…καὶ ποὺ ἐὰν τὶς συνειδητοποιήσουμε, θὰ ἀντιληφθοῦμε τὸ πόσο ἀνθελληνικὸ μόρφωμα εἶναι τὸ (κατ’ ἐπίφασιν) κράτος «Ἑλλάς»!
Εἶναι ἔκδηλος ἡ πίκρα καὶ ἡ ἀπογοήτευσις ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν προσφάτων ἱστορικῶν γεγονότων. Συναισθήματα θλίψεως καὶ ὀργῆς πλημμυρίζουν κάποιον (ὄχι ἀπαραιτήτως συστηματικό) ἐρευνητὴ τῆς Ἱστορίας, ὅταν καταπιάνεται μὲ τὴν μελέτη τῶν (ἔστᾦ) γνωστῶν (καὶ ἀποδεκτῶν), τοὐλάχιστον, ἱστορικῶν γεγονότων. Ἰδίως δὲ τοὺς τελευταίους δύο αἰῶνες, ποὺ ἐπισήμως διαθέτουμε καὶ «ἑστία ἐλευθέρα» (λέει), κατὰ τὰ διεθνῆ πρότυπα, εἶναι πασιφανὲς τὸ πόσο πολὺ οἱ ἀπ΄ εὐθείας ἐκπρόσωποι τῶν τοκογλύφων μερίμνησαν (καὶ μεριμνοῦν) γιὰ νὰ παραμείνουμε ὑπὸ τὸν ἔλεγχό τους «οἰκειοθελῶς», βάζοντας χέρι ἰδίως στὶς ἱστορικὲς ἀποδείξεις, ποὺ θὰ τοὺς ἀποκαθήλωναν. Συνέχεια