Τόν μπαρμπα-Γιώργη τόν ξέρετε;
Ἀρχίδι@ ξέρετε!!
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Δεκέμβριος
Τὸ ναυάγιον τοῦ «Δύστος».
Στις 26 Δεκεμβρίου του 1996, το φορτηγό –πλοίο «Δύστος», με πλήρωμα 21 Έλληνες ναυτικούς, απέπλευσε από τις εγκαταστάσεις ΑΓΕΤ-Ηρακλής Βόλου φορτωμένο με 5.300 τόνους τσιμέντο, με προορισμό την Δραπετσώνα στον Πειραιά.
Λόγω όμως των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, προσέγγισε τον νότιο όρμο της Σκιάθου και παρέμεινε εκεί για δύο ημέρες. Εν μέσω τρικυμίας και θυελλωδών ανέμων ο Πλοίαρχος απεφάσισε τελικά, πιθανώς πιεζόμενος και από το πλήρωμα, προκειμένου να κάνουν Πρωτοχρονιά στα σπίτια τους, να αποπλεύσει και να συνεχίσει το ταξίδι για Πειραιά.
Το πρωί της επομένης και περί ώρα 05.15 το «Δύστος» βρέθηκε να επιπλέει ανεστραμμένο.
Συνέχεια
Ἡ ἔκρηξις τοῦ «Λέοντος» στὴν Ἀκτὴ Ξαβερίου
Το κατεστραμμένο «ΛΕΩΝ» δίπλα στο ναυαγοσωστικό «ΤΕΝΕΔΟΣ». Το δεύτερο αμέσως μετά την εκκένωση του πρώτου από πυρομαχικά και καύσιμα θα το ρυμουλκήσει σε Δεξαμενή
Του Στέφανου Μίλεση
Ήταν Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου του 1921 και ο Πειραιάς ετοιμαζόταν για τον ερχομό των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Την 10.45΄ ώρα το πρωί μια μεγάλη έκρηξη, συνοδευομένη από δόνηση, συγκλονίζει όλον τον λιμένα αλλά και την πόλη του Πειραιώς. Έξαλλος ο κόσμος του Πειραιώς ξεχύνεται στους δρόμους. Πρωτοφανής πανικός. Κανένας δεν αντελήφθη την πραγματικότητα. Μερικοί έλεγαν ότι επρόκειτο περί κεραυνού, άλλοι περί δοκιμαστικών βολών πλοίων ή του πυροβολικού. Όμως ο κρότος αυτός είχε φθάσει μέχρι την Κηφισιά. Η πραγματικότητα έφθασε να εξαπλώνεται με ρυθμό απίστευτο από στόμα σε στόμα μέσα στις γειτονιές του Πειραιώς.
– Έκρηξη στον «Λέοντα», έκρηξη στον «Λέοντα». Συνέχεια
Ὅταν ὁ Λόυντ Τζὼρτζ ἔλεγε «Θέλω τὴν Μοσούλη»
Του Henry Laurens*
Το 1916, εν μέσω του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, το Λονδίνο και το Παρίσι διαπραγματεύονταν τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ένα πρώτο προσχέδιο εγκρίθηκε από τους διπλωμάτες Μαρκ Σάικς και Φρανσουά Ζωρζ-Πικό. Τελικά, τα σύνορα της Μέσης Ανατολής που χαράχτηκαν από τους νικητές μετά το τέλος της συρράξεως ήταν διαφορετικά. Όμως αυτή η μοιρασιά θα παραμείνει γνωστή με το όνομα «συμφωνίες Σάικς-Πικό». Συνέχεια
Ἡ ἀποτυχημένη ἐκστρατεία τῆς Κριμαίας.
«…Οι ελληνικές μονάδες υπεχώρησαν με υποδειγματική τάξη και παρετάχθησαν στην δυτική όχθη του ποταμού Δνείστερου, για να υπερασπίσουν την περιοχή της Βεσσαραβίας (σημερινή Μολδαβία) από τις επιθέσεις του Κόκκινου Στρατού. Στην περιοχή της Κριμαίας παρέμεινε έως τις 14 Απριλίου 1919 το 2ο Σύνταγμα Πεζικού, όπου αντιμετώπισε αλλεπάλληλες επιθέσεις του Κόκκινου Στρατού και κατέστειλε την εξέγερση των εργατών της Σεβαστουπόλεως, ενισχυμένους με Γάλλους ναύτες, οι οποίοι είχαν στασιάσει. Τον Ιούνιο του 1919 το Α’ Σώμα Στρατού προωθήθηκε στην Σμύρνη, όπου ο ελληνικός στρατός επιχειρούσε από τον Μάιο. Οι συνολικές απώλειες του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην μεσημβρινή Ρωσσία ανήλθαν σε 398 νεκρούς και 657 τραυματίες. Συνέχεια
Ἡ Α΄ καὶ Β΄ Ἐθνοσυνέλευσις!!!
Η πρώτη σελίδα του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδος που εκδόθηκε στην Πιάδα το 1822.
Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
Χριστόπουλος, Γ. (εκδ.), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους: Από την Ελληνική Επανάσταση ως την Ίδρυση του Ελληνικού κράτους από το 1821 ως το 1832, τ. ΙΒ’, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1975, σ. 214.
© Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1821 ξεκίνησε τις εργασίες της η A’ Εθνοσυνέλευση στην Πιάδα (αρχαία Eπίδαυρος).
Σε αυτήν παραβρέθηκαν αντιπρόσωποι από τις περισσότερες επαναστατημένες περιοχές. Σε ό,τι αφορά στην γεωγραφική και κοινωνική προέλευση των «παραστατών», όπως αποκαλούντο, η συντριπτική πλειονότητά τους αποτελείτο από Μοραΐτες, Ρουμελιώτες και νησιώτες πρόκριτους και κληρικούς. Πρόκειται για τις προεπαναστατικές ηγετικές ομάδες στις οποίες προστέθηκαν Φαναριώτες και λόγιοι που είχαν καταφθάσει στις επαναστατημένες περιοχές κατά τους πρώτους μήνες της επαναστάσεως. Συνέχεια