Ὁ σωστὸς τονισμός. (Χειροῦργος ἤ χειρουργός;)

Ὁ Νίκος, φίλος παιδιόθεν, κάποτε ἔλαβε τὸ πτυχίον τῆς ἰατρικῆς. Τὸ πρῶτο ἐρώτημα ποὺ τοῦ ἔθεσα ἦταν ἐὰν ἦταν χειρουργὸς ἤ χειροῦργος. Μὲ ἐκύτταζε σὰν ἠλίθιος!!!

Δὲν χρειαζόταν νὰ ἀπανήσῃ! Εἶχα καταλάβῃ! χειρουργός ἦταν…
Χρόνια ἀργότερα τὸ ἐπεβεβαίωσε… Δυστυχῶς μὲ δυσάρεστα ἀποτελέσματα γιὰ κάποιους.

Συνέχεια

Κατάγονται οἱ Κέλτες ἀπό τούς Ἕλληνες;

Ὁ Ἡρακλῆς στὴν ἐκστρατεία του κατὰ τοῦ Γηρυόνου, συνευρέθῃ μὲ τὴν Γαλάτεια καὶ αὐτὴ ἐγέννησε τὸν Κέλτη.
Ὑπάρχουν πολλὲς καταγραφὲς γιὰ τὶς σχέσεις τῶν παππούδων μας μὲ τὴν Βόρειο Εὐρώπη καὶ ἀρκετὰ εὑρήματα ποὺ τὸ ἐπιβεβαιώνουν.
Πάντως, ἐὰν φυσικὰ θεωρήσουμε τὸν Ἡρακλῆ Ἕλληνα, τότε σαφῶς καὶ ὑπῆρχε σχέσις συγκενική. Τὸ μαρτυροῦν πολλά. 
Συνέχεια

Ἀπίστευτον! Ἡ Cosmote καθιερώνει τὰ greeklish στὰ συμβόλαιά της!

Κάποιοι σιχαμεροὶ τύποι, ἀγράμματοι κι ἀνθέλληνες, καθιερώνουν τὰ greeklish ὥς βασικὸν τρόπον γραφῆς στὰ συμβόλαιά τους!
Αὐτὸ φυσικὰ δὲν εἶναι οὔτε ἐπίσημος θέσις τοῦ κράτους, (ἄν καὶ μερικοὶ θὰ τὸ ἤθελαν) οὔτε ἐπίσημος στάσις τῶν Ἑλλήνων! Ὁ ἀγώνας μας κατὰ τῶν greeklish κρατᾶ ἐδῶ καὶ χρόνια! Θὰ μπορούσαμε μάλιστα νὰ ἰσχυρισθοῦμε πὼς ὅλο καὶ περισσότεροι τὰ παρατοῦν, εἶτε ἀπὸ ντροπὴ γιὰ τὸ «κράξιμο» ποὺ δέχονται, εἶτε ἀπὸ συνειδητότητα, πρὸ κειμένου νὰ ἐπιστρέψουν στὴν ἑλληνικὴ γραφή.
Συνέχεια

Ἡ ἀπεριόριστος σοφία τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικής γλώσσας!

Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.

Συνέχεια

Τί γράμματα εἶναι αὐτά;

«Ἑλληνικὰ» γράμματα ἡλικίας 500-600 ἑκατομμυρίων ἐτῶν εὑρέθησαν σὲ λατομεῖο τῆς Ἀμερικῆς.

Σὲ λατομείο μαρμάρου, κοντὰ στὴν Φιλαδέλφεια τῆς Ἀμερικῆς, τὸ 1978, καὶ σὲ βάθος 60-70 πόδια εὑρέθη ἡ παραπάνω μαρμάρινη πλάκα. Φέρει τὰ «Ἑλληνικὰ» γράμματα Π καὶ Ι καὶ εἶναι πράγματι ἕνας πονοκέφαλος γιὰ τοὺς συντηρητικοὺς ἀρχαιολόγους.
Λέτε νὰ ἔχουν δίκαιο αὐτοὶ ποὺ λέν ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἤμασταν στὸ παρελθὸν τρεῖς φορὲς κοσμοκράτορες καί τήν τελευταία φορά μὲ τὸν Διόνυσο στὴν Ἀσία;

 περιοδικὸν ἀναζήτησις

Συνέχεια

Ἡ ἀπάτη τοῦ φοινικικοῦ ἀλφαβήτου.

Ἕνα μέγιστον θέμα, γιὰ τὸ ὁποῖον συχνὰ διαφωνοῦμε μὲ ἀρκετούς, εἶναι τὸ θέμα τῆς χρονολογήσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου.
Οἱ «προοδευτικοὶ» ἐρευνητὲς ἀποῤῥίπτουν μετὰ βδελυγμίας τὶς ὅποιες ἀποδείξεις ἀναγάγουν τὴν ὕπαρξιν τῆς ἀλφαβήτου σὲ προϊστορικοὺς χρόνους. 
Κάποιοι ἄλλοι, λιγότερο «προοδευτικοί» καὶ περισσότερο ἔντιμοι, ὑπομονετικῶς, μὲ σύνεσιν καὶ μὲ σκυφτὸ τὸ κεφάλι ἐπάνω στὶς ἔρευνές τους, ἐργάζονται μεθοδικῶς καὶ διαρκῶς μεγεθύνουν τὶς γνώσεις μας, προεκτείνοντας σὲ νέα  βάθη τῆς ἱστορίας, τὶς πληροφορίες μας, καταθέτοντας ὅλο καὶ περισσότερα στοιχεῖα, τεκμήρια κι ἀποδείξεις, γιὰ τὸ πότε πρωτοεμφανίστηκε ἡ γραφή, καθῶς καὶ τὸ ποῦ. Συνέχεια