Ὁ ἀρχαῖος Φάγρης…

Ἀττικοὶ μελανόμορφοι κρατῆρες ποὺ βρέθηκαν στὶς ἀνασκαφὲς τοῦ ἀρχαίου Φάγρητα.Ἔχουν ὑψος περίπου 0,50 μ. καὶ χρονολογοῦνται γύρω στὸν 6ο αἰ. π.Χ. (530-520 π.X.). Ἀντλοῦν τὴ θεματογραφία τους ἀπὸ τὴν Ἱλιάδα.

  Ὁ Φάγρης σύμφωνα μὲ τοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς, κυρίως τὸν Ἡρόδοτο καὶ τὸν Θουκυδίδη, εἶναι ἡ σπουδαιότερη πόλη ποὺ ἴδρυσαν οἱ Πίερες ὅταν στὰ μέσα τοῦ 7ου π.X. αἰώνα, πιεσμένοι ἀπὸ τοὺς Mακεδόνες, ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν σημερινὴ Πιερία.

Ἐπέστρεψαν στὴν παλιά τους πατρίδα, τὴ Θράκη καὶ ἐγκαταστάθηκαν ἀνάμεσα στὸν ποταμό Στρυμόνα, τὸ ὄρος Παγγαῖο καὶ τὴν θάλασσα, σὲ μία περιοχὴ ποὺ ἀπ’ αὐτοὺς ὀνομάστηκε Πιερία κοιλάδα. Συνέχεια

Ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι Ἕλληνες;

Ὅλοι οἱ Εὐρωπαιοι Ἕλληνες εἶναι καὶ μᾶς τὸ κρύβουν:

Τὸ 1857 στὸ Λονδίνο ἐξεδόθη τὸ βιβλίο τοῦ Ρ. Μόργκαν, στὸ ὁποῖο διαβάζουμε:

«Ἡ καταγωγὴ τοῦ Βρεταννικοῦ λαοῦ ἀπὸ τὴν Τροία καὶ τοὺς Τρῶες οὐδέποτε ἀμφισβητήθη, ἐδῶ καὶ δεκαπέντε αἰῶνες.
Οἱ γενεαλογίες ὅλων τῶν Βρεταννῶν βασιλέων ἀνάγονται στὸν Αἰνεία.»

Ἀπὸ τοὺς θρύλους τῶν Κελτῶν γράφω ἔνα μικρὸ ἀπόσπασμα:

«Λὲς κι ὁ οὐρανὸς βοσκὸς πίσω στὴν γῆ γύριζε τὸ κοπάδι. Οἱ θεοὶ προέβαλαν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος τοὺς σκιεροὺς ναούς, καθὼς ἡ ὁμίχλη στροβιλίζετο καὶ ἐλαμπύριζε ἔτσι ἀπὸ ψηλὰ τὰ ἄστρα ἀφουγκραζόταν ἐπάνω ἀπὸ τὰ ἄδεια βάθη.»

Συνέχεια

Εἶναι ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι Ἕλληνες;

Ὅλοι οἱ Εὐρωπαιοι Ἕλληνες εἶναι καὶ μᾶς τὸ κρύβουν:

Τὸ 1857 στὸ Λονδίνο ἐξεδόθη τὸ βιβλίο τοῦ Ρ. Μόργκαν, στὸ ὁποῖο διαβάζουμε:

«Ἡ καταγωγὴ τοῦ Βρεταννικοῦ λαοῦ ἀπὸ τὴν Τροία καὶ τοὺς Τρῶες οὐδέποτε ἀμφισβητήθη, ἐδῶ καὶ δεκαπέντε αἰῶνες.
Οἱ γενεαλογίες ὅλων τῶν Βρεταννῶν βασιλέων ἀνάγονται στὸν Αἰνεία.»

Ἀπὸ τοὺς θρύλους τῶν Κελτῶν γράφω ἔνα μικρὸ ἀπόσπασμα:

«Λὲς κι ὁ οὐρανὸς βοσκὸς πίσω στὴν γῆ γύριζε τὸ κοπάδι. Οἱ θεοὶ προέβαλαν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος τοὺς σκιεροὺς ναούς, καθὼς ἡ ὁμίχλη στροβιλίζετο καὶ ἐλαμπύριζε ἔτσι ἀπὸ ψηλὰ τὰ ἄστρα ἀφουγκραζόταν ἐπάνω ἀπὸ τὰ ἄδεια βάθη.»

Συνέχεια

Ὁ χρυσὸς τῆς Μακεδονίας.

Ὁ Βισάλτης εἶχε …πλουσιότερο τίτλο, ἀλλὰ εἴπαμε, τὸν «περιορίζουμε» γιὰ νὰ χωρέσῃ… 

Ο Θουκιδίδης, ο Φίλλιπος,ο Αριστοτέλης και ο χρυσός της Μακεδονίας