Κάπου στὴν Βόρειο Ἤπειρο…

Εἶναι κάποιες στιγμὲς ποὺ ἐξοργίζομαι, ὅταν διαβάζω κυρίως τὰ ἐπὶ μέρους ἱστορικὰ γεγονότα, ποὺ ἐλάχιστα ἔχουν διασωθῇ ἐξ αὐτῶν, ἀπὸ τὴν ἐπίσημο ἱστορία. Εἶναι λοιπὸν αὐτὲς οἱ στιγμὲς ἄγριες, διότι εἶναι σὰν νὰ «μπαίνω» μέσα στὴν ἱστορία… Εἶναι σὰν νὰ ζῶ μὲ αὐτοὺς τοὺς ἀγαθοὺς ἀνθρώπους, ποὺ μόνον τους κρίμα ἦταν ἡ ἀγαθότητα… Εἶναι σὰν νὰ διαβιῶ ὑπὸ τὶς δικές τους συνθῆκες, μὲ τὰ δικά τους πάθη, μὲ τοὺς δικούς τους πόνους καὶ τὰ δικά τους αἵματα…
Καὶ ναί, ἐκεῖνες τὶς στιγμὲς μὲ πνίγει ἡ ὀργή…
Κάθε ἱστορία καὶ ἕνα καρφί… Συνέχεια

14 Σεπτεμβρίου 1814 ἱδρύεται στήν Ὀδησσό ἡ Φιλική Ἑταιρεία

Γράφει ο Νικόλαος Φωτιάδης*

Πολλές προσπάθειες έκαναν οι ραγιάδες κατά τη διάρκεια της Τουρκικής τυραννίας για να αποτινάξουν το βάρβαρο ζυγό.
Προ της ιδρύσεως της «Φιλικής Εταιρείας» ιδρύθηκαν οι απελευθερωτικές οργανώσεις «Εταιρεία των καλών εξαδέλφων» από τον εθνομάρτυρα Ρήγα Βελεστινλή, «Εταιρεία των Φιλομούσων» η οποία με την υποστήριξη του Ι. Καποδίστρια ίδρυσε στην Αθήνα ανώτερο εκπαιδευτήριο και το «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» στο Παρίσι το 1809.
ΙΔΡΥΣΗ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Οι ένθερμοι πατριώτες Συνέχεια

Συῤῥάκο Ἰωαννίνων.

Παραδοσιακό σπίτι

Ένδοξο και ιστορικό χωριό που βρίσκεται 52 χλμ., νοτιοανατολικά των Ιωαννίνων ,της πρωτεύουσας πόλης της Ηπείρου , σε υψόμετρο 1200 μ. Είναι χτισμένο πάνω σε απότομη πλαγιά, θέση που παρέχει φυσική οχύρωση και ασφάλεια, στο όρος Περιστέρι (Λάκμος), πάνω στην οροσειρά της Πίνδου.

Στον Πίνδο, το μυθικό γιο του βασιλιά της Μακεδονίας που φθόνησαν τα αδέρφια του και αγάπησαν οι ντόπιοι. Που άφησε εδώ ψηλά την τελευταία του πνοή μαζί με το όνομά του, όταν τα αδέρφια του έβαψαν τα χέρια τους με το αίμα του.

Συνέχεια

Ἡ Φυγή

Στίς 20 Ἰουλίου τοῦ 1792 ὁ Ἀλῆ πασᾶς ἔπαθε μεγάλη καταστροφή ἀπό τούς Σουλιῶτες καί ἀπό τόν Λάμπρο Τζαβέλλα. Τόσος ἦταν ὁ τρόμος τοῦ Ἀλῆ, πού ἔσκασε δύο ἄλογα στήν φυγή του. Αὐτόν ἀκριβῶς τόν πανικό περιγράφει ὁ Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης μέ τό ποιήμα του «Ἡ Φυγή».

Ἡ Φυγή

Τ΄ἄλογο, τ΄ ἄλογο Ὁμέρ Βρυώνη, τό Σούλι ἐχούμηξε καί μᾶς πλακώνει. Συνέχεια

Ὁ προπάππος τοῦ GAP ποὺ ἐθωράκιζε τοὺς Τούρκους.

Ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος

Δὲν μᾶς τὰ λένε αὐτά! Ὁ προπάππους τοῦ Γιωργάκη μοσχοπούλησε στοὺς Τούρκους ὀχυρωματικὰ ἔργα στὴν Ἤπειρο… προκαλῶντας πολλὲς ἀπώλειες στὸν ἑλληνικὸ στρατό!

Όπως θα επιβαλλόταν να είναι γνωστό σε όλους τους Έλληνες, (άν είχαμε ιστορική αυτογνωσία και “πραγματικά” σχολεία), στις 21 Φεβρουαρίου εορτάσαμε τα 100 χρόνια, απο την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων απο τον τουρκικό ζυγό. Όχι, δεν θα προβούμε σε μακροσκελή ιστορική αναδρομή, άν και θα έπρεπε…

 Θα πούμε μόνον, ότι η κεντρική λεωφόρος της πόλεως, επί 80 χρόνια ονομαζόταν “Λεωφόρος Στρατηλάτου Συνέχεια

Ἡ ἐποποιία τοῦ Μπιζανίου.

Ἐφημερὶς Πατρίς, 29 Ἰανουαρίου 1913
Η ΝΥΚΤΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΑΣ
Οἱ τραυματίαι τῆς Ἠπείρου ἀφηγοῦνται διὰ τὴν ζωήν των εἰς τὸ στρατόπεδον:
Τὴν ἡμέραν, ὅσοι εὑρίσκονται εἰς τὰς προφυλακὰς, μένουν διαρκῶς κρυμμένοι πίσω ἀπὸ τὰ προχώματα. Οὔτε σηκώνονται ἐπάνω, οὔτε κυκλοφοροῦν διόλου. Οἱ ἄλλοι εὑρίσκονται πίσω ἀπὸ ὑψώματα.
Τὴν νύκτα γίνονται ἀλλαγαὶ τῶν προφυλακῶν, διανέμεται συσσίτιον καὶ ἐκτελοῦνται ἐν γένει ὅλαι αἱ ὑπηρεσίαι , τῶν ὁποίων ἡ ἐκτέλεσις εἶνε ἀδύνατος τὴν ἡμέραν, ἐπειδἠ οἱ ἄνδρες εἶνε ὁρατοὶ ἀπὸ τὸν ἐχθρὸν.
Ἡ ζωή τῶν προφυλακῶν ἔχει τροποποιειθεῖ ὥστε νὰ αγρυπνοῦν τὴν νύκτα καὶ νὰ κοιμῶνται τὴν ἡμέραν. Ἐκτὸς παρατηρητῶν ἐν ὑπηρεσίᾳ τὴν ἡμέραν οἱ λοιποὶ κοιμοῦνται.