Κύπρος, 1η Ἀπριλίου 1955.

Κύπρος, 1η Ἀπριλίου 1955.του Κωνσταντίνου Χολέβα,
Πολιτικού Επιστήμονος

Εκείνος ο Απρίλης του 1955 ήταν διαφορετικός από τους άλλους για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Μετά από αιώνες δουλείας σε Φραγκογάλλους, Βενετούς, Τούρκους και Άγγλους τα νιάτα της Κύπρου πήραν στα χέρια τους την τύχη του νησιού. Η Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών, η ΕΟΚΑ όπως έγινε γνωστή, άρχισε την ένοπλη δράση της την 1η Απριλίου 1955. Με πολιτικό αρχηγό τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ΄ και στρατιωτικό ηγέτη τον Κύπριο αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, λίγοι αλλά αποφασισμένοι νέοι αποφάσισαν να αρχίσουν τον αγώνα με κάθε μέσο για την εκδίωξη της βρετανικής αποικιοκρατίας και την Ένωση της Κύπρου με τη Μητέρα Ελλάδα. Η πρώτη προκήρυξη τα έλεγε όλα μέσα σε λίγες λέξεις:

Συνέχεια

Δὲν ἀστειεύται μὲ τὶς ἀπειλές του ὁ Ἐρντογὰν

Μετὰ τὸν πρώην πρωθυπουργὸ Κωνσταντῖνο Σημίτη, τὸν πρώην ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιᾶ, μὲ πρόσφατο ἄρθρο του καὶ ὁ Μίκης Θεοδωράκης περιγράφει γιατί ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Κύπρος πρέπει νὰ δεχτοῦν τοὺς ἐκβιασμοὺς τῆς Τουρκίας γιὰ συνδιαχείρηση τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου σὲ Αἰγαῖο καὶ Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, ἔτσι ὥστε νὰ ἀποφύγουμε τὸν πόλεμο. Τὴν ἰδίαν μὲ ἐκείνους ἄποψη ἔχουν καὶ πολλοὶ ἄλλοι Ἕλληνες πολιτικοὶ ἀλλὰ καὶ πολῖτες.

Ξεκάθαρα, μονάχα ἕνας παράφρων ἐπιθυμεῖ ἕναν πόλεμο, ἀλλὰ καὶ ἕνας ἀφελὴς πιστεύει ὅτι θὰ τὸν ἀποφύγη δωρίζοντας στοὺς Τούρκους καὶ τὸ μισὸ σπίτι του.
Συνέχεια

Ἕνωσις Δωδεκανήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα!

Ἡ Ἔνωσις τῆς Δωδεκανήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα τιμᾶται στὶς 17 Μαρτίου ἑκάστου ἔτους. 
Σήμερα ὅμως, 13 Σεπτεμβρίου, τιμᾶται ἡ ἔνωσις τῆς Μεγίστης (Καστελλόριζον) μὲ τὴν Ἑλλάδα! Τιμᾶται δῆλα δὴ ἡ ἔπαρσις τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὴν Μεγίστη, στὶς 13  Σεπτεμβρίου 1943, ἀπὸ τὸν Μπαλτατζή, πλοίαρχο τοῦ ἀντιτορπιλικοῦ μας «Κουντουριώτης».
69 χρόνια δῆλα δή ἀπὸ τὴν πρώτη ἔπαρσιν τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὰ Δωδεκάνησα! 

Συνέχεια

Ἡ Ἑλλὰς μετὰ ἀπὸ τὴν συνθήκη τοῦ Λονδίνου

Αφίσα εποχής

«…Το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας πήρε σάρκα και οστά το 1878, με την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, μετά την λήξη του ρωσσοτουρκικού Πολέμου. Με βάση την Συνθήκη αυτή, η Βουλγαρία πήρε όλη την Μακεδονία, πλην της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, και τμήμα της Ανατολικής Θράκης. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε στην Ρωσσία το κίνημα του Πανσλαυισμού, σύμφωνα με το οποίο η Ρωσσία έπρεπε να είναι η προστάτιδα χώρα όλων των σλαυοφώνων πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…» Συνέχεια

Γιατί οἱ Τοῦρκοι σημαδεύουν τά σπίτια τῶν Ἑλλήνων στήν Κωνσταντινούπολιν;

Τι ετοιμάζουν οι τούρκοι  και «σημαδεύουν με κόκκινους σταυρούς» τα σπίτια των Ελλήνων της Πόλεως;

Έρχεται νέο πογκρόμ στην Πόλη;

Μία αττό τις ττιο εφιαλτικές ημέρες για τον Ελληνισμό της Κωνσταντινουπόλεως «ζωντανεύει» σήμερα, με την επέτειο των πενήντα εννέα χρόνων οπό το πογκρόμ της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955.
Ήταν τότε που τούρκοι εθνικιστές κατέστρεψαν, λεηλάτησαν και βεβήλωσαν τα σπίτια, τους ναούς, τα σχολεία των Ελλήνων της Πόλεως. Και άφησαν πίσω τους καμένα όνειρα, κατεστραμμένες ελπίδες και 100.000 Έλληνες χριστιανούς να ρωτούν «γιατί τόσο μίσος»; Συνέχεια

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Η απελευθέρωση της Β. Ηπείρου

Η μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης φάνηκε να φτάνει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1912, όταν ο ελληνικός στρατός ελευθέρωσε την Κορυτσά. Οι Χιμαριώτες υπό τον Σπυρομήλιο είχαν ήδη κερδίσει με επανάσταση την ανεξαρτησία τους. Μέσα σε τρεις μήνες (Μάρτιος 1913) ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία.
Ήταν η πρώτη φορά ύστερα από πέντε αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν ξανά στην αγκαλιά της πατρίδας και ένας άκρατος ενθουσιασμός επικρατούσε παντού. Γάλλος δημοσιογράφος που παρακολούθησε την υποδοχή του διαδόχου Γεωργίου από τους Βορειοηπειρώτες γράφει: «Επί τρία τέταρτα της ώρας μια απερίγραπτη παρέλαση χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι επευφημούν τον πρίγκιπα, ψάλλουν πατριωτικούς ύμνους, κουνούν ζωηρά βενετσιάνικα φαναράκια, σημαίες, μαντίλια, καπέλα, υψώνουν τα χέρια και υποκλίνονται… Επίσης πολυάριθμα είναι τα κόκκινα μουσουλμανικά φέσια. Οι φεσοφόροι αυτοί συμμετέχουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κραυγάζοντας «Ζήτω ο Διάδοχος! Ζήτω ο Βασιλεύς Συνέχεια