Οἰκογένειες σφαγιασθέντων τοῦ Δοξάτου
Τὸ μένος τῶν Βουλγάρων κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἐκφράσθηκε δύο φορὲς μὲ τὶς σφαγὲς τοῦ Δοξάτου. Ἡ πρώτη μὲ θύματα 650 ἀθώους Δοξατινοὺς (ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιά), ἔγινε τὴν 30η Ἰουνίου 1913.
Καταστάλαξε
ὁ ἀχὸς τοῦ πολέμου
καὶ ἦλθε ἡ ὥρα
τῆς θλιμμένης σιωπῆς
ποὺ ἀγωνιᾶ
Συνέχεια
Τὸ καλοκαῖρι τοῦ 1945, ὁ Νῖκος Καζαντζάκης περιοδεύει στὴν Κρήτη ὡς μέλος τῆς κυβερνητικῆς Ἐπιτροπῆς Διαπιστώσεως Γερμανικῶν Ὠμοτήτων.
Τοῦ Νίκου Καζαντζάκη
Σοβαρὸ εἶναι τὸ πρόσωπο τῆς Κρήτης, πολυβασανισμένο. Μαδάρες γυμνές, τραχειές, ἀγέλαστες. Κυττάζεις ἀπὸ τὸ ἀεροπλάνο τὴν Κρήτη ν΄ ἁπλώνεται στὴν θάλασσα καὶ νοιώθεις πὼς ἀληθινὰ τὸ νησὶ ἐτοῦτο εἶναι γιοφύρι ἀνάμεσα σὲ τρεῖς ἠπείρους. Σημαδεμένο κι΄ ἀπ΄ τὶς τρεῖς τοῦτες μεγάλες Μοῖρες. Γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Εὐρώπη πήδησε κι΄ ἔκτισε φωλιὰ στὴν Κρήτη τὸ πεινασμένο ἀρπακτικὸ πουλὶ ποὺ τὸ λέμε πνεῦμα. Ἄπλωσε τὶς φτεροῦγες του στὸ Κρητικὸ χῶμα καὶ γέννησε τὸν μυστηριώδη, βουβὸ ἀκόμη, ὅλο ζωή, χάρη, κίνηση καὶ λαμπρότητα Κρητικὸ πολιτισμό. Συνέχεια
Στὶς 27 Ἀπριλίου 1941, ξεκινᾶ ἡ γερμανικὴ κατοχὴ στὴν Ἀθήνα.
Στὴν φωτογραφία βλέπουμε τὴν εἴσοδο τοῦ γερμανικοῦ στρατηγείου ποὺ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Κατοχῆς στεγαζόταν στὸ ξενοδοχεῖο «Μεγάλη Βρεταννία».
«Μιὰ φούχτα χῶμα νὰ κρατῷ καὶ νὰ σωθῷ μ᾿ ἐκεῖνο…»
Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι, Σολωμός Διονύσιος, ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Β’, ΧΙΙΙ,6
Ἦταν 28 τοῦ Φεβρουαρίου τοῦ 1943. Κατοχὴ, πείνα καὶ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς νὰ θρηνῇ ἐπάνω στὸ φέρετρο τοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ.
Ἡ κηδεία τοῦ ποιητοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ, ποὺ ἔγινε στὸ Α΄ νεκροταφεῖο τῶν Ἀθηνῶν, ἐξελίσσεται σὲ μεγάλη ἀντικατοχικὴ ἐκδήλωση, μὲ τὴν συμμετοχὴ χιλιάδων κόσμου καὶ ὁ Ἄγγελος Σικελιανός, νὰ ἀπαγγέλῃ τὸ συγκλονιστικὸ
«Ἠχῆστε σάλπιγγες…» Συνέχεια
