Ῥωσσόφιλοι καὶ δυτικόφιλοι

Δὲν ἠγάπα τοὺς Ἄγγλους ὁ Κυβερνήτης [Καποδίστριας], οὖς ἐθεώρει ἀσπόνδους ἐχθροὺς τῆς Ἑλλάδος. «Βλέπεις τούτους μέ τές κόκκινες βελάδες;» εἶπε μοῖ πότε, «εἶναι Τοῦρκοι».* Συνέχεια

Χαχολοκρατικὴ δημοκρατία

Λόγῳ τῆς σημερινῆς ἐπετείου τῆς δολοφονίας τοῦ Καποδίστρια, μοὺ ἐζήτησε φίλος νὰ σχολιάσω (σὲ δική μου δημοσίευσι), ὅπου μεταξὺ τῶν ἄλλων ὁ Καποδίστριας ἀναφέρεται σὰν μὴ δημοκρατικός, σχεδὸν ἀπολυταρχικός, ὁ ὁποῖος κατήργησε στὴν οὐσία τὸ Σύνταγμα τῆς Τροιζηνίας καὶ τὰ τοιαῦτα…. Συνέχεια

Δολοφονία Jorge Eliecer Gaitan, Φιντὲλ καὶ CIA!!!

Ποιός ἐδολοφόνησε τόν Jorge Eliecer Gaitan

τὸ σημεῖον δολοφονίας τοῦ Gaitan

 

Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1948, λίγο μετὰ τὸ μεσημέρι, ὁ χαρισματικὸς πολιτικὸς Jorge Eliecer Gaitan ἐπυροβολήθη θανασίμως στὸ πεζοδρόμιο, ἔξω ἀπὸ τὸ γραφεῖο του, στὸ Carrera Septima, κοντὰ στὸ Jimenez. Συνέχεια

Δολοφόνοι τοῦ Καποδίστρια δὲν εἶναι οἱ Μαυρομιχαλαῖοι!!!

Δολοφόνοι τοῦ Καποδίστρια δὲν εἶναι οἱ Μαυρομιχαλαῖοι!!!

Κάτι ποὺ πολλὲς φορὲς μᾶς ἔχει προβληματίσει κι ἀφορᾶ σὲ γνωστὲς μεθοδεύσεις τοῦ συστήματος ἀπαιδείας, τῶν πραγματικῶν κρατούντων, τῶν παρασκηνίων ποὺ ἀφοροῦν στὴν ἐπανάστασιν τοῦ 1821, στὸ γιατί, ἀκόμη καὶ σήμερα, παραμένει ἑπτασφράγιστον μυστικὸ τὸ θέμα τῆς δίκης, μὲ ἐντολὴ …«Ἄγγλων» (!!!), στὸ τὶ ἀκριβῶς δὲν πρέπει νὰ μάθουμε καὶ στὸ γιατὶ «ἀποδιοπομπαῖοι τράγοι» ἦσαν οἱ Μαυρομιχαλαῖοι.
Οἱ Μαυρομιχαλαῖοι πάντως ἦσαν ἀθῷοι καὶ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ τὸ ξεχνᾶμε… Συνέχεια

Ὁ φιλήκοος τῶν ξένων εἶναι προδότης…

Ὁ φιλήκοος τῶν ξένων εἶναι προδότης...

Ἡ νίκη θὰ εἶναι δική μας,
ἂν βασιλεύσῃ εἰς τὴν καρδίαν μας
μόνον τὸ αἴσθημα τὸ ἑλληνικό. Συνέχεια

Κωνσταντῖνος Κριάρης

 

*Ο Κωνσταντίνος Κριάρης, εικόνα από το περιοδικό «Αττικόν Μουσείον» 1884

*Ο Κωνσταντίνος Κριάρης, εικόνα από το περιοδικό «Αττικόν Μουσείον» 1884

   «…Πριν πεθάνει όμως η μοίρα έπαιξε ένα ακόμα παιχνίδι με τον καπετάν Κριάρη. Ο Τούρκος Φούσκης Σελήμ Αγάς, προσεβλήθη από μια σοβαρή πάθηση των ματιών του. Έτσι όταν έμαθε ότι ο Κριάρης ζει στην Αθήνα ταξίδεψε και τον συνάντησε. Ο Κρητικός καπετάνιος τον φιλοξένησε στο σπίτι του μέχρι να θεραπευθεί. Ο Αντωνιάδης στον επικήδειό του θυμήθηκε αυτό το περιστατικό λέγοντας:

          «Τὸν ἐφιλοξένησεν εἰς τὸν πενιχρὸν αὐτοῦ οἶκον καὶ μέχρι δακρύων συγκινούμενοι, ἔβλεπον τῶν Ἀθηνῶν οἱ κάτοικοι, τοῦτον  τῶν μαχῶν τὸν ἥρωα ὁδηγούντα ὡς μικρὸν παιδίον ἐκ τῆς χειρὸς εἰς τὸ ὀφθαλμιατρεῖον ἐκεῖνον, ὅν ἀμειλίκτως ἄλλοτε ἤθελε φονεύσῃ ἄν εἰς μάχην τὸν ἀπήντα»….» Συνέχεια