Η Ελλάδα έχει μια σημαντική διαφορά από τις πολιτισμένες χώρες αναφορικά στις εγγυήσεις των τραπεζικών δανείων. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: δάνεια
Τί θά συμβῆ μέ τά ἐπαγγελματικά δάνεια καί τίς ἐκποιήσεις;
Η μεγαλύτερη στην ιστορία δικαστική πλάνη. «Νομολογία Φράνκενσταϊν» για τα επιχειρηματικά δάνεια.
Δισεκατομμύρια Ευρώ παιχτήκαν τα τελευταία 5 χρόνια γύρω από το νομικό ζήτημα, αν ο «καταναλωτής είναι ο τελικός αποδέκτης του δανείου της Τράπεζας, αδιαφόρως αν αυτό προορίζεται για καταναλωτικό ή επιχειρηματικό δάνειο», ή αν «μόνον οι συμβάσεις των καταναλωτικών δανείων εμπίπτουν στις διατάξεις που προστατεύουν τον καταναλωτή», αφήνοντας δηλαδή εκτός προστασίας του νόμου όσους έχουν λάβει επαγγελματικά δάνεια. Το ζήτημα είναι σοβαρό, για τον εξής απλούστατο λόγο: Αν καταναλωτής θεωρείτο και ο επιχειρηματίας, ως τελικός αποδέκτης του δανείου της τράπεζας το οποίο χρησιμοποίησε για επαγγελματική χρήση, τότε θα μπορούσε να ζητήσει για το δάνειό του δικαστική προστασία, να προσφύγει δηλαδή κατά των άκυρων όρων τού δανείου του. Αν όχι, το δικαστήριο θα απέρριπτε την προσφυγή του.
Ἡ τοκογλυφία χωρὶς …«νομιμότητα» θὰ εἶχε ἐξαφανισθῆ!!!
house
Οι τοκογλύφοι δίνουν ρεσιτάλ με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην εξουσία.
Για το ίδιο δάνειο θα υποχρεώνουν και δεύτερη γενιά, τους κληρονόμους δηλαδή, να ζουν υπό τον ζυγό της τοκογλυφίας!
Δεν υπάρχει κάποιος που θα εξετάσει το τι έχουν πληρώσει (ή διπλοπληρώσει) ήδη οι δανειολήπτες κι αν όντως οφείλουν ή αν έχουν αμέτρητες φορές πληρώσει το στεγαστικό τους.
Οι απάτες των ανεξέλεγτων τραπεζών, τα πανωτόκια και η παράνομη και δυσανάλογη κρατική φορολόγηση για να σωθούν οι τοκογλύφοι, κατέστησε εμάς …«κακοπληρωτές» και τους τοκογλύφους …«αδικημένους», που πρέπει να προστατέψει ο νόμος.
Συνέχεια
Ἔμαθε καὶ ἡ …«κουτσὴ Μαρία» στὴν πιστωτικὴ κάρτα…
Καλὸ εἶναι, ἐπὶ τέλους, νὰ κατανοήσουμε κάποιες οὐσιώδεις λεπτομέρειες.
Ὅταν κρατῶ μίαν κάρτα χρεωστικὴ στὰ χέρια μου, ἐννοεῖται πὼς μὲ αὐτήν, βάσει πιστωτικοῦ ὑπολοίπου ποὺ διαθέτω, δύναμαι (ἤ ὄχι) νὰ κάνω κάποιες ἀγορές. Αὐτὴ ἡ κάρτα συνδέεται μὲ ἕναν λογαριασμό, ἕνα τραπεζικὸ ὑπόλοιπο καί, αὐτομάτως, τὰ ἤδη ὑπάρχοντα χρήματα τοῦ λογαριασμοῦ μου χρησιμοποιῶνται γιὰ νὰ πληρωθοῦν οἱ ὁποίες ἀγορές μου.
Ἀπὸ τὰ διακοποδάνεια στὰ …φοροδάνεια!!!
Οἱ τράπεζες, ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἔδιναν διακοποδάνεια, τώρα δίνουν δάνεια γιὰ νὰ ξεχρεώσῃς τὴν ἐφορία.
Αὐτὰ νὰ τὰ βλέπουν ὅσοι ἐμπιστεύονται τὶς τράπεζες.
Τὸ ἀπόλυτα σπαστικὸ εἶναι, πὼς οἱ διαφημίσεις αὐτῶν τῶν καθαρμάτων, ἔχουν κάτι χαζοχαρούμενα σπικάζ, μὲ φωνές, γεμάτες εὐτυχία καὶ χαρά. Συνέχεια
Τὸ μυστικὸ δάνειον τῆς κυβερνήσεως Σκουλούδη.
Το μυστικο δάνειο της κυβερνήσεως Σκουλούδη από την Γερμανία κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο και οι πολιτικές του επιπτώσεις (1915-1917)
Στέφανος Σκουλούδης
Η Ελλάδα μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω του ανταγωνισμού με την Τουρκία για την ναυτική υπεροπλία στο Αιγαίο. Ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος και η κυβέρνηση του βρισκόταν σε αναζήτηση σύναψης δανείου. Στις 23 Νοεμβρίου 1914 ο πρεσβευτής της Ελλάδας στην Γερμανία Θεοτόκης τηλεγράφησε στον Βενιζέλο ότι τον είχαν πλησιάσει ανώτατοι Γερμανοί ιθύνοντες (Zimmermann) και τον είχαν διαβεβαιώσει πως η Γερμανία μπορούσε να συνάψει ένα δάνειο 20 με 25 εκατομμύρια μάρκα με την Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα δεσμευόταν ότι η Ελλάδα θα παρέμενε ουδέτερη κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Ο Θεοτόκης ο ίδιος δήλωσε προς τον Zimmermann πως πολύ δύσκολα θα δεχόταν έναν τόσο γενικόλογο και δεσμευτικό όρο η κυβέρνηση του. Ο Βενιζέλος απάντησε αμέσως αρνητικά στο τηλεγράφημα, δηλώνοντας πως δεν μπορούσε να απεμπολήσει ένα τόσο σοβαρό Εθνικό δικαίωμα. Άλλωστε η πολιτική του στα επόμενα χρόνια θα ήταν ακριβώς η εμπλοκή της Ελλάδας και η συστράτευση της στο στρατόπεδο της Αντάντ.