Βλαμμένοι Ἡγέτες!

Τὸν φίλο ΘΟΡΥΒΩΞ δὲν τὸν σχολιάζω εὔκολα γραπτῶς. Συνήθως συμφωνοῦμε! Στὰ προφορικά ὑποφέρουμε κάπως…

Φιλονόη.

Η δύσμοιρη Ελλάδα χιλιάδες χρόνια τώρα καταστρέφεται. Σε πείσμα όμως της ιστορίας αντέχει ακόμη. Ανεξάντλητη μοιάζει η αντοχή της στις προσπάθειες θανάτωσής της. Τα τελευταία διακόσια χρόνια μάλιστα υπάρχει και κράτος Ελλάδα, ή τέλος πάντων μία περιοχή τού κόσμου που αναγνωρισμένα κατοικούν αρκετοί Έλληνες. Το κράτος έφερε και ηγέτες. Συνέχεια

Κατὰ ΘΟΡΥΒΩΞ: ἡ γέννησις ἑνὸς ἔθνους-κράτους.

Ὁ φίλος ΘΟΡΥΒΩΞ γράφει πάλι μὲ τὸν δικό του, μοναδικό τρόπο. (Ἀπορῶ, πότε προλαβαίνει;)

Συμφωνῶ στὶς γενικές γραμμές τοῦ κειμένου καὶ θὰ συμπληρώσω πώς μόλις πρό μερικῶν ὡρῶν ἔκλεισα μίαν συζήτησι μὲ ἀνάλογο θέμα. Πιστεύω πώς ἔφθασε ἡ στιγμή νὰ ἀποφασίσουμε γιὰ τὸ ἐὰν θέλουμε νὰ εἴμαστε Ῥωμιοί ἢ Ἕλληνες. Προσωπικῶς ἐπιλέγω τὸ δεύτερο. Ἀλλὰ θὰ πρέπῃ καὶ αὐτοὶ ποὺ θὰ ἐπιλέξουν τὸ πρῶτο, σιγὰ σιγὰ  νὰ ἀποχωροῦν. Μᾶς κούρασαν.

Τέλος, κατὰ τατσοπουλοβερέμιο λογική, ὅταν οἱ Ἀλβανοί ἔκτιζαν πόλεις, οἱ Συνέχεια

Ἑλλάς Vs Συνωμοτῶν!

Μία ἰδέα, πού ἒφερε ἓναν πολύ καλό διάλογο μέ τόν φίλο ΘΟΡΥΒΩΞ καί τήν παρέα του.
Ἀξίζει κάποιος νά τήν λάβῃ ὑπ’ ὂψιν του!

Συνέχεια

Βλαμμένε Ρωμιέ!

Κάποιοι ἲσως νά  διαφωνήσουν…

Ἀλλά ὁ φίλος ΘΟΡΥΒΩΞ τά λέει θαυμάσια!

Σκεφτεῖτε κι ἀποφασίστε τί θά εἲστε….

Ῥωμιοί ἢ Ἓλληνες;

Φιλονόη.

Είσαι μίζερος Ρωμιέ. Έχεις ελπίδες. Δε ζεις με αυτές. Ζείς ΑΠΟ αυτές. Σε τρέφουν. Οι ελπίδες σου δεν είναι επακόλουθο δράσης, αλλά πίστης. Είναι το Κώνειό σου και το πίνεις με βουλιμία.

Συνέχεια

Πρὸς Δασκάλους.

 

Φτάνει. Αρκετά χάζεψες τη φωτογραφία. Με το δίκιο σου, δε λέω… Όποιο πρόβλημα κι αν αναλογιστεί κανείς, όποιο κι αν συζητήσει, αν δεν ενταθεί η συζήτηση και φτάσει σε κάποιο συμπέρασμα, αυτό είναι σχεδόν πάντα ένα και το αυτό. Έλλειψη παιδείας. Και τί μπορούμε να κάνουμε γι αυτό; Το υπουργείο, αποδεδειγμένα αναλώνεται στο να μετονομάζει τις εισαγωγικές προς το Πανεπιστήμιο εξετάσεις από πανελλήνιες σε πανελλαδικές και από πανελλαδικές σε πανελλήνιες. Άλλοτε επαναφέρει κι άλλοτε αναιρεί τη βάση τού δέκα, καταργεί και επανιδρύει πειραματικά σχολεία και πάει λέγοντας. Οπότε από κει μη περιμένουμε καμία βοήθεια. Οι γονείς; Οι γονείς εδώ και χρόνια δουλεύουν και οι δύο τουλάχιστον μία δουλειά και όπως έχουμε ξαναπεί, το ότι τα παιδιά σας δεν χορεύουν Olympians, αφού αυτά χόρευε η γιαγιά τους, είναι υπέρβαση. Ή δική τους, ή της Γιαγιάς. Θα σας γελάσω. Ο καθένας προσωπικά; Τι να κάνει ο καθένας προσωπικά; Να βρει και την αγάπη για τη γνώση και το χρόνο και τη διάθεση, αφού πρώτα έχει γίνει ενεργός πολίτης και η ζωή του αρχίσει να τρέχει ανεξέλεγκτα; Γίνεται, αλλά δε μπορεί κανείς να κατηγορήσει κάποιον που μένει σε όση γνώση αποκόμισε στα σχολεία κρυφοκοιτώντας μόνο λίγα πράγματα από τη στιγμή που άφησε τα θρανία.

 

Συνέχεια