Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Δὲν ὑπάρχει τρόπος νὰ τὸ εὕρουμε μέσα στὰ σκοτεινὰ καὶ ἀνήλιαγα διαμερίσματά μας. Οὔτε στοὺς μιμητισμοὺς ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν οἱ ἐξωτερικὲς συνθῆκες τοῦ βίου μας. Οὔτε στὴν σαρδελοποίησίν μας.
Καλημέρα!!! Μὲ Ἀγάπη, Ὀμορφιά, Φῶς καὶ Θαύματα!!! Ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ μᾶς διακρίνῃ στὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς ἄλλους, εἶναι ἡ εὐθύτης καὶ ἡ εἰλικρίνεια… Γιατὶ οἱ σχέσεις ποὺ κτίζονται στὴν ὑποκρισία ἢ στὴν κρυψίνια, ἔχουν προδιαγεγραμμένο τέλος καὶ …ἄδοξο!!!
Εἶναι τρομακτικὴ ἡ συνειδητοποίησις αὐτῆς τῆς πραγματικότητος, γιὰ ὅσους τέλος πάντων, τὸ ἐπιτυγχάνουν. Καὶ εἶναι τρομακτική, διότι, ἐὰν πράγματι δοῦμε τὴν (ὁποίαν προσωπική) ἀλήθεια μας δίχως στολίδια καὶ …φερετζέδες, θὰ διαπιστώσουμε πὼς εἴμαστε ἁπλῶς καλό-ἐκπαιδευμένοι …μαϊμουδίζοντες, πού, ἀναλόγως τῶν ἐπιδράσεων, τῶν καταβολῶν καὶ τῶν «ἰδεοληψιῶν» μας, ἐκφράζουμε διαφορετικὲς συμπεριφορές, λαμβάνουμε συγκεκριμένες ἀποφάσεις καὶ …«ταξειδεύουμε» σὲ … Συνέχεια
Δεν ὑπάρχει καθῆκον ποὺ νὰ ἔχουμε ὑποτιμήσει τόσο πολύ ὄσο τὸ καθῆκον μας νὰ εἴμαστε εὐτυχισμένοι.
Εἶναι πολλὰ τὰ περιφερειακὰ συμβάντα, γιὰ νὰ ἰσχυρισθοῦμε, ἀπολύτως ἐγωκεντρικά, πὼς ξεκινοῦν τὰ πάντα ἀπὸ ἐδῶ. Ἰδίως δὲ τὸ «ὅπως πάντα» ἀκούγεται κάπως συνωμοσιολογικὰ ἀκραῖο. Μὰ… Ὅσο κι ἐὰν ἀκούγονται ἀκραία αὐτά… Ὅσο κι ἐὰν φαντάζουν παράλογα καὶ συνωμοσιολογικά… Ὅσο κι ἐὰν οἱ λογικοὶ τὰ ἐκλαμβάνουν ὡς …ἀκραία… …στὴν πραγματικότητα δὲν εἶναι.
Ἡ ἐπιλογή μας νὰ δοῦμε τὸν κόσμο μας μὲ σεβασμό, ἤ ὄχι, εἶναι κάτι ποὺ ξεκινᾶ καὶ τελειώνει ἀπὸ ἐμᾶς καὶ καταλήγει σὲ ἐμᾶς. Παραμένοντας μέρος αὐτοῦ τοῦ κόσμου κι ἐμεῖς, ὅπως φυσικὰ καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι γύρω μας, καθὼς ἐπίσης καὶ κάθε μικρό, σημαντικὸ ἢ ἀσήμαντο δημιούργημα αὐτοῦ τοῦ κόσμου, συν-λειτουργοῦμε ἅπαντες πρὸς μίαν … Συνέχεια
