Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Ἡ ἐπιλογή μας νὰ δοῦμε τὸν κόσμο μας μὲ σεβασμό, ἤ ὄχι, εἶναι κάτι ποὺ ξεκινᾶ καὶ τελειώνει ἀπὸ ἐμᾶς καὶ καταλήγει σὲ ἐμᾶς. Παραμένοντας μέρος αὐτοῦ τοῦ κόσμου κι ἐμεῖς, ὅπως φυσικὰ καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι γύρω μας, καθὼς ἐπίσης καὶ κάθε μικρό, σημαντικὸ ἢ ἀσήμαντο δημιούργημα αὐτοῦ τοῦ κόσμου, συν-λειτουργοῦμε ἅπαντες πρὸς μίαν … Συνέχεια
Ὅσο ἐμεῖς σκύβουμε, διαρκῶς καὶ περισσότερο, τόσο περισσότερο οἱ μπότες τῶν δυναστῶν μας θὰ μᾶς συνθλίβουν. Ὅσο ἐμεῖς προσαρμοζόμεθα σὲ νέα, διαρκῶς στενότερα, ὅρια, τόσο αὐτὰ διαρκῶς θὰ στενεύουν. Κι ὅσο ἐμεῖς σιωποῦμε ἀπὸ φόβο, τόσο αὐτὸς ὁ φόβος θὰ πολλαπλασιάζεται μὲ ὅλους τοὺς τρόπους.
Δυστυχία μας ἐὰν ἀναμένουμε ὅλες τὶς παγκόσμιες ἑορτὲς γιὰ νὰ θυμηθοῦμε κάτι, ποὺ ὀφείλαμε κάθε στιγμὴ νὰ ἔχουμε ζωντανὸ στὴν ζωή μας. Δυστυχία μας ἐὰν ἀπαιτεῖται νὰ …προγραμματιζόμεθα γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ἑορτάσουμε τὰ αὐτονόητα. Ἡμέρα παιδιοῦ, μητέρας, πατέρα, λουλουδιοῦ, χαλβᾶ, τραπεζίτου…
Ἢ νὰ πολεμήσουμε ἢ νὰ προσκυνήσουμε.
Ἡ ἀναζήτησις Ἐλευθέρων Ἀνθρώπων εἶναι μία ἐνστικτώδης κίνησις ποὺ ἐπαναλαμβάνει κάθε συνάνθρωπός μας, ὅπου κι ἐὰν εὑρίσκεται. Ἴσως νὰ διαβιῇ, νὰ συναναστρέφεται καὶ νὰ ἐργάζεται σὲ ὅλην τὴν ζωή του, ὁ κάθε ἄνθρωπος, μὲ προσκυνημένους, ἀλλὰ ὅταν κι ὅποτε θὰ συναντήση κάποιους Ἐλευθέρους, τοὺς πλησιάζει μὲ τρόπο τέτοιον, ὥστὲ νὰ μπορέσῃ νὰ γευθῇ κάτι ἀπὸ … Συνέχεια
Στὴν ζωὴ ὅλων μας ἔρχεται ἡ στιγμὴ ποὺ καταλαβαίνουμε ὅτι τὸ φωτοστέφανο τῆς ἀποδοχῆς, ποὺ οἱ ἄνθρωποι τοποθετοῦν ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας, εὔκολα μπορεῖ νὰ μεταστραφῇ σὲ θηλιὰ τῆς ἐπικρίσεως καὶ τότε, αὐτὸ
