Στὴν Ἐθνικὴ Συνέλευση τῆς Ἐπιδαύρου γράφτηκε ἡ Διακήρυξη τῆς Ἀνεξαρτησίας τῆς Ελλάδος, ὁρίστηκε ὁ τρόπος τῆς προσωρινῆς λειτουργίας τοῦ νεοσύστατου Ἑλληνικοῦ Κράτους καὶ ψηφίστηκε τὴν 1 Ἰανουαρίου 1822 τὸ πρῶτο Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος, τὸ «Προσωρινὸν Πολίτευμα τῆς Ελλάδος». Σὲ αὐτό τὸ Σύνταγμα, ὁρίστηκε καὶ τὸ ἐθνικὸ σύμβολο, ἡ ἑλληνική σημαία. Τὸ Σύνταγμα ποὺ ψηφίστηκε προέβλεπε προστασία τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν, τὴν ἀντιπροσωπευτικὴ ἀρχὴ Συνέχεια
Ἡ καταστολή τῆς ἀτυχοῦς ἐπαναστάσεως τῶν Ἑλλήνων πού ἔλαβε χώρα τόν Ἀπρίλιο – Μάιο τοῦ 1822, στή Νάουσα καί στήν περιοχή Ὀλύμπου – Πιερίων, ἀνάγκασε πολλούς Μακεδόνες ἀγωνιστές μαζί μέ τίς οἰκογένειές τους, νά καταφύγουν στό Νότο καί ἀρκετοί ἀπό αὐτούς ἐγκαταστάθηκαν στίς Βόρειες Σποράδες. Συνέχεια
Ἡ Μακεδονία, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐστάθη πόλος ἕλξεως πολλῶν κατακτητῶν.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἐξ αὐτῶν, καὶ τῶν Σλαύων συμπεριλαμβανομένων, συμπεριεφέρθησαν τόσο βιαίως στοὺς κατοίκους πού, τελικῶς, κατέληξαν στὰ ὅρια τῆς γενοκτονίας οἱ διώξεις.
Ἀποκορύφωμα βέβαια ἐστάθη ἡ παρουσία τῶν Βουλγάρων ποὺ ὀρέγοντο μίαν Μακεδονία δική τους, ἀπὸ ἀρχῆς τῶν Βαλκανικῶν πολέμων. Ὅταν διεπίστωσαν πὼς κάτι τέτοιο δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπέτρεπαν οἱ Ἑληνικοὶ πληθυσμοί, διότι οὐδέποτε ἐπεζήτησαν τὴν ἐλευθερία τους γιὰ νὰ χάσουν τὴν ταὐτότητά τους, τότε ἐξεκίνησαν οἱ Συνέχεια
Το κράτος με τη μορφή ληστών και πάνοπλων χωροφυλάκων γυρίζει στην Κρήτη για την είσπραξη των φόρων από τους φτωχούς Κρητικούς. Γελοιογραφία του Ν. Καστανάκη τις ημέρες των κρητικών συλλαλητηρίων (“Η Πρωία”, 2 Φεβρουαρίου 1928)
Ὅταν μία κυβέρνησις τὸ παρατραβᾶ, γνωρίζει πὼς συντόμως ἤ θὰ πέσῃ, ἀπὸ κάποιο ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα, ἤ θὰ γκρεμοτσακισθῇ ἄνευ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος.
Ἡ ἱστορία εἶναι ἐκπληκτικὸς σύμβουλος, ἰδίως γιὰ ὅλα ὅσα συμβαίνουν σήμερα.
Καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀρχίζαμε νὰ τὴν μελετοῦμε προσεκτικά… Ἔχει πολλὲς ἀπαντήσεις γιὰ τὰ …μελλούμενα!
Γιὰ τὴν ὥρα ἄς δοῦμε μία πτυχή της…
Συνέχεια
Ναυπλιακά (1862)
Η μεγαλύτερη και πιο αιματηρή από τις στάσεις της Α’ Δυναστείας, η οποία τερματίστηκε με εκστρατεία και τακτική πολιορκία του Ναυπλίου. Χίλιοι στρατιώτες υπό τους , Αρτέμιο Μίχο, Πάνο Κορωναίο και τον δικαστικό Γεώργιο Πετιμεζά, μαζί με τους περίπου χίλιους πολιτικούς κρατούμενους στην Ακροναυπλία που απελευθερώθηκαν και μερικές εκατοντάδες νέους εθελοντές, ξεκίνησαν αντιδυναστικό αγώνα. Η βασιλική κυβέρνηση του Αθανασίου Μιαούλη έστειλε εναντίον τους στρατό περίπου 7.000 ανδρών. Μέσα Μαρτίου του 1862, η επανάσταση είχε κατασταλεί. Πολλοί από τους επαναστάτες αμνηστεύτηκαν.
Ἀθανάσιος Μιαούλης
Στο Ναύπλιο, λόγω του αντιδυναστικού πνεύματος που επικρατούσε και που ήταν διαδεδομένο στο στρατό από το 1861, η κυβέρνηση του Αθανασίου Μιαούλη είχε εκτοπίσει αξιωματικούς όλων των όπλων για πειθαρχικά παραπτώματα. Τον Δεκέμβριο του 1861 βρέθηκαν στο Ναύπλιο όσοι υπηρετούσαν στη φρουρά ή στις φυλακές του Ιτς-Καλέ, γύρω στους έντεκα αξιωματικούς, μεταξύ των οποίων οι ανώτεροι Αρτέμιος Μίχος, Πάνος Κορωναίος, Δ. Μπότσαρης και Χ. Ζυμπρακάκης και οι κατώτεροι Δ. Γρίβας, γιος του Θ. Γρίβα, ο Παραμυθιώτης, ο Σμόλενιτς, ο Πραΐδης, ο Μάνος, ο Κατσικογιάννης, ο Παγένος και ο Δημόπουλος. Συνέχεια
Οὐδέποτε μᾶς ἠρώτησαν.
Οὐδέποτε μᾶς ἐπέτρεψαν νὰ ἀντιμετωπίσουμε μόνοι μας, δίχως τρικλοποδιές, δίχως παρεμβάσεις καὶ δίχως δόλους τὸν κάθε ἐχθρό.
Οὐδέποτε μας ὑπελόγισαν…
Ἡ Ὕβρις ἐξεχείλισε…
Συνέχεια
