Καὶ τὰ τραγούδια λόγια εἶναι, τὰ λὲν’ οἱ πικραμένοι…

 

Ὄλυμπος 1900, ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τοῦ LIFE, © Time Inc

 «Μὴ μὲ μαλλώνεις Κίσσαβε, κονιαροπατημένε·

ἐγώ ‘μαι ὁ γέρο – Ἔλυμπος στὸν κόσμο ξακουσμένος…» 1*

     Στὸ περίφημο Κλέφτικο τραγοῦδι, ποῦ μαλλώνει ὁ Ὄλυμπος μὲ τὸν Κίσσαβο, καυχιέται ὁ Ὄλυμπος γιὰ τὶς καινούργιες δόξες του, τὶς Κλέφτικες, καὶ καταφρονεῖ τὸν Κίσσαβο τὸν κονιαροπατημένο· δὲν βλέπουμε ὅμως τοῦ Κισσάβου τὴν κατηγορία, καὶ μοναχὰ τοῦ Ὀλύμπου τὴν ἀπολογία μᾶς παραδίνει.  Δὲν ἔχουμε λοιπὸν ἕνα συνέρισμα μὲ ἴσα τὰ ὅπλα, γιὰ τὸ ποιό βουνὸ ἔχει τὴν πιὸ μεγάλη δόξα γιὰ τὶς Κλεφτουριές. Ὁ καυγᾶς ποὺ περιγράφει ὁ ποιητὴς εἶναι καὶ καυγᾶς παραστατικὸς ἑνὸς φυσικοῦ φαινομένου, μία μυθοπλαστικὴ προσωποποιΐα, σὰν τὶς ἀνάλογες ἀρχαῖες ἑλληνικές. Ὁ ποιητὴς ἐξηγάει τῆς φύσης τὸ φαινόμενο μὲ νοῦ ποιητικό. Τέτοια τραγούδια ἔχει πολλὰ ἡ δημοτική μας ποίηση. Συνέχεια

Τὸ Βυζαντινὸ κάστρο Ἐμπύθιον στὸν Ἔβρο…

     Τὸ κάστρο τοῦ Πυθίου ἢ κατὰ τοὺς Βυζαντινοὺς «Ἐμπύθιον», εἶναι κτισμένο στὴν ἀπόληξη τῆς ὀροσειρᾶς τῆς ἀνατολικῆς Ροδόπης, πρὸς τὴν παραποτάμια πεδιάδα τοῦ Ἔβρου ποταμοῦ. Βρίσκεται στὸν σύγχρονο οἰκισμὸ τοῦ Πυθίου, σὲ ἀπόσταση 15 χλμ. βόρεια ἀπὸ τὸ Διδυμότειχο.  Χτίστηκε στὶς ἀρχὲς τοῦ 14ου αἰῶνος μ.Χ. ἀπὸ τὸν Ἰωάννη ΣΤ’ Καντακουζηνό καὶ ἀποτέλεσε τὸ προσωπικό του ἀπόρθητο καταφύγιο στὶς ἐμφύλιες διαμάχες τῆς αὐτοκρατορίας. «Ἦν γάρ κρατερώτατον τὸ φρούριον ἐκ τῶν τοιχῶν τῆς κατασκευῆς» ἀνέφερε χαρακτηριστικά. Συνέχεια

Μία πόλις κάτω ἀπὸ τὴν πόλιν…

Μια πόλη κάτω απο την πόλη…
Όταν τα αρχαία συνυπάρχουν με τα σύγχρονα κτίρια

  …Θα έλεγε κανείς πως είναι μια σχέση μίσους. Μια σχέση αιώνων και ένα αέναο ερώτημα ψάχνει την απάντηση του. Αρχαία ή εξέλιξη; Πολιτισμός ή τσιμεντοποίηση;  Φυσικά την απάντηση δεν θα μας την δώσει το Κ.Α.Σ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) και αυτό, γιατί οι άνθρωποι που το απαρτίζουν έχουν αποδείξει τα τελευταία χρόνια,  πως λειτουργούν  με γνώμονα τα επιχειρηματικά συμφέροντα  και όχι με την στοργική αγάπη που θα επεδείκνυε η μάνα προς τα παιδιά της… Είναι άπειρες οι περιπτώσεις που δεν σώθηκε απολύτως τίποτα ή σχεδόν τίποτα, αφήνοντας ένα λείψανο να στέκει έρημο μέσα σε μία προθήκη ΜΕΤΡΟ, Σουπερ Μάρκετ, καταστήματος και πολλές φορές να εκτίει την παλιά διδακτική τιμωρία του δημοτικού μας σχολείου, στον τοίχο, στην γωνία και με γυρισμένη την πλάτη, περιμένουν μάταια μια κλεφτή ματιά μήπως και ο βελοφόρος έρωτας αναθερμάνει την χαμένη μας σχέση με τον πολιτισμό…

Συνέχεια

Ὁ Ὄλυμπος τοῦ Μελετζῆ…

Ο Σπύρος Μελετζής στην κορυφή του Μύτικα. Αύγουστος 1948.

     Η αγάπη του Σπύρου Μελετζή για τον Όλυμπο είναι γνωστή: όχι μόνο από το 1948 μέχρι το 1993 (σε ηλικία 87 ετών!..) έχει ανέβει στην κατοικία των θεών δεκαέξι φορές, όχι μόνο έχει τραβήξει αναρίθμητες φωτογραφίες κάθε γωνιάς και κάθε πλευράς του υψηλότερου βουνού της Ελλάδας και του έχει αφιερώσει ειδικό φωτογραφικό λεύκωμα, αλλά επίσης, εμπνεόμενος από τις ομορφιές και από το τι συμβολίζει, τόσο στον αρχαιοελληνικό όσο και στον νεοελληνικό κόσμο, έχει γράψει, ως πληθωρική καλλιτεχνική φύση, και πολλά ποιήματα εκ των οποίων -δυστυχώς- ελάχιστα έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Συνέχεια

Πάρκο ἐθνικῆς συμφιλιώσεως…

Γράμμος, στὸ  Πάρκο Ἐθνικῆς συμφιλιώσεως.
Ὅσο διαφορετικοὶ καὶ νὰ εἴμαστε, ἀπὸ τὸ ἴδιο λουλούδι τρεφόμεθα. 
Συνέχεια

Λευκάτας. Ὁ βράχος τοῦ ἀνεκπληρώτου ἔρωτος.

Τὸ νότιότερο ἄκρο τῆς Νήσου Λευκάδος.
Τεράστιος κι ἐπιβλητικὸς δεσπόζει μέσα στὸ πέλαγος, σὰν γίγας ἄλλων ἐποχῶν.
Ἀπὸ τὰ ὀμορφότερα μέρη τοῦ Νησιοῦ.

Αὐτὸ ποὺ τὸν κάνει ὅμως νὰ ξεχωρίζῃ δὲν εἶναι τὸ ἀπαράμιλλο φυσικό του κάλλος, ἀλλὰ τὸ μυστήριο καὶ οἱ ἱστορίες ποὺ κρύβει.
Στὸν βράχο αὐτὸν ὑπάρχει ἕνας φάρος σήμερα. Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖον ὑπῆρχε στὴν ἀρχαιότητα ναὸς τοῦ Ἀπόλλωνος.
Συνέχεια