν καὶ μετάφρασιν ἐδῶ)

Συνέχεια

Ὁ χειρότερος μαζικὸς φονεὺς λαῶν…

Βρεταννία. Ὁ χειρότερος μαζικὸς φονεὺς τῶν λαῶν…

Ὁ χειρότερος μαζικὸς φονεὺς λαῶν...2
Κεφάλαιον Αὐστραλία…

«Ἔθαβαν τὰ παιδιὰ ὄρθια, μέχρι τὸν λαιμό
καὶ μετὰ κλωτσοῦσαν τὰ κεφάλια τους.
Νικητὴς αὐτὸς ποὺ ἀποσποῦσε τὸ κεφάλι ἀπὸ τὸ σῶμα…» Συνέχεια

Κρήτη, νησί μου…

Τὸ καλοκαῖρι τοῦ 1945, ὁ Νῖκος Καζαντζάκης περιοδεύει στὴν Κρήτη ὡς μέλος τῆς κυβερνητικῆς Ἐπιτροπῆς Διαπιστώσεως Γερμανικῶν Ὠμοτήτων.

Τοῦ Νίκου Καζαντζάκη

     Σοβαρὸ εἶναι τὸ πρόσωπο τῆς Κρήτης, πολυβασανισμένο. Μαδάρες γυμνές, τραχειές, ἀγέλαστες. Κυττάζεις ἀπὸ τὸ ἀεροπλάνο τὴν Κρήτη ν΄ ἁπλώνεται στὴν θάλασσα καὶ νοιώθεις πὼς ἀληθινὰ τὸ νησὶ ἐτοῦτο εἶναι γιοφύρι ἀνάμεσα σὲ τρεῖς ἠπείρους. Σημαδεμένο κι΄ ἀπ΄ τὶς τρεῖς τοῦτες μεγάλες Μοῖρες. Γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Εὐρώπη πήδησε κι΄ ἔκτισε φωλιὰ στὴν Κρήτη τὸ πεινασμένο ἀρπακτικὸ πουλὶ ποὺ τὸ λέμε πνεῦμα. Ἄπλωσε τὶς φτεροῦγες του στὸ Κρητικὸ χῶμα καὶ γέννησε τὸν μυστηριώδη, βουβὸ ἀκόμη, ὅλο ζωή, χάρη, κίνηση καὶ λαμπρότητα Κρητικὸ πολιτισμό. Συνέχεια

Νὰ θυμηθῶ ὅλα αὐτὰ ποὺ θέλουν νὰ ξεχάσω…

Νὰ θυμηθῶ ὅλα αὐτὰ ποὺ θέλουν νὰ ξεχάσω...

Ἡμέρα μνήμης σήμερα …
γιὰ ὅλους μας…
γιατὶ ὅλων οἱ καταγωγὲς ῥιζώνουν ἐκεῖ…
ἐκεῖ, Συνέχεια

Ἡ ἐκτέλεσις στὸ Βαλτεσινῖκο

Ἡ ἐκτέλεσις στὸ Βαλτεσινῖκο

2 Μαΐου 1944.
Ἐκτέλεσις 18 Ἀθῴων Ἑλλήνων στὸ Βαλτεσινῖκο Ἀρκαδίας Συνέχεια

Λευκὴ Τρομοκρατία. Ἐναντίον ἐνόχων ἐγκληματιῶν ἤ ἀθῴων ἀγωνιστῶν;

Ὅπως γιὰ τὰ περισσότερα γεγονότα τῆς δεκαετίας 1940-49 ὑπάρχουν δύο, ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες καταγραφές, γιὰ τὴν καταδίωξη τῶν μελῶν τοῦ  ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ, ἔτσι ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ γιὰ τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια τῶν γεγονότων τῆς περιόδου 1945-46, ποὺ πέρασε στὴν Ἱστορία μὲ τὸ ὄνομα «Λευκὴ Τρομοκρατία».

Ἐγώ, μὲ τὴν δική μου ἔρευνα, ἔχω καταλήξει στὴν ἄποψη τοῦ ὅτι τοὐλάχιστον στὴν Πελοπόννησο, στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία, τὰ θύματα ἦσαν ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ αὐτουργοὶ ἐγκλημάτων κατὰ τὴν περίοδο τῆς ΕΑΜοκρατιάς καὶ τῆς «Κοκκίνου Τρομοκρατίας» τοῦ 1943-44 καὶ ὄχι ἁπλᾶ καὶ ἀθῴα μέλη τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.
Συνέχεια