Ποδοσφαιρικὴ ὁμὰς «Πόντος»!

Ποδοσφαιρική ομάδα «Πόντος»

Απαγχονίστηκαν, για να τιμήσουν τη φανέλα τους

Στα όνειρα μου έρχεται συχνά η μακρινή φωνή της μάννας τρελλής στους έρημους δρόμους(1) και με ρωτάει με παράπονο αν κλαίνε ακόμα τα ματοπήγαδα(2). Με ρωτάει για κάποιους πραγματικούς ήρωες του ποδοσφαίρου. Ήταν παιδιά της γης του Πόντου. Δεν έπαιξαν ποτέ σε μεγάλες οργανώσεις. Δε λατρεύτηκαν ποτέ ως θεοί από το αφιονισμένο πλήθος, δεν είδαν ποτέ τους οπαδούς να γεμίζουν πλατείες και να κλείνουν δρόμους για να εκδηλώσουν την εθνική υπερηφάνεια τους (τι χυδαίες που φαίνονται, ορισμένες φορές, οι λέξεις). Συνέχεια

Ἡ μνήμη μου εἶναι Πόντος…

19 Μαϊου…Ημέρα μνήμης για όλο τον Ελληνισμό,απανταχού της γης..

Μια μέρα που κανείς Ελληνας,Πόντιος ή μη,δεν πρέπει να ξεχάσει ποτέ και αυτές τις μνήμες που πολλοί από εμάς έχουν μέσα τους,κληρονομιά από κάποια μαυροφορεμένη γιαγιά,που μικρό παιδί ήρθε στα πάτρια εδάφη ,ξεριζωμένη από την γενέτειρα γη του Πόντου,ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ως ελάχιστο φόρο τιμής,να τις κληροδοτήσουμε κι εμείς με την σειρά μας στα παιδιά μας με εντολή να κάνουν το ίδιο στα δικά τους...
Συνέχεια

1η Ἀπριλίου 1955.

Mε συλλαλητήρια διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις, γενικές απεργίες και παθητική αντίσταση, ο άμαχος κυπριακός πληθυσμός έδινε παράλληλα με την EOKA τον δικό του αγώνα, ζητώντας μαχητικά αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας και σεβασμό από τη διεθνή κοινότητα στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης.

Ἔναρξις τοῦ ἀγῶνος τῶν ἀδελφῶν μας Κυπρίων κατὰ τοῦ ἀγγλικοῦ ζυγοῦ!
Ἔναρξις τοῦ αἱματοκυλίσματος!
Ἔναρξις τῆς συγγραφῆς μίας ἀκόμη ἐνδόξου σελίδας ἀπὸ τὴν ἰστορία μας! Συνέχεια

Ποῦ εἶναι ὁ τᾶφος τοῦ Νικηταρᾶ;

 

Ὁ Νικήτας ἦταν πάντα ἀπὸ τοὺς ἀγαπημένους μου ἥρωες. Ἀπὸ τὰ πρόσωπα ποὺ πάντα ἐθαύμαζα γιὰ τὴν ἀκεραιότητα, τὸν ἄδολον πατριωτισμό τους καὶ τὸἦθος τους. 

Γνωρίζουμε φυσικὰ πὼς πέθανε πάμπτωχος. Αὐτὸ ποὺ δὲν γνωρίζουμε εἶναι τὸ ποῦ εἶναι ὁ τᾶφος του.
Ἦταν  λοιπόν τόσο ἀσήμαντος ὥςτε νά μήν ἐνδιαφερθῇ κανεῖς πρό κειμένου νά βάλῃ ἕνα σημάδι; Τί στό καλό; Γιὰ τὸν Νικηταρᾶ μιλᾶμε. 

Ἀναζητῶντας λοιπὸν κάποιο στοιχεῖο γιὰ τὸν τάφο τοῦ Νικήτα ἔπεσα στὸ παρακάτω ἄρθρον τοῦ Ἀγγέλου Συνέχεια

Κλωνῆς: ἕνας Ἀμερικανὸς ἥρως ποὺ ἦταν …Κεφαλλονίτης!

Ὁ πλέον διάσημος ἀμερικανὸς στρατιώτης ἦταν …Κεφαλλονίτης!

Τὴν  ἱστορία τοῦ Κλωνῆ τὴν ἐδιάβασα πρὸ περίπου πέντε ἐτῶν, σὲ μίαν ἐκδήλωσι-ἀφιέρωμα γιὰ τὴν 28η Ὀκτωβρίου. Μάλιστα, εἰδικῶς σὲ ἐκείνον τὸν ἐορτασμό, συνειδητοποίησα πὼς ὑπάρχουν ἀκόμη Ἕλληνες ποὺ τιμοῦν τὴν ἱστορία μας καὶ τοὺς ἥρωές μας. 

Βαγγέλης Κλωνῆς λοιπόν σήμερα. 
Ἕνας ἄντρας ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὴν Κεφαλλονιᾶ καὶ κατὰ πῶς συμπεραίνουμε σήμερα, πρὸ κειμένου νὰ λάβῃ τὴν ἀμερικανικὴ ὑπηκοότητα, κατετάγῃ στὸν ἀμερικανικὸ στρατό.
Συνέχεια

4η Φεβρουαρίου. Μνήμη Θεοδώρου Κολοκοτρώνη

Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στήν μνήμη τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Σήμερα δέν ὑπάρχουν ἥρωες.  Μόνον Νενέκοι.

Πέθανε στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1843. Πρίν ἀπό 169 χρόνια.

Ο Θ. Κολοκοτρώνης είναι η σημαντικότερη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία της Επανάστασης του 1821. Για την ευφυΐα, την τόλμη, τη σύνεσή του, αλλά και για τη βαρύτητα του λόγου του, που από νέο τον χαρακτήριζαν, επονομάσθηκε «Γέρος του Μοριά» Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας στις 3 Απριλίου 1770, ενώ η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λιμποβίσι της Αρκαδίας. Η οικογένειά του – με γενάρχη τον Τσεργίνη – ανέδειξε πολλούς γενναίους κλεφταρματολούς-αγωνιστές και κατέβαλε βαρύ τίμημα στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων. Μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης περίπου εβδομήντα Κολοκοτρωναίοι είχαν βρει το θάνατο στον αγώνα κατά των Τούρκων.

 Ο πατέρας του Κωνσταντής ήταν Συνέχεια