Ὅμηρος.
Εἰς Διόνυσον
Διὰ τὸν Διόνυσο, τὸν υἱὸ τῆς ξακουστῆς Σεμέλης,
ὕμνο θὰ εἰπῶ, πὼς φάνηκε εἰς τοῦ πόντου πλάι τὴν ἄμμο Συνέχεια
Ὅμηρος.
Εἰς Διόνυσον
Διὰ τὸν Διόνυσο, τὸν υἱὸ τῆς ξακουστῆς Σεμέλης,
ὕμνο θὰ εἰπῶ, πὼς φάνηκε εἰς τοῦ πόντου πλάι τὴν ἄμμο Συνέχεια
Μία ἀνάγλυφη προτομὴ τοῦ Διονύσου, θεοῦ τοῦ κρασιοῦ, κοσμεῖ αὐτὸν τὸν χάλκινο δίσκο.
Ὁ θεὸς φοράει μόνο ἕναν μανδύα ριγμένο ἐπάνω ἀπὸ τὸν ἕναν ὧμο.
Ἕνας θύρσος εὑρίσκεται στὸν ἴδιο ὧμο.
Μία κορδέλα καὶ ἕνα στεφάνι κισσοῦ, μὲ πλούσιο φύλλωμα καὶ καρπούς, στολίζουν τὸ κεφάλι τοῦ θεοῦ.
Ὁ Διόνυσος ἐμφανίζεται νέος, χωρὶς γένεια καὶ μὲ ἤρεμη ἔκφραση. Συνέχεια
Ὁ Διόνυσος ἀπεκαλεῖτο «σωτήρ» καὶ θεῖον «βρέφος», τὸ ὁποῖο γεννήθηκε ἀπὸ τὴν παρθένο Σέμελη.
Ἤταν ὁ καλὸς «Ποιμήν», τοῦ ὁποίου οἱ ἱερεῖς κρατοῦν τὴν ποιμενικὴ ῥάβδο, ὅπως συνέβαινε καὶ μὲ τὸν Ὄσιρη. Συνέχεια
Δεῖτε τὸν Διόνυσο ποὺ δίδει, πολλὰ χρόνια πρὶν τὸν Χριστό, κρασὶ καὶ ἄρτο στοὺς πιστούς του, ποὺ μετατρέπεται, θείᾳ χάριτι, στὸ αἷμα καὶ στὸ σῶμα του, εἰς ἀνάμνησιν τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαμελισμοῦ του ἀπὸ τὶς μαινάδες. Συνέχεια