Ἂς συνειδητοποιήσουμε, ἐπὶ τέλους, πὼς τὸ πρόβλημά μας δὲν εἶναι τὸ ἰσλὰμ ἀλλὰ κάτι ἄλλο. Κάτι ὁπωσδήποτε καὶ πάλι ἑβραιογενοῦς λογικῆς καὶ ἐμπνεύσεως, ποὺ σαφῶς δὲν θὰ ἀμφισβητῆ τὸν Γιαχβέ, ἀλλὰ κι ἐπὶ πλέον θὰ εἶναι καὶ ἀπολύτως νεώτερον καὶ …ἐξωγενές!!! Κάτι ποὺ ἐντός του ἡ γυναῖκα θὰ εἶναι εὐτελισμένο εἶδος κι ὁ ἄνδρας κύρης, ἀφέντης καὶ «γ@μάω καὶ δέρνω» καὶ πρόθυμος νὰ πεθάνῃ γιὰ νὰ χορτάσῃ μὲ τὰ …πιλάφια του!!!
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: μαζάνθρωποι
Δικαιωματισμὸς εἶναι ἡ ταφόπλακα τῶν κοινωνικῶν κατακτήσεων
11 Σεπτεμβρίου. Ἡμέρα μεγάλων γεγονότων.
Στὶς 11/9/1973 δολοφονεῖται ὁ ἐκλεγμένος πρόεδρος τῆς Χιλῆς Σαλβαδὸρ Ἀλιέντε καὶ ἐγκαθίσταται μία ἀπὸ τὶς πιὸ φρικτὲς δικτατορίες ποὺ ἐγνώρισε ὁ πλανήτης, αὐτὴν τοῦ Ἀουγκοῦστο Πινοσέτ.
Στὶς 11/09/2001 τρία ἐπιβατικὰ ἀεροπλάνα, ἔπεσαν ἐπάνω στοὺς διδύμους πύργους καὶ τὸ πεντάγωνο, σὲ μία σκοτεινὴ στιγμὴ τῆς ἱστορίας, μὲ ἔντονη τὴν ὀσμὴ τῆς συνωμοσίας, ποὺ ἐργαλειοποιήθηκε κατάλληλα γιὰ τὴν εἰσβολὴ τῶν ΗΠΑ στὸ Ἀφγανιστᾶν.
Συνέχεια
Θὰ τὴν φορέσῃς τελικῶς τὴν μπούργκα…
Ἐξωφρενικά σᾶς φαίνονται τά παρακάτω;
Καί… Ποῦ εἶσθε ἀκόμη…!!! 
Κάποιους τοὺς βάζουν νὰ λειτουργήσουν ὡς λαγοὶ γιὰ νὰ σφυγμομετρήσουν τὴν κοινὴ γνώμη.
Σήμερα τοὺς ἐνοχλεῖ τὸ σουβλάκι… Θὰ δοῦν λοιπὸν τὴν ἀντίδραση τοῦ κοινοῦ κι ἀναλόγως θὰ προχωρήσουν στὴν ἑπομένη «ἐνόχληση» ὅπου θὰ ἀπαιτοῦν καὶ τὴν ποινικὴ δίωξη ὅσων δὲν συμμορφώνονται.
Ὅπως καὶ ἔκαναν ἤδη! Συνέχεια
Ὑπέρ-κομματικὴ καὶ ὑπέρ-κρατικὴ δικτατορία λογοκρισίας ἀπὸ τὸ Facebook
Λογοκριτρικὴ ὑπέρ-ἐξουσία Facebook ἐναντίον Βολταίρου
Κάτι πού θὰ ἔκανε τὸν Mark Zuckerberg νὰ ἀνατριχιάσῃ καὶ θὰ ἔφερνε ναυτία στὸ προσωπικὸ τοῦ «κοινωνικοῦ» δικτύου, εἶναι ἡ φημισμένη φράσις: Συνέχεια
Θαυμάσια «δουλεύει» ἡ …ἀνθρωπογενὴς μόλυνσις τοῦ πλανήτου!!!
Διότι, ὡς γνωστόν, μετακυλᾶ τὸ κόστος (ἀληθὲς ἢ ψευδὲς) στὶς πλάτες τῶν χαχόλων. Κι ἔτσι, ἐμεῖς, οἱ πολλοί, ποὺ δὲν ἀποφασίζουμε ἀλλὰ ὑπομένουμε, καταλήγουμε μὲ τὸν …μουντζούρη, ἐφ΄ ὅσον ἄλλοι κερδοσκοποῦν, μολύνουν καὶ καταστρέφουν.
Συνέχεια
Δοξασίες κι ἄλλά τινα…
Κι ἐκεῖ λοιπὸν ποὺ καθόμουν ἥσυχα ἥσυχα σὲ ἕνα παγκάκι, κάτω ἀπὸ τὰ πεῦκα, διαβάζοντας τὸ βιβλίο μου, ἐμφανίζεται ἕνα γνωστὸς γιὰ νὰ μὲ …συγχύσῃ ὅσο οὐδέποτε κάποιος ἄλλος. Ἐκτὸς τοῦ ὅ,τι ἔκατσε δίπλα μου προσπαθῶντας νὰ ἀνοίξῃ κουβέντα (μὲ τὸ ζόρι), μὴ σεβόμενος τὴν ἀνάγκη μου γιὰ ἡρεμία, κάποιαν στιγμὴ εἶδε τὸ βιβλίο μου καὶ τὸν ἔπιασε …ὑστερία.
«Πῶς εἶναι δυνατόν νά διαβάζῃς Ἱστορία τήν στιγμή πού ἡ χώρα καταστρέφεται; Γιατί δέν ξεκινᾶς νά διαβάζῃς τίς προφητείες τοῦ Τάδε ἤ τοῦ Δείνα, μήπως καί καταλάβῃς κάτι, γιά νά βοηθήσῃς τήν οἰκογένειά σου νά σωθῇ;»
