Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα.  Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:

Βρὲς ἕνα παιδί…

Βρὲς ἕνα παιδί…

Ἕνα παιδὶ ποὺ καταλαβαίνει… Ἕνα παιδὶ ποὺ λάμπει… Ἕνα παιδὶ ποὺ ἔχει τὴν Φύσιν… Ἕνα παιδὶ ποὺ σὲ χρειάζεται… Καὶ δίδαξέ του ἦθος… Σεβασμὸ στὸ περιβάλλον καὶ στοὺς Νόμους τῆς Φύσεως… Βρὲς ἕνα ὁποιοδήποτε παιδί, ποὺ νὰ μὴν σὲ δένῃ κάποιο συναίσθημα μαζύ του, καὶ δίδαξέ του ἀνθρωπιά!!! Βρὲς ἕνα παιδὶ καὶ δεῖξε του τὸν … Συνέχεια

Καλημέρα μὲ ὅλα τὰ σημαντικά…

Καλημέρα μὲ ὅλα τὰ σημαντικά…

Καλημέρα!!! Μὲ Ἀγάπη, γιατὶ μόνον αὐτὴ σώζει!!! Μὲ Ὀμορφιά, γιατὶ μόνον αὐτὴ χαρίζει αἰσιοδοξία!!!

Ὥρα Ἀναστάσεως ἤ Ἐπαναστάσεως; (ἀναδημοσίευσις)

Ὥρα Ἀναστάσεως ἤ Ἐπαναστάσεως; (ἀναδημοσίευσις)

Ἕνα παλαιότερον κείμενον, ποὺ πιστεύω πὼς πρέπει συχνὰ πυκνὰ νὰ ἐπαναφέρω, διότι μᾶς δίδει ἀφορμὴ γιὰ ἐπὶ πλέον ἔρευνα καὶ προβληματισμούς. Δὲν θέλω νὰ χαλάσω τὸ ἑορταστικὸ τῶν ἡμερῶν κλίμα καὶ πρὸς τοῦτο δὲν θὰ ὑπάρξουν περισσότερα σχόλια. Μόνον ὑπενθύμισις… ἡμέρες ποὺ εἶναι…

Λαμπρὴ Λαμπρὴ νὰ ἔχουμε…

Λαμπρὴ Λαμπρὴ νὰ ἔχουμε…

Κι ἄς ξεφύγουμε ἐπὶ τέλους, ΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ, ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ ἑβραϊκὸ Πάσχα καὶ τὰ σχετικά του. Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἐτοῦτες τὶς ἡμέρες, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἑορτάζουμε μίαν Ἀνάστασιν. Ἄλλοτε τῆς Φύσεως, μέσα ἀπὸ τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Κόρης, ἄλλοτε τοῦ Διονύσου κι ἄλλοτε τοῦ Χριστοῦ. Τί σημασία ἔχει;

Ξεφεύγουμε ἀπὸ τὸ παρελθόν μας μόνον ἑστιάζοντας στὸ μέλλον μας

Ξεφεύγουμε ἀπὸ τὸ παρελθόν μας μόνον ἑστιάζοντας στὸ μέλλον μας

Ὅλοι μας καθημερινῶς στριφογυρίζουμε γύρω ἀπὸ τὶς φοβίες μας, τὰ λάθη μας καὶ τὶς ἐνοχές μας. Ἀνασφάλειες κατακλύζουν τὶς σκέψεις μας καὶ μᾶς ἐμποδίζουν νὰ ἰσχυροποιήσουμε καὶ νὰ στηρίξουμε τοὺς ἑαυτούς μας τόσο, ὅσο χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ μπορέσουμε νὰ ὑλοποιήσουμε μὲ ἀποφασιστικότητα εἰλημμένες ἀπὸ καιρὸ ἀποφάσεις μας. Καὶ ὑπάρχουν τόσα πολλὰ πράγματα ποὺ μποροῦμε … Συνέχεια